Volg Mij

Jezus schildert in deze verzen de toekomst van Petrus. Als jongeman was Petrus eigen baas en vrij man geweest. Hij kon gaan en staan waar hij wilde. Dat is wat een mens wil, nietwaar? Maar dat wordt anders als Petrus ouder wordt: ‘Zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt’. Petrus zal worden gevangengenomen en worden gekruisigd. In zijn dood zal hij ‘God verheerlijken’. En zo is het ook gebeurd rond het jaar 64 na Christus in Rome. De Heere voegt er een bevel van twee woorden aan toe: ‘Volg Mij!’ (vs. 19) en nog persoonlijker: ‘volg gij Mij! (vs. 22).

Dat is letterlijk zo, Jezus en de discipelen vertrekken van de oever van het meer van Galilea, Petrus volgt, Johannes ook (vs. 20). Die woorden laten ook de geestelijke houding zien. Hart en leven moeten gericht zijn op Hem ‘den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht’ (Hebr. 12 vers 2). Dat is geen natuurlijke zaak. Het hart, ook ons zondige hart, kiest liever eigen wegen. Het volgen van Hem betekent in geloof en bekering gehoor geven aan Zijn machtige roepstem. Hij is immers de volkomen betrouwbare. Zoals schapen de herder kennen en volgen, zo moest Petrus (en iedere gelovige) de Heere Jezus volgen. Die navolging is geen gemakkelijke weg. Dat blijkt al uit de woorden die Jezus in dit onderwijs gebruikt.

‘De handen uitstrekken’ - wijst heen op de kruisiging. Iemand die gekruisigd werd, moest zijn armen spreiden zodat die aan de dwarsbalk van het kruis bevestigd konden worden. Het leven door het geloof in Jezus Christus is een leven van zelfverloochening, ootmoed en genade. Dat is een leven dat door dé Ander, Jezus Christus, geleid, gedragen en geregeerd wordt. Een leven naar Zijn wil. Daarin bloeit de kerk. Want: eigenzinnige, wettische, oppervlakkige of gemakkelijke (schijn)christenen zijn voor de kerk niet tot zegen. Ze kennen zichzelf niet en kennen de Heiland niet. Maar juist die christen die in lijden en moeite, in tegenstand en tegenslag, in ziekte en zorg, in verleiding en vervolging nochtans weet van zijn of haar Heiland, is tot rijke zegen.

Wat is het eerste wat Petrus doet? Hij ‘keert zich om’. Dat is precies het omgekeerde van bekering. Hij keert zich af van Jezus. En dan ziet hij Johannes. Petrus is nieuwsgierig hoe het met Johannes zal aflopen. Dat is de mens. Die is altijd druk met een ander. Die is altijd weer geneigd om van God af te keren. De Heiland zwijgt niet, Hij laat niet los, maar vermaant Petrus. Er blijven maar drie woorden over: ‘Volg gij Mij!’. Dat zijn de laatste woorden (!) van Jezus die de evangelist Johannes beschrijft. Volgt u Hem? Volg jij Hem? - in een weg onder het kruis? Daarvoor is bij uw, jouw en mijn doop al gebeden: ‘opdat zij hun kruis, Hem dagelijks navolgende, vrolijk dragen mogen, Hem aanhangende met waarachtig geloof, vaste hoop en vurige liefde; (…), door Hem, onzen Heere Jezus Christus, uw Zoon, die met U en de Heiligen Geest, één enig God, leeft en regeert in eeuwigheid’ (Doopformulier). Zou de God van het verbond dat niet willen verhoren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen