Het Lam Regeert
Bij De Jaarwisseling…
Dit nummer van Zicht op de kerk verschijnt op de grens van Oud en Nieuw. 2021 is bijna geschiedenis en 2022 ligt als een nog onbeschreven blad voor ons. We zien terug en kijken vooruit.
Een veelbewogen jaar
Net als 2020 was ook 2021 een veelbewogen jaar. Opnieuw een jaar dat voor een groot deel in het teken stond van de coronacrisis. De hoop dat dankzij uitgebreide vaccinatieprogramma’s 2021 het jaar van de versoepelingen zou worden, is ijdel gebleken. Met alle gevolgen van dien. Bond de crisis eerst nog samen in een gemeenschappelijk gedeelde en gevoelde verantwoordelijkheid. Dat besef ebt nu in ras tempo weg. Tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen nemen toe. Complottheorieën doen de ronde. Via het wereldwijde web verspreiden ze zich als een besmettelijk virus dat alle lagen van de samenleving aantast en ook op het erf van de kerk soms zorgt voor heftige discussies. Eenvoudige zielen vragen zich af: Wat is waarheid? Waar kan ik nog van op aan?
Daarbij is het vertrouwen in de overheid tanende. Het beleid dat men voert om de verspreiding van het virus in te dammen, zorgt voor steeds meer vraagtekens. Het feit dat overheden wereldwijd met een beroep op de coronacrisis hun bevolking steeds verder proberen te controleren via vaccinatiedwang, QR-codes en gezichtsherkenning, doet aan dit vertrouwen geen goed. We weten hoe de Chinese overheid deze middelen inzet om zijn bevolking te controleren en bevolkingsgroepen met niet gewenste overtuigingen te onderdrukken. De vraag wordt gesteld: gaan we in het vrije Westen ook die kant op? Intussen steken nieuwe varianten van het virus de kop op. Er is de vrees voor nieuwe besmettingsgolven. Met alle gevolgen van dien. Velen vragen zich af: wat zal 2022 ons in dit opzicht brengen?
Maar er is niet alleen de coronacrisis. Ook andere ontwikkelingen baren zorgen. Denk aan de klimaatcrisis. Aan de stikstofcrisis en de daarmee gepaard gaande zorgen voor onze landbouwers en veetelers.
Aan de crisis in de woningbouw. En nog veel aangrijpender, er is in ons land een felle seculiere tegenwind opgestoken tegen de eeuwenoude, op de Bijbel gebaseerde, klassieke visie op huwelijk en seksualiteit. Wat gaat dit op de lange duur betekenen voor de vrijheid van onderwijs en de vrijheid van godsdienst? Laten we niet naïef zijn en denken dat deze storm vanzelf weer zal gaan liggen. Integendeel, Gods Woord is er niet onduidelijk over dat deze aanvallen zullen aanhouden en als God het niet verhoedt, in scherpte zullen toenemen. Niet voor niets getuigt het ‘dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden’ (2 Tim. 3:1-9). Op het moment van het schrijven van deze regels, is nog onbekend hoe het beleidsprogramma van het nieuwe kabinet eruitziet, maar wat zal op dit punt de agenda van de nieuwe regeringsploeg zijn?
Maar laten we als kerk en gemeente ook onszelf niet voorbijlopen. Wat heeft het jaar 2021 ons in geestelijk opzicht gebracht? Er zijn kerkbreed tal van zorgen. Het gezag van Gods Woord is tanende. De ‘gezonde leer’ wordt losgelaten. De secularisatie staat niet stil. Het overgrote deel van ons volk weet in geestelijk opzicht niet meer het onderscheid tussen zijn rechter- en linkerhand. En ook onder ons is er afval en kerkverlating. We zijn het er allen over eens: middels het coronavirus heeft de Heere krachtig geklopt op de deur van ons aller hart. Maar de vraag klemt: Wat is de vrucht? Wat is te midden van die krachtige roepstem de vrucht geweest op de bediening van Woord en sacrament, en al het andere werk dat in het midden van kerk en gemeente heeft plaatsgevonden? Hoe erg als Hij over 2021 zou moeten getuigen: Ik heb hen ‘geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld’ (Jer. 5:3).
Een hoopvolle toekomst
Zo zijn er op de grens van Oud en Nieuw zorgen te over. Maar we zouden onze opdracht ontrouw zijn als we in de vragen en zorgen blijven steken. Want er is ook een andere werkelijkheid. Het is de werkelijkheid die aan Johannes getoond wordt, als hij als geloofsgetuige verbannen is naar het eiland Patmos. Ook dan zijn het donkere dagen. De keizer van Rome zit o zo vast in het zadel en vervolgt de christenen te vuur en te zwaard. Ze vormen in het Romeinse Rijk een minieme minderheid en hun positie is o zo kwetsbaar. U kunt zich indenken hoe dit alles Johannes met zorg vervulde.
Maar dan komt zijn God naar hem toe en toont hem in indrukwekkende visioenen dat Hij regeert. Niet de keizer van Rome. Niet de boze. Niet het noodlot of het toeval. Maar Hij. En dat Hij dwars door Zijn oordelen en gerichten heen voortgaat met Zijn werk en aanwerkt op Zijn toekomst. Johannes ziet een troon. Het is de troon van God. En in de rechterhand van Hem Die op de troon zit, ziet hij een boek ‘geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen’ (Openb. 5:1).
Waar moeten we bij dit boek aan denken? Het gaat in dit verband om het boek van Gods raadsbesluiten. Daarin staat beschreven wat Gods plan en doel is met deze wereld. Het zal langs diepe wegen en ravijnen gaan, maar alles zal toch uitlopen op Zijn toekomst en volkomen overwinning. Op de verlossing van Zijn volk en de ondergang van al Zijn vijanden. In één woord: straks zal het Soli Deo Gloria weer hemel en aarde vervullen.
Let wel, dat boek rust in Gods hand. Het betekent dat niemand die raad van God naar zijn hand kan zetten of kan veranderen. Geen wetenschapper of technicus. Geen koning of president. Geen machtsblok of politieke stroming. Geen religie of religieuze leider. Niemand. Mensen denken vaak van wel. In de dagen van Johannes denkt de keizer van Rome dat hij de geschiedenis bepaalt. Maar de Heere laat Johannes zien: Nee, Johannes, het boek van de wereldgeschiedenis rust in Mijn hand.
Ik regeer. Mijn raad zal bestaan en Ik zal al Mijn welbehagen doen.
Lof zij het lam
Hoe dat plan van God gerealiseerd zal worden? Johannes ziet hoe het gerealiseerd zal worden door de ‘Leeuw Die uit de stam van Juda is’ (vs. 5). Het is de Zaligmaker, Wiens komst naar de aarde we onlangs herdachten. Hij heeft in Zijn kruisdood en opstanding ‘overwonnen’. De kop van de slang vermorzeld.
De zonde verzoend. De dood overwonnen. De prijs betaald, nodig tot verlossing van Zijn volk en schepping. Johannes ziet Hem in het vervolg van dit visioen onder dat prachtige beeld van ‘een Lam staande als geslacht’ (vs. 6).
Zo staat Hij in het midden van Gods troon. Dankzij Hem kan de verzegelde rol van Gods besluiten worden geopend en Zijn machtig en heerlijk raadsplan worden uitgevoerd en gerealiseerd. Met andere woorden: dit geslachte Lam is sinds Zijn kruisdood en opstanding het stralende Middelpunt van alles. Wat een werkelijkheid. God regeert. Het Lam regeert. Hem is ook in 2022 gegeven alle macht in hemel en op aarde.
Maar dan komt het er voor u en mij wel op aan dat we voor dit Lam buigen en ons persoonlijk en ambtelijk, als gemeente en kerk door dit Lam laten regeren. Dan zijn wij veilig. Dan hebben we toekomst. Gode zij dank, 2022 is niet het jaar van de macht der duisternis, maar het jaar van het Lam. Hebt ook u het Lam lief en is Het u dierbaar boven alles?
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 december 2021
Zicht op de kerk | 32 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 december 2021
Zicht op de kerk | 32 Pagina's