VOOR ONZE Militairen

Nogmaals de vaccinatie.

Vóór ik over bovenstaand onderwerp nog eens mijn opvatting wil kenbaar maken dien ik eerst iets recht te zetten, wat in mijn artikel voorkomende in het nummer van 12 Aug. jl. aanleiding heeft gegeven tot misverstand. In het bedoelde artikel schreef ik over de uitzending van Candidaat Vergunst als Veldprediker naar Indië. Ik schreef toen: „Zij die mij over uitzending van één onzer dominees minder vleiende brieven schreven worden nu erg teleurgesteld." Deze zin heeft bij sommige lezers de indruk gewekt alsof ik nu pas die minder vleiende brieven heb ontvangen. Neen lezers zo is het niet. Minder vleiende, ik mag wel zeggen, lasterlijke brieven over deze zaak heb ik ontvangen nog vóór het besluit der Synode, toen van een eventuele uitzending nog niets bekend was. Ook wil ik niet verzwijgen dat deze brieven niet afkomstig zijn van onze militairen maar van burgers die zelf voor uitzendingnaar Indië nooit in aanmerking komen. Ik hoop dat ik nu duidelijk ben geweest en een e.v. misverstand heb opgeruimd.

Nu de vaccinatie. Dit blijft voor velen een moeilijk vraagstuk. Jongens, we hebben in deze tijd veel moeilijke vraagstukken. Hoe zou dat toch komen, denk je? Weet je wat ik er van denk? Het mankeert ons aan een tere consciëntie. Nou moet je niet denken dat een tere consciëntie altijd een bewijs is dat we dan het zaligmakend geloof bezitten hoor, neen dat bedoel ik niet. Maar ik geloof jongens dat een tere consciëntie ons voor veel zonden kan bewaren en dat we misschien wel eens dingen laten of doen, die we, indien het on3 gevraagd werd op grond van Gods Woord niet zouden kunnen verdedigen. Ook geloof ik dat het omgekeerde waar is. Indien we een tere consciëntie missen, dan krijgen we veel moeilijkheden, want dan gaan we redeneren. Dan willen we voor al ons doen en laten een tekst hebben uit Gods Woord, vinden we die niet, dan is het eerste wat boven komt, de twijfel. We gaan redeneren, we gaan rekenen, en let er eens op jongens, onze redenering en onze berekening klopt nooit met Gods Woord, maar wel met datgene wat we zelf graag willen of niet willen. De duivel is listiger dan we denken. Wat een vraagstukken maken we toch, die eigenlijk geen vraagstukken voor ons moesten zijn. Hoe betamelijker en profijtelijker zou het ons zijn indien wij meer acht sloegen op: „Er staat geschreven en er is geschied." Jongens vraagt toch voor al je moeilijkheden en heel dikwijls vermeende moeilijkheden, geen tekst uit de Bijbel, maar zoek in Gods Woord de grondslag voor je leven en niet een bepaalde tekst. Waar staat toch in Gods Woord de tekst dat jonge kinderen gedoopt moeten worden ? Mogen en moeten wij ze daarom niet laten dopen? Mogen wij daar een vraagstuk van maken? Ik heb weer een brief ontvangen uit Indië van een jongen over vaccinatie. Hij stelt de vraag: is vaccinatie verkeerd? Hij heeft nog steeds geweigerd, maar gaat nu redeneren en wel als volgt. Ik zal het verkort weergeven.

„Als ik in een gebied zit waar geen sprake is van oorlogsgevaar, ga ik niet in een schuilkelder zitten. Is dit gevaar om mij heen, dan doe ik het wel.

Nu zit ik in een pokkenbesmet gebied, 't gevaar om ons heen. Iemand die gelooft dat hij zonder het beschermingsmiddel gespaard zal blijven, laat zich natuurlijk niet vaccineren, doch dit is geen norm, doch iets persoonlijks. Die dit niet hebben nemen het middel, d.i. de vaccinatie." Tot zover mijn briefschrijver.

Iemand die gelooft laat zich natuurlijk niet vaccineren. Juist mijn vriend dat geloof ik ook. We zijn het dus roerend met elkaar eens. Iemand die gelooft, daar komt het dus op aan. Maar wat je dan verder schrijft, daar ben ik het niet mee eens.

Je schrijft: doch dit is geen norm, doch iets persoonlijks en dan geef je als norm iemand die niet gelooft. Is dat de regel waar we naar moeten leven? Is dat dus goed ? Niet dus het geloof maar het ongeloof als regel en richtsnoer. Ik weet zeker dat je dat zo niet meent. Niemand bezit een recht om ongelovig te zijn hoor, maar de eis ligt op ieder mens: Bekeert U." Houdt dat vast mijn jongen en laat dat nooit los. Ge zit in besmet gebied? Dan moet ge Ps. 91 eens lezen. Daarin vindt, ge een afdoend antwoord. Deze woorden: Gij zult niet vrezen voor de schrik des nachts, voor de pijl, die 's daags vliegt; voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor 't verderf, dat op de middag verwoest." Ps. 91 : 5, 6 strekken ten bewijs, dat hij, die gelooft, voor deze dingen niet vreest, namelijk niet met de vreze des ongeloofs, de geest der vreesachtigheid. Men kan geen duidelijker bewijs van vrees geven dan door deze dingen trachten af te weren reeds ten dage, wanneer ze nog niet zijn. Bij al de bewijzen die men aanvoert ter verdediging van de vaccinatie is geen spoor te ontdekken van erkentenis van het rechtvaardige in de oordelen Gods. Over dat recht Gods in de oordelen ware nog veel meer te schrijven, doch mijn artikel wordt dan te lang. De vergelijking schuilkelder en vaccinatie gaat niet op. Bij de inënting wordt ge kunstmatig ziek gemaakt. Dit kunt ge niet betwisten. Hoe kunt ge om herstel bidden daar ge toch zelf de directe oorzaak zijt van uw ziekte ? Je schreef dat je ook na de inënting nog diep afhankelijk bleef. Dat is niet zo hoor. Je hebt zonder geloof zoals je zelf schrijft, het middel der vaccinatie genomen. Is dat een bewijs van afhankelijkheid? Ik ben er van overtuigd dat je beter weet. Je schrijft: Ik heb God gebeden om licht in deze zaak." Van harte wens ik je toe dat het een gebed

mag zijn uit de ware behoefte des harten met een ten volle onderwerping aan Zijn Voorzienigheid.-Of gaat een pokken-epidemie buiten Zijn Voorzienigheid? Neen mijn jongen, lees dan Zondag 10. Over die Voorzienigheid hopen we in een volgend artikeltje iets te schrijven. Ik wil voor deze week besluiten. Neerlands volk is een gevaccineerd volk. Bij duizenden en tienduizenden dragen zij het merk en het teken van het Beest. Het schild der vaccinatie wordt in deze dagen weer hoog opgeheven. Elk wie kan of durft heeft zich dat vaccinatie schild aangeschaft en bevindt zich daaronder zo veilig, dat inplaats van een geest des gebeds, een geest des diepen slaaps op hen is gevallen. Er heerst zekerheid en rust; een rust echter die niet voortvloeit uit vertrouwen op God. Zo nu de Heere der Heirscharen ons niet een weinig overblijfsel had gelaten; als Sodom zouden wij geworden zijn; wij zouden Gomorra gelijk geworden zijn. Elk, wie tot dat overblijfsel behoort is ook in onze dagen: „Een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is. De Engel des Heeren legert zich' rondom degenen, die Hem vrezen en rukt ze uit." Dit mocht onze sterkte eens zijn of worden. Alles alleen van Hem te verwachten is een best plekje jongens. Dan zijn we in alle tegenspoed geduldig, in voorspoed dankbaar en in alles* dat ons nog toekomen kan, hebben we een goed toevoorzicht op onzen getrouwen God en Vader enz. D.V. daarover een volgende keer meer. Hartelijke groeten van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen