Nooit meer auschwitz...?

Meer dan vijfenzeventig procent van de Joodse bevolking is in die periode vernederd, gedeporteerd en vermoord. Achter het Spiegelmonument lazen we de woorden ‘Nooit meer Auschwitz’. Maar terwijl we daar stonden, stroomden de berichten uit Israël binnen over een ongekend laffe en meedogenloze aanslag van de terreurorganisatie Hamas op weerloze Joodse burgers. Een verrassingsaanval waarbij de terroristen vanuit het niets leken op te doemen. Ze kwamen over land, over zee en vanuit de lucht en hebben op een afschuwelijke wijze huisgehouden onder Joodse burgers.

Geen pen kan beschrijven wat zich die dag afgespeeld heeft en het is werkelijk onvoorstelbaar hoe duivels men te werk ging. Het resultaat was overal dode en verminkte lichamen, in de huizen en langs de wegen. Beelden die mij direct deden denken aan zwartwit foto’s van tachtig jaar geleden.

Foto’s die je onder andere kunt zien in het Holocaustmuseum Yad Vashem in Jeruzalem.

Gebeurt het dan nu tóch weer opnieuw? Opnieuw een slachting onder het Joodse volk en kan de haat dan zo diep zitten dat zelfs baby’s op beestachtige wijze vermoord worden? Is er dan vandaag óók een Herodes die daartoe opdracht geeft? Is het opnieuw Rachel die weent over haar kinderen, omdat zij niet meer zijn? Hamas is er duidelijk over, ze hebben geen belang bij vrede of een tweestatenoplossing, maar willen slechts één ding, de vernietiging van het Joodse volk in Israël. Hun leus is: ‘From the river to the sea,

Palestine will be free.’ Ze doen er niet geheimzinnig over, in hun ogen moet het land, door God aan Israël beloofd, ‘Judenrein’ worden. En alle middelen zijn blijkbaar geoorloofd om dat doel te bereiken, al gaat het zelfs ten koste van hun eigen burgers.

We lazen op het Spiegelmonument: ‘Nooit meer Auschwitz.’ Woorden die ik niet begreep toen ik de nieuwsberichten van die dag hoorde, zag en las. We deelden die berichten met elkaar toen we door de oude ‘Jodenhoek’ liepen en toen we stonden bij de school waar Anne Frank met haar zus Margot slechts één jaar naar toegingen, voordat ze onderdoken met hun ouders. En toen, op die zaterdag hebben we daar, bij een verwrongen Jodenster, een lied Hammaäloth gezongen, Psalm 130 vers 1: ‘Uit diepten van ellenden, roep ik met mond en hart. Tot U die heil kunt zenden, o Heer’ aanschouw mijn smart.’ Een oude psalm uit het liedboek van Israël, zó actueel en zó diep van inhoud! Maar we hebben vervolgens ook vers 4 gezongen: ‘Hoopt op den HEER’ gij vromen! Is Israël in nood, er zal verlossing komen: Zijn goedheid is zeer groot.’ Hitler en zijn derde rijk gingen jammerlijk ten onder en ook de terreurorganisatie Hamas zal ten ondergaan, want de God van Israël leeft en Die God laat niet varen de werken van Zijn handen. ‘Bidt om de vrede van Jeruzalem!’ En bidt dat ze hun heil en zaligheid zullen gaan zoeken in de Vredevorst, de Heere Jezus Christus, de grote Zoon van David.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen