Onrust Rust In God

Actualiteit

We hoeven de kranten maar open te slaan om te zien dat er van de vrede en rust in het Paradijs niets is overgebleven. Dagelijks kunnen we lezen van de rampen die de aarde treffen of getroffen hebben, nu en kort geleden. De algemene beleving is dat corona achter ons ligt. Voor velen is dat echter bepaald nog niet het geval. In families zijn nog open wonden doordat geliefden hen ontvielen. Dat is een pijn en verdriet dat misschien wel een beetje slijt, maar nooit overgaat. Ook zijn er heel veel mensen die de gevolgen nog dagelijks ondervinden, die niet of nauwelijks in staat zijn om hun werk te doen. Als we buiten Nederland kijken, zien we dat lang niet in alle landen de situatie is zoals bij ons, maar dat er ook nu, (althans op het moment van dit schrijven), nog miljoenen mensen in strenge lockdown zitten.

Over de oorlog in Oekraïne is al veel gezegd en geschreven. Velen zijn gevlucht, ook naar ons land. Terecht worden ze opgevangen en hartelijk welkom geheten. Zo komt dat wat in Oekraïne gebeurt heel dichtbij. De vraag is hoe het verder zal gaan. Zal Rusland nog zwaardere middelen inzetten, zullen de NAVO en Nederland erbij betrokken worden? De woorden ‘derde wereldoorlog’ worden door de wereldleiders gebruikt. Dat geeft veel vragen, spanning en angstgevoelens. We voelden ons zo veilig onder de paraplu van de NAVO met Amerika als grote bondgenoot, en nu blijkt dat dit toch geen garantie voor permanente vrede is.

Dichter bij huis, om het zo maar te noemen, zijn de directe gevolgen van de oorlog te zien in de stijging van de energieprijzen en mede daardoor in de prijs van veel andere producten. Elk gezin heeft hiermee te maken en het kan tot grote zorgen aanleiding zijn. Hoe krijg ik elke maand de rekeningen betaald? Een vraag die telkens weer terugkomt. Slapeloze nachten kunnen het gevolg zijn, die weer tot spanningen in het gezin kunnen leiden. Wat eerst als vanzelfsprekend kon, kan nu niet meer.

In de inleiding noemde ik nog wat andere punten: gebrek aan woningen, toenemend geweld, onverdraagzaamheid. Niet iedereen heeft in dezelfde mate met al deze dingen te maken, maar als je bijv. als jong stelletje wilt trouwen, is het bijna niet mogelijk om een geschikte woning te vinden. Toenemend geweld is een maatschappelijk verschijnsel dat we overal om ons heen zien. Er gaat bijna geen dag voorbij of we lezen van moord- of steekpartijen, geweld tegen hulpverleners enz. Vaak wordt hierbij genoemd dat dit een gevolg is van de lockdowns en de spanning die corona heeft veroorzaakt. Zonder dit wetenschappelijk te kunnen aantonen, denk ik dat het dieper zit. Er is een gevoel van maatschappelijke onvrede; dat was er al voor corona en is daardoor misschien wel wat versterkt, maar niet veroorzaakt.

Tot slot, onverdraagzaamheid jegens anderen, jezelf in het middelpunt stellen. Dit is misschien wel de bron van waaruit veel van de genoemde verschijnselen voortkomen. De mens is een lief-hebber van zichzelf geworden, in tegenstelling tot het gebod God lief te hebben boven alles en de naaste als zichzelf. Paulus schrijft in de tweede brief aan zijn geestelijke zoon Timotheüs, over het bederf in de laatste dagen: En weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden. Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig, lasteraars, den ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig; Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden, verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods; Hebbende een gedaante van godzaligheid, maar die de kracht derzelve verloochend hebben. Hij besluit met de raad: Heb ook een afkeer van dezen. Als we al deze zaken eens leggen naast wat er dagelijks om ons heen en in onszelf gebeurt, moet het dan niet duidelijk zijn dat we de tijd beleven die Paulus hier beschrijft?

Rekenen met de tijd

De vraag stellen, is deze beantwoorden zeggen we wel eens. Dat geldt ook voor de vraag waar ik de vorige alinea mee afsloot. De tijd die Paulus heeft beschreven in de brief aan Timotheüs is onze tijd. Dat betekent heel wat. We moeten ons erop voorbereiden dat Christus gaat wederkomen, en tegelijkertijd onze dagelijkse taken en plichten waarnemen. Het moment van Zijn wederkomst is een verborgenheid en wij kunnen daarin niet gaan rekenen. De mens heeft een tijdrekening, God niet; bij Hem is één dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag. Hij is van eeuwigheid en tot in eeuwigheid. Luther heeft, naar men beweert, eens gezegd dat, als hij wist dat de wereld morgen zou vergaan, hij vandaag nog een appelboom zou planten. Het laat zien dat we onze plichten moeten blijven doen, maar daarbij wel altijd in het oog moeten houden het betrekkelijke van ons werk in het licht van de aanstaande eeuwigheid. In afhankelijkheid van God mogen en moeten we ons werk doen, wetende dat er niets gebeurt buiten Zijn raad en dat Hij alles leidt naar Zijn goddelijke wil en welbehagen.

Gerust in God

Dat leidt ertoe dat we al wat ons overkomt in Zijn handen mogen leggen. Dat geeft rust in een periode van onrust. Augustinus heeft veel onrust gekend, heeft in de wereld geleefd, gezocht naar de vrede die hij miste. Hij heeft deze mogen vinden. Dat benoemt hij al in het eerste hoofdstuk van het eerste boek van zijn ‘Confessiones’ (Belijde-nissen). Hij zegt daar de overbekende woorden: ‘rusteloos blijft ons hart, totdat het zijn rust vindt in U.’ Dat is ook nu nog zo. De wereld belooft heel veel: voorspoed, allerlei zekerheden; maar goed beschouwd kan ze niets even. Het leven is een damp, de bieden. Het is allemaal maar voor dood wenkt ieder uur zegt Psalm 89. Dat is de werkelijkheid. Het gen wel perspectief, het heeft leven met God biedt daarente- toekomst als we weten mogen van een schuldovernemende Borg en Middelaar. Als we Hem persoonlijk mogen kennen, Jezus Christus. Hij kwam naar deze wereld om te lijden en te sterven, Hij is opgestaan en ten hemel gevaren, zoals we in de komende week weer hopen te herdenken. Vandaar zal Hij wederkomen op de wolken des hemels. Het is ons voorzegd. Het zal gebeuren, zoals alles wat God in Zijn Woord heeft geopenbaard werkelijkheid is geworden of nog zal worden. De grote vraag voor ons allen is of we die dag vol onrust tegemoetzien of gerust in God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen