Hulp aan Oekraïense vluchtelingen

Verbijstering en ongeloof is nog steeds van hun gezichten af te lezen. „Dat zoiets zou gebeuren in een westerse samenleving hadden we niet voor mogelijk gehouden.”
Ieder jaar brengen Cor en Katja met hun gezin de vakantie door in Zhitomir, de stad waar Katja’s familie woont en waar zich de baptistengemeente bevindt waarin ze opgroeide. Sinds ze is getrouwd, woont Katja in Genemuiden. Samen met Cor heeft ze vijf kinderen.
Ook dit jaar ging het gezin, hoewel vooraf nog wel even de vraag op tafel kwam of het niet gevaarlijk zou zijn. Maar dat bleek niet het geval te zijn. De gevechten met de door de Russen gesteunde rebellen waren in het oosten, ver verwijderd van het in het westen gelegen Zhitomir.
Dit jaar gingen ze slechts veertien dagen. „We hadden een bezoek aan mijn broer in Amerika gepland, daar zijn we eerst geweest”, verklaart Katja.

Schril
Ze kan de schrille tegenstellingen tussen aan de ene kant Amerika en Nederland en aan de andere kant haar geboorteland nog nauwelijks bevatten. „Het is afschuwelijk. Je hoort verhalen over plunderingen, moordpartijen, bombardementen en beschietingen. Op slechts enkele uren vliegen van Nederland. In de 21e eeuw, onder een bevolking die als vredelievend bekend staat en waar normale waarden en normen gelden.”
In de woonkamer van het gezin in een hoekwoning in Genemuiden vertelt ze, af en toe aangevuld door Cor, over de situatie in Oekraïne. Dat bezoeken ze ook vaak in de kerstvakanties en daar maakten ze ook de (vredige) massale demonstraties tijdens de zogenaamde Oranjerevolutie in 2004 mee. „Niemand had dit aan zien komen. Pas toen president Janoekovitsj was gevlucht, moest ik denken aan wat zich in het verleden in Georgië afspeelde. Ik belde met mijn vader, maar hij verzekerde dat er geen oorlog zou komen. Zelf was ik minder gerust en heb ik steeds het gevoel gehad dat Poetin niet zou stoppen. Helaas heb ik gelijk gekregen.”

Verwoestingen
Meestal verblijven Cor en Katja met hun kinderen in een zomerkamp, dat de kerk in de zomermaanden voor evangelisatiewerk gebruikt. Deze zomer waren de huisjes, een herinnering aan de Sovjettijd, vol vluchtelingen. Door de inspanningen van verschillende leden van de baptistengemeente werden er Oost-Oekraïners, onder wie veel christenen, uit de brandhaarden opgevangen. Het gezin Ploeg deelde een huisje met een moeder met drie kinderen. „Het was inschuiven, maar ze was enorm blij met haar plekje. Eerder verbleef ze in een kamer met twee andere gezinnen met meerdere kleine kinderen.”
Het vluchtelingenkamp bevatte ongeveer 220 vluchtelingen, een klein onderdeel van de totale vluchtelingenstroom uit het oosten van Oekraïne. De schattingen lopen uiteen van 400.000 tot een miljoen mensen. Ze zijn verspreid over een groot deel van het midden en westen van het land, waar het normale leven zo goed en zo kwaad als het gaat doorgang vindt.
Onder de vluchtelingen bevinden zich veel moeders met kinderen, weten Cor en Katja. „Het oorlogsgeweld heeft veel gezinnen uiteengescheurd. Vrouwen en kinderen moesten een goed heenkomen zoeken, allemaal in de verwachting dat het maar kort zou gaan duren. Veel vaders hebben later niet meer hun gezinnen kunnen bereiken. Ze bevinden zich in door de rebellen omsingelde gebieden. Er wordt veel gebeld, soms midden in de nacht. Dan vraagt de vrouw aan de man of hij nog in leven is...”
Zelfs als de oorlog zou worden beëindigd, zou er voor veel vluchtelingen nog geen zicht op een snelle terugkeer zijn. „De afgelopen maanden zijn veel huizen door oorlogsgeweld verwoest, evenals fabrieken. Dat betekent dat er, althans op dit moment, ook geen werk meer is.”

Opdracht
Met het oog op de naderende winter zijn de zomerhuisjes nabij Zhitomir de afgelopen weken ontruimd. De mensen zijn ondergebracht in hotels en pensions. „Daar moest veel gebeuren. Kamers moesten bewoonbaar worden gemaakt en stromend water geregeld. En voor al deze mensen moet er eten komen.” De regering doet volgens Katja al het mogelijke, maar heeft te maken met hervormingen, leidt een land in oorlog en is financieel armlastig. „Het land is volledig leeggezogen door de vorige president.”
Voor voldoende goed eten, eerste opvang, hulp aan zwangere vrouwen en hulp aan kinderen die naar school moeten, is onvoldoende geld. „De Oekraïners in het westen doen al het mogelijke om hun landgenoten te helpen, dat hebben we met eigen ogen gezien. Ook al hebben ze het zelf niet breed.”
Een flink deel van de groep vluchtelingen krijgt iedere dag te eten dankzij de inspanningen van de ruim 300 leden tellende baptistengemeente. Eerst in de eetzaal op het vluchtelingenkamp, sinds de evacuatie in de zaal nabij de kerk.
Katja keerde enkele weken geleden met het lood in haar schoenen terug naar Genemuiden. „Ik zit hier, terwijl de vrouw van mijn broer bouillon maakt voor de kraamvrouwen in het ziekenhuis. Wat moet en kan ik doen? zo vroeg ik me af.”
Ze besloten een poging te wagen om de baptistengemeente financieel te steunen bij de hulp aan de vluchtelingen. „Ik kan daar niet naartoe en heb hier mijn taak in mijn gezin. Maar dat wil niet zeggen dat ik stil moet zitten. Ook hier kun je wat doen, zoals ieder van God zijn eigen opdracht heeft.” We zijn het ook verplicht, aldus Katja, die verwijst naar de bekende tekst in Mattheüs 25 waarin de Heere Jezus oproept om dorstigen te drinken en hongerigen te eten te geven.

Ogen geopend
Het is een particuliere actie, beseffen ze. „Maar het geld komt beslist goed terecht. Onze vader en schoonvader heeft geleerd iedere cent drie keer om te draaien voordat hij die uitgeeft. We kunnen natuurlijk via een grote organisatie onze steun verlenen, maar dit heeft voor ons een gezicht en bovendien is onze betrokkenheid erg groot.”
Ze willen zich niet al te nadrukkelijk mengen in de achtergronden van het conflict. „Wij denken dat Poetin niet zal stoppen voordat hij ook over land een goede toegang tot de Krim heeft. Mijn vader ziet in de vreselijke gebeurtenissen met vlucht MH17 ook de leiding van de Heere. Dat is gebruikt om de ogen van de Nederlanders te openen, zegt hij.”
De gebeurtenissen hebben het nationale gevoel van de Oekraïners enorm gestimuleerd. „Poetin heeft het volk zo op zijn ziel getrapt, dat de bevolking zich pas nu bewust is van de eigen identiteit. Het ging er helemaal niet om dat er bewust toenadering tot Europa werd gezocht. Veel mensen in het oosten zijn voorgelogen en beginnen pas nu in te zien hoe de situatie werkelijk is.”

Hulp
Wie financieel wil helpen, kan dat doen via rekeningnummer NL49RABO 0321465806 ten name van C. Ploeg, onder vermelding van ‘Hulp vluchtelingen Oekraïne’. De bedragen worden rechtstreeks overhandigd aan de hulpverleningscommissie van de Evangelie Baptistengemeente ‘Rosdestwa’ in Zhitomir in Oekraïne.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen