Meditatie

Als Paulus aan het eind van zijn brief aan de gemeente van Efeze gekomen is, roept hij deze gemeente op tot de strijd van het geloof. Hij beschrijft dan, hoe de geestelijke wapenrusting er uitziet. U kunt het nalezen in de verzen 11 tot 17 van het 6de hoofdstuk. Als hij tenslotte alle onderdelen van deze wapenrusting heeft genoemd, komt hij met het laatste wapen naar voren: „en neemt... het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord".

De gelovige is dus een soldaat. Dat kan wellicht misverstand wekken bij iemand onder de lezers, die zich de woorden van de Heere Jezus herinnert: „Leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart". Deze opmerking is waar. Er is ook onder ons zoveel hardvochtigheid onder een vroom mom en zoveel hoogmoed, dat het maar al te zeer nodig is om elkaar te wijzen op de roeping van de Heere Jezus, zachtmoedig en nederig te zijn. Maar deze zachtmoedigheid betekent niet, dat we geestelijk weerloos moeten zijn. Als u denkt dat ónze wapens neergelegd moeten worden, dan is dat volkomen waar. Wat is bijvoorbeeld onze tong een afschuwelijk wapen, waarmee we de ander in de geestelijke strijd onherstelbaar kunnen kwetsen. Ik denk verder aan de scherpe pen van schrijvers, ook in kerkelijke bladen, die op een liefdeloze wijze afbrekende critiek geven! Onze wapens zijn zo vaak ongeestelijk, ook als het gaat om de strijd voor de Waarheid.

Paulus houdt ons daarentegen een ander wapen voor, dat door en door geestelijk is: „het zwaard van de Geest, hetwelk is Gods Woord".

De apostel noemt het Woord Gods het zwaard van de Geest, omdat dit zwaard door de Geest is gemaakt. Het is niet een wapen, uitgevonden door menselijk vernuft, maar in de grond der zaak van Goddelijk fabrikaat. Zo heeft Paulus het ergens anders neergeschreven: „Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot Wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is".

Het Woord van God wordt ook het zwaard van de Geest genoemd, omdat de Heilige Geest alleen het ons kan leren hanteren.

Als er in deze tijd van bewapening wapens in het buitenland worden aangekocht, komen er instructeurs mee om de soldaten in het gebruik ervan te oefenen. Hier is de Heilige Geest Instructeur om ons het Woord van God te leren gebruiken. Van deze Instucteur zijn alleen maar goede dingen te zeggen. Wat is Hij geduldig met Zijn onderwijs! Niemand is te dom om op Zijn Instructieschool onderwezen te worden, want Hij geeft ons verstand, met Goddelijk licht bestraald, om Zijn Woord te verstaan en het als wapen te gebruiken. U zult nooit een verwijt uit Zijn mond horen: Weet u het nu nóg niet?

Als we in de geestelijke strijd van het geloof dit zwaard van de Geest vergeten, moeten we er vast op rekenen, dat we het onderspit zouden delven, als de Heilige Geest ons niet terugbracht bij Zijn zwaard, n.l. het Woord van God. Deze Instructeur valt alleen maar mee, terwijl de gelovige dagelijks tegenvalt, omdat we deze dolk Gods, het Woord des Heeren, voor het laatst bewaren en eerst met klapperpistolen van eigen makelij het in de strijd zelf willen klaarspelen. Als Hij dan ons zonder enig verwijt bijlessen en herhalingsoefeningen geeft, maakt het de gelovige klein en bedroefd, dat hij zijn goddelijke Instructeur zo weinig nodig had en — hoe tegenstrijdig het ook moge klinken — toch niet buiten Hem kon.

De uitwerking van dit wapen is doeltreffend. Niemand wordt door 'n kernbom bekeerd, maar wel door dit zwaard van de Geest. Met dit zwaard worden geen schampschoten toegebracht. Nee, het Woord Gods is volgens Hebreen 4 vs. 12 levend en krachtig en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard en gaat door tot de verdeling der ziel en des geestes en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten. Dat is de ervaring van allen, die door de Heilige Geest met dit zwaard zijn neergeveld en zondaar voor God werden.

Is dat ook uw ervaring, lezer?

Hoe wondde het u! U moest luisteren en doorlezen, ook, al wilde u wegkruipen. U wist niet, wat het was, maar hier leerde u de krachtige werking van dit zwaard van de Geest kennen. We moesten — ook al hielden we tegen zolang we konden — het opgeven en de Heilige Geest verbrak met dit korte zwaard het pantser van onze eigengerechtigheid. We werden — letterlijk — verslagen van geest door dit wapen van de Geest en riepen het de mannen uit Handelingen 2 na: „Wat moeten we doen, mannen broeders ? " Ons harde hart werd doorstoken met dit zwaard des Heeren.

Is zo uw hart al eens getroffen, lezer? Het Woord kan geen middel zijn om te genezen, als het ons niet eerst heeft neergeveld om dodelijk verslagen neer te knielen aan de voeten van de gekruisigde Christus. Daar wil de Heilige Geest ons hebben om Christus te verheerlijken. Dan wordt het Woord van God ons enige wapen in de heilige oorlog, want er zijn vele vijanden.

De satan, een belangrijke vijand, is alleen maar te verdrijven door een houw met dit zwaard van de Geest.

Zult u eraan denken, aangevochten broeder en zuster in de Heere Christus, dat u met hem niet gaat spreken over uw geloof, maar alleen hem voorhoudt in het voetspoor van de overste Leidsman des geloofs, Jezus Christus: „Er staat geschreven".

Dan alleen gaat hij op de vlucht. Er zijn de verleidingen, die op ons afkomen. Laat dit zwaard van de Geest dan vooral niet thuis, want anders bezwijkt u. Ik denk ook aan ketterijen, aan leringen, die niet uit God en Zijn Woord zijn. Dan kunnen we alleen staande blijven, als dit zwaard van de Geest ons wapen is. Ja, terwijl de Heilige Geest onze handen oefent tot de strijd, kunnen we zelfs in Zijn kracht met dit zwaard de dwaalleer een doodssteek geven.

Niet alleen buiten om moet dit zwaard gehanteerd worden. Ook ons eigen hart is een front, dat we maar al te gemakkelijk over het hoofd zien. En toch zijn daar heel wat vijanden, o.a. onze hoogmoed en liefdeloosheid, die neergeveld moeten worden met deze zwaardslag; „God wederstaat de hovaardige, maar de nederige geeft Hij genade".

U ziet het: een christen heeft geen rust. Er is strijd op alle fronten.

De apostel zegt van dit zwaard dan ook: neemt het. Dat houdt in, dat we dus in de Bijbel moeten lezen. Dat doet u toch wel dagelijks, lezer, voor uzelf ? Dit zwaard kan niet afgelegd worden. Daarom : neemt het ! Dat houdt ook in, dat we ons laten onderwijzen door het Woord. Ten diepste is dit nemen een daad van het geloof, waarbij we al onze gedachten gevangen leiden tot de gehoorzaamheid aan dit zwaard van de Geest.

Dit „nemen" duurt ons hele leven door. Van de Heere God krijgen we ook in dit opzicht levenslang! Éénmaal komt het moment, dat het zwaard van de Heilige Geest afgelegd mag worden: als Gods kind mag ingaan in het land van de eeuwige vrede, waar het zwaard niet meer als slagzwaard gehanteerd wordt, omdat de vijanden, de geestelijke boosheden en machten in de lucht, daar voor altijd buitengesloten zijn.

Zalig dan de christenstrijder, die uit de mond van de Heere Jezus Christus mag vernemen: „Gij hebt Mijn Woord bewaard en Mijn Naam niet verloochend".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen