Ds. N. den Ouden 25 Jaar Predikant

De jubileumdiensten heeft ds. Den Ouden net achter de rug. In de pastorie van Leerbroek blikt hij terug. ‘We zaten daar met twee kerkenraden en twee gemeentes in de oude kerk van Tholen. Ik vond het bijzonder dat het mogelijk was.’ De predikant sprak over 1 Korinthe 2: ‘Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus en Dien gekruisigd.’ ‘Ik kijk met diepe ootmoed die 25 jaren terug om wie ik in mijn ambt ben geweest voor God en voor de mensen, maar ook met diepe verwondering over wat de Heere heeft willen geven.’

Tranen

Na Tholen volgde in 2002 de gemeente van Genemuiden. Achtereenvolgens diende ds. Den Ouden verder Nieuw-Lekkerland en Sint-Maartensdijk. Sinds 2018 staat hij in Leerbroek. De wisselingen van standplaats en de beroepen ervaart de predikant als zwaar. ‘Ik heb altijd Gods leiding mogen merken bij mijn beroepen. Dat neemt niet weg dat ik steeds met tranen afscheid van een gemeente nam. Het voelde altijd weer als een wond. Anderzijds: ik heb het spreken van God ervaren. Dan ben je verwonderd dat Hij je weer ergens wil gebruiken.’ De scheuring in 2004 heeft ds. Den Ouden veel pijn gedaan. In gedachten verzonken kijkt hij peinzend naar buiten. ‘Het is nog niet eens die brief waarin staat dat je de pastorie moet verlaten, ook al is dat naar. We vierden in maart 2004 het Heilig Avondmaal in de gemeente van Genemuiden. Dan zit je met mensen aan tafel waarvan je weet: dat is de laatste keer op aarde dat we gezamenlijk Avondmaal houden.’

Vragen

Sinds coronatijd maakt de predikant uit Leerbroek vragen bij de preek. ‘Daar ben ik toen mee begonnen en niet meer mee opgehouden. Het stimuleert de gesprekken over de preek. Zelf bespreek ik ze thuis na de dienst ook.’ Met een glimlach: ‘Zo ben je steeds aan het reflecteren. Het bepaalt me sterk bij de inhoud van de preek, de compositie. Wanneer zeg je wat? Soms is dat een worsteling. Ik heb altijd serieus werk gemaakt van de preek. Als net beginnend predikant waren mijn preken veel te vol. Ik vond mooie dingen in de Schrift die ik over de gemeente uitstortte. Nu ben ik selectiever en let ik erop wat bruikbaar is en de kern raakt.’

Waar het in essentie dan om gaat? Peinzend: ‘De drang om uit te dragen: Jezus Christus en Dien gekruisigd. Ik probeer maar in eenvoudigheid te dienen waar het kan. Zondagavond zaten er in de pastorie 25 jongeren. Dan grijp ik even terug op de preek. We zingen met elkaar en om 10 uur sluit ik de avond af. Dan zitten de jongelui nog een poosje hier en voer je zomaar op de bank een mooi gesprek met een catechisant. Je hoeft niet de populaire dominee uit te hangen, maar wees wél bewogen met jongelui.’

De jongeren, ze hebben zijn hart: ‘Ze hebben mensen nodig die het leven met de Heere voorleven. Als ze dat thuis of in de gemeente niet zien en als geloof niet meer is dan een gedragscode, dan worden ze er niet warm van. We hebben dringend het werk van Gods Geest nodig.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen