Verslag Van De Bondsdag Van De Hersteld Hervormde Vrouwenbond

We beginnen deze 15e Bondsdag met het zingen van Psalm 100 : 1, 2 en 3. De 1e presidente, mevr. W.G. van Vlastuin-Wiersma, heet alle bezoekers in de kerk en zij die thuis meeluisteren van harte welkom. Ds. G.T. van Appeldoorn en ds. C.J.P. van der Bas worden in het bijzonder welkom geheten, zij zijn de sprekers voor deze dag.

Ton Burgering en Wouter Schalkoort, de beide bekende musici en Gert Bakker die vandaag op de doedelzak zal spelen, worden ook hartelijk welkom geheten, evenals de afgevaardigden van verschillende Bonden en Commissies, de verslaggever van het RD en de fotograaf, dhr. Bruinekreeft.

Na dit openingswoord nemen we afscheid van mevr. N. Schalkoort-Zijderveld. 14 jaren lang heeft zij als 1e presidente de Bondsdag mogen leiden en had zij vele andere taken. Zij wordt door de nieuwe presidente, mevr. W.G. van Vlastuin-Wiersma, heel hartelijk bedankt voor het vele werk dat zij afgelopen jaren heeft mogen verrichten. Mevr. N. Schalkoort-Zijderveld spreekt nog een kort dankwoord, eindigend met de woorden: Soli Deo Gloria! Hierna zingen we van Psalm 100 het 4e vers.

Ds. G.T. van Appeldoorn leest Johannes 1 : 29-43 en gaat voor in gebed. Hij houdt zijn referaat met als titel: Petrus onderwezen.

Andreas bracht Simon bij Jezus. Jezus ziet hem aan en kijkt dwars door hem heen. Hij geeft hem een andere naam. Voortaan zal hij Petrus heten. Hij zal een rots worden. Hij reageert hier niet op, dat is heel bijzonder voor hem. Hij wist wie hij ontmoette: de Christus. Wat een impact heeft dit. Op Petrus maar ook op ons. Realiseren, doorleven dat de Heere ons geheel kent. Dat kan zijn tot schrik maar ook tot troost. Petrus wordt geroepen tot discipel om te leren wie Jezus is:

Jezus is alwetend. Dat blijkt uit deze geschiedenis, hij weet hoe Petrus heet en ook hoe hij zal zijn. Ook blijkt dit in Zijn aankondiging van lijden en opstanding. Jezus heeft macht. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de genezing van Petrus’ schoonmoeder.

Jezus is gewillig om te lijden. Petrus spreekt Hem tegen en zegt dat dit niet zal gebeuren.

Jezus heeft Zijn heerlijkheid laten zien tijdens de verheerlijking op de berg.

Jezus is hét voorbeeld van zelfverloochening. Wie achter Hem wil komen die neme zijn kruis op en volge Hem. Jezus gaat Petrus en ons voor in afhankelijkheid van Zijn Vader. Dit zien we ten volle in de hof van Gethsemané. Jezus heeft moeten strijden tegen de duivel. Ook Petrus zal hiervan weten: ‘De duivel heeft u zeer begeerd te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor u gebeden’. Jezus was genadig jegens Petrus. Hij keek hem aan en zocht hem op na zijn verloochening.

Zo is Petrus drie jaren lang onderwezen. Heel veel onderwijs heeft hij gehad. Zo onderwijst de Heere ook ons, door middel van Zijn Woord, de prediking, de Bijbelstudie op de vrouwenvereniging maar ook vandaag tijdens deze Bondsdag. Zijn wij al onder de indruk gebracht van Wie Christus is?

Petrus leerde zichzelf kennen maar ook Jezus’ liefde en geduld met hem.

De Heilige Geest gebruikt hetzelfde onderwijs om ons te leren wie God is, wie Christus is en wie wij zijn. Dit is tot vreugde. Tot verootmoediging. Tot bemoediging. Neem zijn onderwijs ter harte. Zie wie Hij is en u leert wie u bent!

Na dit onderwijsvolle referaat zingen we Psalm 119 : 17 en 18.

We luisteren naar het indrukwekkende muzikale intermezzo van Ton Burgering, Wouter Schalkoort en Gert Bakker over het lied ‘Amazing Grace’:

Genade, zo oneindig groot.

Dat ik, die ’t niet verdien

het leven vond, want ik was dood

en blind, maar nu kan ‘k zien.

Mevr. T. van Klinken-van Heijkop heeft enkele mededelingen. Ds. van Appeldoorn besluit de ochtend met dankgebed en vraagt een zegen over de maaltijd. We zingen Psalm 119 : 47 en 87 waarna we pauze houden, elkaar ontmoeten en de verkoopstands bezoeken.

Het middagprogramma wordt geopend met het zingen van Psalm 122 : 1. Ds. van der Bas dankt voor de maaltijd en vraagt een zegen over de middag. Hij leest 2 Petrus 3. Het referaat dat hij houdt gaat over: Petrus onderwijst.

De apostel Petrus kan een apostel van de hoop genoemd worden. Aan het eind van zijn tweede brief onderstreept hij dat hij zijn lezers te denken wil geven. Hij wil in herinnering roepen en voor de geest brengen bij alle lezers wat de profeten en de apostelen hebben geschreven van de Zaligmaker. Zeker niet in het minst over de toekomst.

In het laatste der dagen zullen spotters komen. Mensen die beweren dat God nog nooit straffend heeft ingegrepen. Er komt geen straf. Er is geen hel en geen verdoemenis. Leven wij in dat laatste der dagen?

In 2 Petrus 3 ligt een deel van Petrus’ geestelijk testament. Er ligt een belofte van Godswege. De heerlijke belofte van nieuwe hemelen en een nieuwe aarde. Die belofte zal tot haar vervulling komen, dwars door het oordeel heen. Aan het eind der dagen zal de wereld niet vergaan door water maar door vuur. De aarde en alle werk van ons mensen zal verbranden. Niets blijft er over omdat niets voor Gods heilige ogen kan bestaan. Alleen zo kan het komen tot nieuwe hemelen en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. Deze belofte is door God gedaan. Een en andermaal. God vertraagt die belofte niet. Hij is lankmoedig over ons. Niet willende dat enigen verloren gaan maar dat zij allen tot bekering komen. Hij heeft nog geduld. Zouden we daar geen moed uit putten? Geen hoop uit halen? Voor onszelf en allen die ons lief zijn?

Verwachten wij die grote Dag der dagen met een sterk verlangen? Dat is wat opbloeit uit ontvangen genade, uit geloof. Dat gaat samen met liefde en daar ontluikt ook hoop.

Petrus schrijft ook over verleidingen. Er is genoeg verleiding tot allerlei zonde. Elke gelovige wordt ermee geconfronteerd. We moeten waakzaam zijn.

Op het aller onverwachtst zal de Bruidegom aan de deur staan. Hebben wij er dan alles aan gedaan om Hem smetteloos en onbestraffelijk te ontmoeten? Verlangen wij ernaar om heilig te wandelen, godzalig, in diepe eerbied voor God? Dan zien we de hoop niet verminderen maar vermeerderen. Dan groeit het verlangen naar een leven waarin hopen overgaat in aanschouwen.

Is dat onze hoop, onze geloofsverwachting?

Na dit indringende referaat zingen we Psalm 106 : 1, 3 en 26 waarna we luisteren naar het tweede muzikale intermezzo, nu over het lied: Blijf bij mij Heer’.

De predikanten beantwoorden samen de schriftelijke en mondelinge vragen.

Dan staat de afsluiting van het project van de Vrouwenbond op het programma.

Onze 1e en 2e penningmeesteressen mevr. J.G. den Ouden-Luiten en mevr. A. Kool maken de opbrengst bekend van het project van de HHV ’Vrouwen leren lezen in Malawi’: € 23.000, --

Zowel ds. en mevr. Van der Bas als dhr. H. Droppert van de stichting Stephanos spreken een dankwoord uit. Het verhaal van de 70-jarige Malawiaanse vrouw die op deze leeftijd voor het eerst naar school gaat, maakt diepe indruk.

Mevr. Van Vlastuin bedankt eenieder die een bijdrage heeft geleverd aan deze dag.

Ds. C.J.P. van der Bas besluit deze dag met dankgebed en we zingen Psalm 96 : 6, 7 en 9.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen