Ouderlingenkonferentie 1962

Met dankbaarheid denken we terug aan die mooie 17e oktober. Een prachtige herfstdag, een mooie vergadergelegenheid, een ruime zaal voor de maaltijd, een prima ontvangst, en … een zeer groot aantal broeders dat dit alles met ons mocht meemaken.

Belangrijker was echter dat zovelen het gedegen referaat van Ds. van ’t Spijker konden horen en in een prima bespreking meerdere punten nog nader kregen toegelicht. Klaar en duidelijk was het slotwoord van Prof. Kremer waarin plaats en taak van de ouderling nog eens goed werden onderstreept.

Het beantwoorden van ingezonden vragen ter konferentie roept soms weer andere vragen op waarover men vooraf niet heeft kunnen nadenken. Ik geloof dat het beter zou zijn deze rubriek naar ons maandblad over te hevelen. Het bevredigt niet dat de vragen niet „uitputtend” behandeld kunnen worden en bovendien dreigt soms het gevaar dat we op het terrein der kerkelijke vergaderingen komen en daarvan moeten we zelfs de schijn vermijden, want onze konferentie moet een samenkomst van ambtsdragers blijven.

Het weglaten of althans beperken van dit programma en een wat beknopter openingswoord van de voorzitter zou deze keer de morgenvergadering ten goede gekomen zijn. De magen begonnen wat te knorren, hoewel de klachten voornamelijk kwamen van de te Apeldoorn wonende broeders die het laatste van huis gegaan waren en natuurlijk ook bij ons hadden kunnen blijven eten. Verheugend is het dat in kerkelijke- en dagbladpers aan onze konferentie goede aandacht werd geschonken. De niet aanwezige broeders hebben daardoor toch een indruk gekregen van alles wat deze dag gepasseerd is.

Jammer dat over het onderwerp „kerkrecht en kerkregering” zo weinig geschreven is, maar u zult het straks in „Ambtelijk Contact” in z’n geheel kunnen lezen.

Met mij zult u dankbaar kennis genomen hebben van hetgeen de schrijver van: „Voor de lens” in „de Wekker” over onze konferentie schreef, ’t Is altijd prettig opbouwende kritiek te horen. Wat de opmerking over het openingswoord betreft zou ik willen opmerken dat dit natuurlijk voor rekening van de voorzitter komt, want het is niet te doen gebruikelijk dat de voorzitter dit van tevoren met zijn mede-bestuursleden bespreekt, ’t Is dan ook niet juist dat de geachte schrijver dit woord als „troonrede” betitelde. De troonrede toch wordt door de regering opgesteld en door H.M. de Koningin voorgelezen, maar bij het openingswoord van een konferentie zijn steller en spreker als regel één. Mogelijk dat de pastor loei „zijn” preekstoel als een troon beschouwt en wat vanaf die plaats gesproken wordt daarom troonrede noemt maar dat geloof ik toch niet. ’t Zou niet in overeenstemming wezen met ons „dienstknecht” zijn.

Na de konferentie heeft het komité nog enige tijd vergaderd en we waren het terdege met elkaar eens dat het goed vergaderen was in Apeldoorn. Dit was zeker mee te danken aan de prima voorbereiding door de kerkeraad van Apeldoorn, die daartoe een speciale kommissie had benoemd. We hopen er nog eens terug te mogen komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen