Een Aansporing om de Belijdenis Vast te Houden

Vergist Paulus zich niet, als hij dit schrijft aan de Hebreeën? Is het wel nodig om hen aan te sporen om deze belijdenis vast te houden? Velen mogen of mochten weer openbare geloofsbelijdenis afleggen. Of hadden het er nog meer kunnen zijn? Het lijkt erop of Paulus bang is, dat er onder de Hebreeën zijn die hun belijdenis weer los zullen laten. De tempeldienst is tastbaar en voelbaar en dat is aantrekkelijk.

Ook in onze tijd neemt het gevoel weer een belangrijke plaats in. Maar Paulus maakt duidelijk dat Christus niet alleen de engelen overtreft, maar ook Mozes. De offers en ceremoniën die door Mozes zijn ingezet, worden overtroffen door het werk van de grote Hogepriester. In het Oude Testament is er geen woord voor hogepriester en wordt deze de grote priester genoemd. Dit wordt in de Statenvertaling vertaald met hogepriester. In het Nieuwe Testament, dat in het Grieks is geschreven, is er wel een woord voor hogepriester. Paulus noemt hier Christus echter de grote Hogepriester. Het is Jezus, de Zaligmaker van zondaren en Hij is de Zoon van God. Hij wijst Hem niet alleen aan, maar Hij legt Hem als het ware aan onze voeten. ‘Daar wij dan een grote Hogepriester hebben …’ Het is nodig om dat vast te houden of beter gezegd: om Hem vast te houden.

Maar hebben wij Hem ook vast? Het is het geloof, gewerkt door de Heilige Geest, dat Hem omhelst in de belofte van het Evangelie! En hier wordt ons zo’n belofte aangereikt. Jezus, de Zoon van God, is niet met vreemd bloed, maar met Zijn eigen bloed door de hemelen doorgegaan. De hogepriester in het Oude Testament ging met vreemd bloed het heilige der heiligen in. Maar Christus heeft Zijn eigen bloed gestort op de kruisheuvel Golgotha. Hij is de dood ingegaan en heeft de dood overwonnen. Hij is opgestaan uit de doden en opgevaren ten hemel om daar de plaats aan de rechterhand van Zijn Vader in te nemen. De hogepriester kwam, nadat hij het offer had gebracht, weer uit het heilige der heiligen, maar Christus blijft in de hemel, tot Zijn wederkomst om de wereld te oordelen. Paulus spoort aan om deze belijdenis vast te houden. Het gaat er in de eerste plaats niet om wat wij voelen of beleven, maar het gaat om het zien op de grote Hogepriester en op Zijn volbrachte werk. En dan gaan wij het ook voelen en beleven.

Maar hoe kunnen wij deze belijdenis vasthouden? Dat is onmogelijk in eigen kracht, onmogelijk om te concluderen of te beredeneren. Het is nodig om door het Woord gebracht te worden aan de voeten van deze grote Hogepriester. Ziet u Hem? ‘Dewijl wij dan een grote Hogepriester hebben …’ Zijn uw armen te kort om Hem vast te houden? Hij strekt Zijn armen uit naar mensen, die hun belijdenis niet vast kunnen houden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen