nieuws van de vereniging

Verslag van de regiomiddag in Goes op zaterdag 28 april 1984 over "Jeugd en Punkbeweging" door de heer H. Logmans.

Zodra je het woord "punk" hoort dan denk je ongetwijfeld direct aan een persoon in een leren jack, slobberige kleding, vreemde haardracht en uitgedost in felle kleuren.

Maar wat zit er achter deze lieden? De naam verschaft al heel wat informatie. In het engels betekend "punk": afval, rommel, rotzooi en in het amerikaans: schoft.

De beweging is opgekomen ± 10 jaar geleden gedurende de economische crisis in Engeland. Vele jonge mensen waren toen ontevreden met hun bestaan, wat resulteerde in verzet tegen alles wat over hen gesteld was.

Punk is onlosmakelijk verbonden met de popmuziek en in het bijzonder met de "punk-rock". Een van de kenmerken van deze muziek is dat er totaal geen evenwicht is tussen ritme en melodie. Deze disharmonie nu heeft invloed op het hersenmerg-en ruggemergvocht. Dit ruggemergvocht beïnvloedt de hypofyse, die de afscheiding van hormonen regelt. Door deze muziek ontstaat er een abnormale balans tussen geslachtshormonen en adrenaline wat tot gevolg heeft dat het normbesef aangetast wordt en er bewustzijnsvernauwing optreedt. Het gevolg van zo'n concert is dan ook dat alle waarden en normen verlaten worden. De punker wil daarbij ook nog bloed zien ("muziek maakt je zo lekker agressief”).

Verder is de punker anti-godsdienstig, wat resulteert in een vlucht naar drugs, sex en zelfmoord ("als ik dertig ben wil ik dood"). Ook het wettig gezag, de ouders, het gezin, carrière-makers en mensen ouder dan dertig jaar zijn hun potentiële vijanden. Vandaar dat de meeste punkies geen baan hebben en zeker geen carrière willen maken, want "IK ben mijn eigen baas". Vergelijk hier Rousseau als hij zegt: "Niemand is oprecht, maar ik weet dat ik zelf een oprecht hart heb". Wel hebben punkers een uitkering want "alleen de tegenpartij moet zich aan een afspraak houden!" Maar is dit allemaal grootspraak?

Direct na de tweede wereldoorlog begon heel de westerse wereld aan de wederopbouw van de verwoeste maatschappij. Dit heeft geleid tot een grote economische welvaart waar we tot op vandaag van kunnen genieten. "Waarom echter al die weelde? " vroegen de Nozems, de Provo's, de Hippies en de Kabouters. Ook de Punkers vragen zich dit af. De overeenkomst tussen al deze bewegingen is dat ze allen streefden of streven

naar een nieuwe maatschappij, in hun ogen een paradijs. De punkers voelen veel voor de ideeën van de anarchisten. Ook hebben ze overeenkomsten met de communisten, want beiden hopen op een totale economische crisis met het gevolg van opstanden, waardoor zij dan de macht kunnen grijpen en al hun vijanden kunnen vernietigen ("destroy your destroyers”).

Tenslotte. Van waar komt al die verdorvenheid? "Uit de val en ongehoorzaamheid van onze eerste voorouders, Adam en Eva in het paradijs, waar onze natuur alzo verdorven is geworden, dat wij allen in zonden ontvangen en geboren worden" (Heidelbergse Cath. vraag 7). Dat wij ons zelf niet boven deze punkers hebben te stellen blijkt uit Lukas 13 vers 3, waar we kunnen lezen: "...maar indien gij u niet bekeert, zo zult gij allen desgelijks vergaan.”

Jan Weststrate.

VERSLAG VAN DE LEZING GEHOUDEN TE GOES DOOR DE HEER W. KOLIJN OVER "KERNENERGIE”

We kunnen kernenergie niet objectief benaderen, als we het niet zien in het licht van de voor-en nadelen van de andere energiebronnen. De energiebronnen kunnen worden onderverdeeld in twee groepen: de voorraadbronnen en de stromingsbronnen.

De groep voorraad omvat alle in de aarde aanwezige energiegrondstoffen, zoals steenkool, olie, aardgas en kernsplijtingsmatriaal. Deze groep is niet onuitputtelijk, maar het transport zowel als de opslag zijn relatief eenvoudig, in aanmerking genomen de tijdsduur en de benodigde ruimte. De groep stromingsbronnen omvat alle continue chemische natuurkundige en klimatologische processen, die benut kunnen worden voor energieopwekking. Deze processen worden in de meeste gevallen op hun beurt weer instand gehouden d.m.v. de zonnestraling. De bronnen daarvan zijn dus in principe onuitputtelijk, maar transport en opslag zijn alleen maar mogelijk door omzetting in andere energievormen.

Steenkool, aardgas en olie zijn de energiedragers, die in deze tijd het meest gebruikt worden. Zij vormen de groep fossiele brandstoffen die vallen onder de voorraadbronnen. Van de fossiele brandstoffen is steenkool de oudst bekende. Er kleeft echter een groot nadeel aan: het milieuprobleem. De sterk in populariteit toenemende energiebron is aardgas. Nederland is in het bezit van grote aardgasvelden, en heeft hiermee een voorkoming van een vrij sterk pressiemiddel in handen, bij gaslevering van elders (b.v. Rusland). De pas omstreeks 1850 bekend geworden energiebron is olie. De Westerse landen zijn in de jaren zestig van steenkool overgegaan naar olie gestookte centrales. Maar dit is weer een energiebron die pressiegevaar met zich meebrengt vanuit de OPEC-landen. In 1973 is gebleken hoe afhankelijk de Westerse wereld is van de OPEC-landen.

Bij conventionele (reeds bestaande) energiebronnen behoort ook kernenergie. De kerncentrales maken gebruik van verschillende soorten reactoren: lichtwaterreactoren (verreweg de meest gebruikte) en zwaarwaterreactoren. De lichtwaterreactoren werken met verrijkt uranium, de zwaarwater met natuurlijk uranium. De lichtwaterreactoren zijn weer te splitsen in de kokendwaterreactor en de drukwaterreactor. Bij de kokendwaterreactor wordt de metalen buis waar de splijtstofstaven in zitten omgeven door waterstof, dat tot stoom wordt verwerkt. Bij de drukwaterreactor zijn twee gescheiden circuits, het 1° circuit warmt het 2° circuit op, zodat het water verdampt en de stoom drijft een turbine aan. Omdat dit water wordt gescheiden in primair-en secundair circuit wordt het water dat in het secundaire circuit zit niet radioactief. Een groot, maar helaas niet voldoende onderkend probleem is het afval en dan wel het HAVA (hoog radio-actief vast afval).

Tot de stromingsbronnen behoren de Alernatieve energiebronnen. Daarbij zijn te onderscheiden: Zonne-energie, Windenergie, energie uit Biomassa en Waterkrachtenergie. Over zonne-energie wordt gesproken als de belangrijkste energiebron voor de maatschappij van de 21ste eeuw, ervan uitgaande dat, de omstandigheden waarin de wereld nu verkeert, zich niet ingrijpend zullen wijzigen. En dat is natuurlijk nog maar de vraag. In elk geval is deze energiebron nu nog niet rendabel te maken voor groot verbruik. Windenergie zou momenteel ca. 10% van de huidige vraag naar energie kunnen dekken, voor meer is dit onbetrouwbaar. Als de windmolens niet kunnen draaien (bij te veel óf te weinig wind) moeten zij wel vervangen kunnen worden door andere energiebronnen. Energiewinning uit biomassa staat in West-Europa nog in de kinderschoenen en is alleen interessant bij "grote boeren". Energie uit Waterkracht is een zeer aantrekkelijke vorm van energiewinning. Ongeveer 25% van het totale wereldenergieverbruik wordt met behulp hiervan opgewekt. Nederland heeft 1 Waterkrachtcentrale (in de Rijn bij Hagestein). Mogelijkheden in de Maas en Lek worden onderzocht. Bij de keuze van een energiebron is van belang, waar iemand, die de beslissing moet nemen, zijn prioriteit aan verleent. En ons klemt de vraag waar wij deze gezien vanuit onze christelijke levensbeschouwing moeten stellen. In eerbied voor de schepping en Gods Woord of in egoïsme? Hopelijk niet het laatste.

Rudi Molenaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen