TEKENEN VAN CHRISTUS’ WEDERKOIVIST

Oudejaarsavond van het jaar 1000. Ergens in een torenkamer van de stad Rome liggen twee mannen languit naast elkaar, bevend en sidderend. Misdadigers, in afwachting van hun vonnis? Nee. Het zijn de Keizer en de Paus, in afwachting van Christus' wederkomst. De laatste jaren vóór het jaar 1000 waren fcange jaren geweest, jaren waarin het voor velen vaststond dat de jongste dag voor de deur etond. En het was meestal niet zo, dat de kork „die grote dag verwachtte m.et Ci^n groot verlangen" (N.G.B, art. 37). Voor die dag sidderde men; v/ij denken aan het bekende lied uit de dertiende eeuw:

Dag des toorns, o dag des Heeren, die, naar de profeten leren, 't al ten ashoop zal verteren.

Waarom meende men dat Chrltus in het jaar 1000 weder zou komen? Vanwege het ronde getal! Alsof God de Heere Zich bindt aan onze ronde getallen! Middeleeuws bijgeloof, zegt iemand. Goed. Maar ben je er zeker van, dat in het jaar 2000 — als deze aarde dan nog bestaat — dit bijgeloof zal zijn uitgeroeid? Ik vrees dat ook dan de sekten weer welig zullen tieren die verkondigen dat Christus in dat jaar weder moet komen. Nooit sterft het geslacht uit van hen die de jongste dag berekenen willen. En in deze eeuw geloven duizenden de fantastische verzinsels van Russell en Rutherford, de voormannen van de Jehova's Getuigen, die beweren dat in het jaar 1914 Jezus onzichtbaar op aarde zou zijn wedergekeerd en dat toen het Duizendjarig Rijk zou zijn begonnen. Hebben de Jehova's Getuigen, die voorgeven zo bijbelgetrouw te zijn, nog nooit gelet op het woord van Christus: „Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft"? Het komt ons niet toe ze te weten. Het komt ons dus ook niet toe ze te berekenen. Wat dan? Wij hebben de jongste idag niet te berekenen, maar te verwacht ten.

Christus vermaant ons, te letten op de tekenen der tijden. Hij verwijt farizeeën en Sadduceeën, dat zij wel mooi weer kunnen voorspellen als 's avonds de hemel rood is en onweer als 's morgens de hemel rood is, maar dat zij de tekenen der tijden niet kunnen onderscheiden. Er zijn dus blijkbaar tekenen der tijden, maar er blijkt een geloofsoorlog voor nodig te zijn om deze tekenen te onderscheiden! Maar als de Heilige Geest ons wijst op die tekenen der tijden, die Gods Woord ons wijst, dan zien wij het: de hemel is rood, bloedrood! Wanneer je in een zomernacht in een polder loopt, kan je de hemel in het oosten allerlei kleuren zien aannemen. De zon komt op.

Maar ze wordt voorafgegaan door tal van kleuren, eerst fletse, maar later helle kleuren. Tenslotte wordt de hemel rood, bloedrood. Je kunt niet voorspellen wanneer de zon precies zal opgaan. Maar je weet wel dat het nu niet lang meer duren zal. Welnu, als wij letten op de tekenen der tijden, zien we dat de hemel bloedrood is. Het duurt niet lang meer voor de Zon der gerechtigheid opgaat!

Wat zijn nu de tekenen van Christus' wederkomst? Er zijn tekenen genoeg. De Heere Jezus noemt er vele in Zijn grote rede over het eind der tijden in Mattheus 24.

a) „Zie toe, dat u niemand verleide. Want velen zullen komen onder Mijn Naam, zeggende: ik ben de Christus; en zij zullen velen verleiden . . .”

De Heere waarschuwt ons voor de verleidende geesten die in het laatste der dagen zullen opstaan. Valse profeten, ze zijn er altijd al geweest. Jeremia wist, ervan mee te praten. Maar nu! De duivel weet, dat hij nog maar een kleine tijd-heeft — daarom gaat hij rond als een briesende leeuw! Wat zijn valse profeten? We kunnen dat heel kort zeggen: dat zijn profeten die niet hebben geleerd te luisteren naar het Woord Gods alléén, maar die spreken uit hun eigen hart. Misschien hebben ze de beste, bedoelingen. Dan misleiden ze niet alleen anderen, maar ook zichzelf. Misschien ook trachten zijwelbewust en opzettelijk de gemeente Gods te verderven. Johannes zegt:

Geliefden, gelooft niet een iegelijke geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld (1 Joh. 4 : 1) Dat we de geesten beproeven wil niet zeggen dat we op de ketterjacht gaan. Er zijn lieden die overal en altijd ketters signaleren, overal en altijd erop uit zijn wantrouwen en tweedracht te zaaien. Zij 'leven van de twist. Daartoe roept ons de Heere niet op. Maar wel zegt Hij: zijt dan nuchter — enwaakt!

b) „En gij zult horen van oorlogen, en geruchten van oorlogen. .”

Is dit zo iets bijzonders? Oorlogen zijn er toch van oude tijden af geweest? Is dit dan noemenswaard' als één van de tekenen van Christus' wederkomst? Toch wel, ja. Want wij horen iets ongewoons in de woorden van Christus, Oorlogen en geruchten van oorlogen! Het is alsof Jezus zegt: het wordt-steeds erger. Vroeger was het: nu eens een oorlog hier, dan een oorlog daar. Maar nu zal het gaan gonzen van de oorlogen en het. oorlogsrumoer: de wéreld gaat in brand! Overal 'laaien de haarden van moord en revolutie op: de vrede blijft voor altijd weg! Elke oorlog wordt nu een onvoorstelbare katastrofe. Elke oorlog wordt een uitbarsting, van satanische machten, telkens bruter, telkens wreder. Geruchten van oorlogen! Als vroeger in een ander werelddeel oorlog uitbrak, werd dat feit hier meestal niet bekend. Maar nu horen wij door de pers, die haar voelhorens uitsteekt tot in de verste uithoeken der wereld, elke dag geruchten van oorlogen. Johannes zegt: „

„En toen het Lam het tweede zegel geopend had, hoorde ik het tweede dier zeggen: om en ziel En een ander paard ging uit, dat rood was; en die, die daarop zat, werd macht gegeven de vrede te nemen van de aarde; en dat zij elkander zouden doden; en hem werd een groot zwaard gegeven." (Openb. 6 : 3 en 4).

c) „En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden....”

Let op de tekenen der tijden! De liefde van velen zal verkouden. Waarom? Omdat .de ongerechtigheid vermenigvuldigd is. Het besef van goed en kwaad vervaagt. De gewetens der mensen stompen af. De mens gooit zijn laatste vernisjes van naastenliefde af en toont zijn ware aard: hij is spijkerhard. Zijn devies is: hen ik mijns broeders hoeder? In .de grote wereldsteden leven duizenden mensen hun eigen leven; niemand' bemoeit zich met hen en zij bemoeien zich met niemand. Honderden zien geen uitweg meer in hun leven zonder God en zonder naaste en zij maken er een eind aan.

De liefde van velen zal verkouden, daarvan weten de bejaarden mee te praten. Wie zal de eenzaamheid van bejaarden, peilen, die door hun kinderen zijn „opgeruimd", die goed genoeg waren om hun kinderen groot te brengen en ze nu nooit meer zien? Het is de zieke plek in onze samenleving, dat de liefde in de gezinnen is gaan verkillen. Om het vijfde gebod wordt gelachen. Maar Christus heeft dit vijfde gebod' zo liefgehad, dat Hij in de vreselijke Godverlatenheid van. Golgotha Zijn moeder staan zag en tot Johannes riep: Zoon, zie uw moeder! En van die ure aan nam haar de discipel in zijn huis.

De liefde van velen zal verkouden — óók de liefde van Gods kinderen wordt hier bedoeld. Omdat, de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zegt Christus. Zegt de Heere niet op een andere plaats: de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij nog gelóóf vinden op de aarde? Daar zal een tijd komen, bedoelt de Heere, dat onder de kinderen Gods een grote oppervlakkigheid komen zal. Zij zullen niet meer breken met boezemzonden. Hun ongerechtigheid wordt vermenigvuldigd. De stille, verborgen omgang met hun Heere neemt af. Hun gebed kwijnt weg. En het woord van Christus is op hen van toepassing: „Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde hebt, verlaten En in al deze dingen horen wij de woorden van de apostel Paulus:

„En wëet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijdenWant de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelf, geldgierig, laatdunkend, hoovaardig, lasteraars, de ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig. Zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk (2 Timotheus 3 : 1-3).

Wij zien deze drie tekenen van Christus' wederkomst overvloedig in onze tijd. Toch moeten we niet vergeten, dat de Heere van déze tekenen zegt: ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet! Al die dingen zijn maar een beginsel der smarten ....

De Heere wil zeggen: denk niet, als je deze dingen ziet, dat. Ik nu onmiddellijk komen zal. Vergis je niet. Het is maar een beginsel der'smarten. We noemen dit soort tekenen ook wel eens de algemene tekenen van Christus' wederkomst. Maar de Heere Jezus noemt ook andere tekenen. En daar zegt Hij niet van: het is maar een beginsel der smarten. Van déze tekenen zegt Hij: en dan zal het einde zijn! Heft dan uw ogen op naar de hemel, en weet, dat het nabij, voor de deur is! Dit noemen we bijzondere tekenen van Christus' wederkomst.

1) „En dit Evangelie des Koninklijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis alle volken

Met andere woorden: het Evangelie van het Koninkrijk moet DE WERELD ROND. Het Evangelie dat predikt: Christus i's Koning. Wanneer dat Evangelie gepredikt is over het rond der aarde — dan zal het einde komen. Dus niet wanneer alle volken het Evangelie zullen hebben aangenomen, want dat ogenblik zal nóóit komen. Wat wèl komt, is het ogenblik, waarop het Evangelie gepredikt zal zijn aan elke natie, aan elke stem, aan elk volk op deze aarde.

En ik zag, toen het Lam een van de zegelen geopend had, en ik hoorde een uit \ de vier dieren zeggen, als een stem van een donderslag: om en ziel En ik zag, en ziet, een wit paard, en Die daarop zat, had een boog; en Hem is een kroon gegeven, en Hij ging uit overwinnende, en opdat Hij overwonne!" (Openbaring 6 : 1 en 2).

Voel je, hoe belangrijk het is, dat een Kerk zending bedrijft? Een kerk, die niet werkt, die sterft, Maar ook: een kerk, die geen zendelingen uitstuurt, ziet niet reikhalzend uit naar de komst van haar Heere en Koning op de wolken.

En hoe is het nu, anno 1981? Het Evangelie is bijna de wereld rond geweest. Maar nóg zijn er stammen, diep in de oerwouden van Zuid-Amerika of het Verre Oosten, waar de Naam van Christus nog nooit werd genoemd. Maar vandaag zijn de zendelingen wéér verder gegaan, dieper de oerwouden in, om het Evangelie des' Koninkrijk® te prediken.

2) „En gelijk liet geschied is in de dagen van Noach, alzo zal het ook zijn in de dagen van cle Zoon des mensen . «. . desgelijks ook, gelijk het geschiedde in de dagen van Lot . . . .

Ds. H. Veldkamp wijst er in een van zijn boeken op, dat dit het grootste teken zal zijn dat de wederkomst nabij is: dat NIEMAND DE TEKENEN MEER ZIET! Let wel: de H. Schrift geeft ons nergens de indruk, dat Christus komen zal tijdens een wereldoorlog. In zulke tijden stromen de kerken doorgaans wèl vol. Maar als Christus komt, zullen de kerken niet vol zijn. De Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij nog geloof vinden op de aarde? Maar het zal zijn als in de dagen van Noach. Zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk, zij werden ten huwelijk gegeven .... heel gewoon, inderdaad. Wie let

er nog op die man die daar nu al bijna 120 jaar klopt, hamert, predikt? Geen zinnig mens. . . . niemand ziet de tekenen!

Wat deden die tijdgenoten van Noach? Zij aten, zij dronken, zij trouwden. Meer niet. Inderdaad, meer niet! Het leven was puur oppervlakkig, vermaterialiseerd. Merk je wel dat Gods Naam en Gods dienst in dit rijtje niet genoemd wordt? Voor God is geen plaats. En geen tijd. Geen behoefte ook. Men negéérde Hem.

Als twee druppels water lijkt onze tijd op de dagen van Lot, van Noach. Zij aten, zij dronken .... Zij trouwden: dat 'staat er voor de dagen van Lot al niet eens meer bij. Het huwelijk is dan niet meer in tel. Hoe is het nu met het huwelijk? Welnu, zegt de Heere: Als Ik komen zal, zal het een tijd zijn als de dagen van Lot. Verstaan we dit? 3) Tenslotte willen we wijzen op wat het Woord van God noemt als een van de treffendste tekenen van het naderende einde, van de komende Christus. Wij denken nu aan hetgeen plaats vond in de gemeente van Thessalonica. Daar waren mensen, die beweerden dat de dag van Christus aanstaande was, voor de deur stond. En welke konklüsie trokken zij uit die gedachte? Dat het zinloos was nog verder te werken in hun dagelijks beroep. Zij trokken zich uit de wereld terug, om de komst van Christus af te wachten, zeiden zij. Hoe kwamen zij dan aan de kost? Die bedelden ze bij elkaar . . . Paulus merkt naar aanleiding hiervan op:

„Want ook toen wij bij u waren, hebben wij u dit bevolen, dat, zo iemand niet wil werken, hij ook niet ete. Want wij horen, dat sommigen onder u ongeregeld wandelen, niet werkende, maar ijdele dingen doende. Doch de zodanigen bevelen en vermanen wij door' onze Heere Jezus Christus, dat zij met stilheid werkende hun eigen brood eten". (2 Thessalonicenzen 3 : 10-12).

Máár, zegt Paulus, ge moet niet haastig bewogen worden of verschrikt, alsof de dag van Christus aanstaande ware. Want die dag komt niet, tenzij dat eerst de afval gekomen zij, en dat geopenbaard zij de mens der zonde, de zoon des verderfs ....

Paulus gaat nu spreken over de ANTICHRIST als één van de sprekendste tekenen van Christus' wederkomst. Éérst komt de antichrist — dan Christus. Welnu, wat zien wij in onze dagen van de antichrist? Is hij al gekomen? Wie is de antichrist eigenlijk? Johannes zegt: iedere geest die de Vader en de Zoon loochent is de antichrist. En: alle geest die niet belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is de geest van de antichrist. De oude kerk was unaniem van oordeel, dat keizer Nero de antichrist was. In de zevende eeuw was het voor iedere christen duidelijk wie de antichrist, was: Mohammed! En in de tijd der Reformatie werd de Paus van Rome gezien als de antichrist. En inderdaad.: al deze geesten hebben antichristelijke trekken. Maar Paulus leert ons heel duidelijk, dat dé Antichrist één mens zal zijn: dé mens der zonde, dé zoon des verderfs! Hebben wij déze ene Antichrist nog. te wachten? Ik vrees van wel. Zijn openbaring zal een verschrikkelijke openbaring, zijn Van duivels geweld. Wat zegt de Schrift van hem? Grote tekenen zal hij doen. Hij zal in de tempel Gods zitten en zeggen dat hij God is. . . In onze tijd zien we, hoe de wereldkerk een huwelijk aangaat met het wereldkommunisme. Zal dé antichrist een kind zijn van dat huwelijk?

Wij hebben nu enkele tekenen van Christus' wederkomst nader bezien. En wij hebben ook gezien, dat er nooit een tijd geweest is, waarin de hemel zo rood was van de tekenen als deze tijd. We herinneren ons weer de woorden van Christus: wanneer gij al deze dingen zult zién, zo weet dat het nabij is, voor de deur....

Straks gaat er een ontzaglijke branding van Gods oordelen over deze wereld. Johannes ziet in zijn Openbaring vier engelen staan aan de vier hoeken van de aarde. Zij hebben de vier winden in hun hand. Nóg houden zij de winden, met vaste hand. Nog. gaan de oordelen Gods niet over de aarde. Waarom wachten de engelen nog? Omdat er nog zijn onder de mensenkinderen, die verzegeld moeten worden. Begrijp je? Daarom is deze aarde nog niet veranderd in een poel van vuur en sulfer — omdat de Heere mensen te sterk wil worden. Hij is zo lankmoedig. Hij gaat ook vandaag nog door om zondaren te trekken uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht.

Maar dan is het ineens afgelopen. Dan zet Gods vinger de wijzers van de wereldklok stil. Alles wat belangrijk leek, wordt op slag zinloos. En wat zinloos leek aan duizenden, dat blijkt nu ineens het ene nodige te zijn. Dan gaat, er een geroep over deze wereld: Ziet, de Bruidegom komt, gaat uit, Hem tegemoet! Verwachten wij Hem, of slapen we? Daarom, zijt ook gij bereid, want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen