Kleren voor het Kerstfeest

"Joëlle, wakker worden, je moet naar school!" Met een geeuw draait Joëlle zich nog eens om in haar bed. Hè, ze lag net zo lekker! Maar opeens... met een ruk zit ze rechtop in haar bed. Dat was mama helemaal niet die haar riep! Hoor, daar wordt weer geroepen en tegelijk gaat de deur van Joëlle's slaapkamer open. Daar staat tante Dineke! En opeens weet Joëlle alles weer. Mama zou vannacht niet thuis slapen! Mama slaapt bij oma! Want oma is ziek. Niet heel erg, maar toch wel zo dat oma niet alles alleen kan doen. "Een zware griep, " zei mama. En daarom is mama gistermorgen naar oma gegaan. Gelukkig kon papa voor Joëlle zorgen, maar vanmorgen moest papa al heel vroeg naar zijn werk en daarom kan hij Joëlle niet naar school brengen. Gelukkig wilde tante Dineke wel in huis komen. Eerst vond Joëlle het helemaal niet leuk dat mama een nachtje weg zou blijven, maar toen ze hoorde dat tante Dineke dan zou komen, nou, toen was het gelijk goed! Want tante Dineke is heel erg lief! En ze is niet eens een echte tante van Joëlle! Tante Dineke is de buurvrouw. Nou, Joëlle vindt dat zij het maar getroffen heeft met zo'n lieve buurvrouw!

"Zo meid." Tante Dineke geeft Joëlle een aai over haar hoofd. "Lekker geslapen? " Heftig knikt Joëlle van ja.

"Nou, dan ben je vast helemaal uitgerust om weer naar school te gaan! Kleed je maar snel aan, dan ga ik voor het ontbijt zorgen."

En tante Dineke loopt de kamer weer uit. Even kijkt Joëlle verbaasd. Ze moet toch nog bidden? Dat doen mama en zij altijd samen voordat ze gaat aankleden. Maar dan weet Joëlle het weer: tante Dineke bidt nooit en ze gaat ook nooit naar de kerk. Dat vindt Joëlle wel erg, hoor. En papa en mama vinden dat ook heel erg.

Joëlle heeft wel eens aan tante Dineke gevraagd of ze een keer meegaat naar de kerk, maar toen begon tante Dineke te lachen. "Ach kind, al die poppenkast, ik doe er niet aan mee, hoor!"

Nou, toen was Joëlle best een beetje verontwaardigd. Poppenkast, dat zeg je toch niet van de kerk? ! Maar kom, ze moet nu opschieten! Snel valt ze op haar knieën en doet ze eerbiedig haar ochtendgebed. En ze kan het niet laten om ook voor tante Dineke te bidden... Dan gaat ze zich vlug aankleden. Snel haar pyjama uit en dan opeens... dan bedenkt ze wat! Met een ruk doet ze haar kastdeur open. Daar hangt hij! Haar mooie nieuwe overgooier, speciaal gekocht voor als het Kerst is!

Donkerrood is hij, met onderaan allemaal heel kleine rafeltjes. En een heel mooi truitje, lichtrood met wit, met een hele lange capuchon. Zal ze...? Mama is er nu toch niet! En tante Dineke weet ook niet dat mama deze kleren speciaal voor Kerst heeft gekocht! Trouwens, vandaag op school gaan ze ook Kerstfeest vieren, dus Joëlle vindt dat ze de nieuwe kleren eigenlijk best aan mag. En mama zou het ook vast wel goed vinden als ze het wist! Vooruit, ze doet het! Even later staat ze aangekleed en wel in de keuken.

"Ik ben klaar, " zegt ze blij tegen tante Dineke. "Meid, wat zie jij er netjes uit!" Tante Dineke slaat haar handen in elkaar. 'Ue lijkt wel een prinses!" Joëlle staat helemaal te glunderen. "Voor het Kerstfeest, " zegt ze blij. Oeps, dat had ze natuurlijk niet moeten zeggen! Als tante Dineke nu maar niet denkt dat ze de kleren eigenlijk niet aan mag! Maar nee hoor, gelukkig merkt tante Dineke niets. "O, je hebt vandaag zeker Kerstfeest op school? Ja, dan moet je er wel heel netjes uit zien!" Tante Dineke geeft Joëlle een dikke knipoog.

"Kom joh, eet snel je boterhammen op, want anders ben je te laat op school. En dat zou toch wel erg zijn, net nu er Kerstfeest gevierd wordt!"

Als Joëlle haar boterhammen en haar melk op heeft brengt tante Dineke haar met de auto naar school. "Nou meid, doe maar goed je best vandaag, hoor! En als vanmiddag de school uit gaat dan is mama er weer om je op te halen."

Snel geeft Joëlle tante Dineke nog een dikke zoen. "Dag!" roept ze. Tjonge, ze is echt net op tijd op school zeg! Daar klapt juf Annemarie al in haar handen. Dat betekent dat alle kinderen netjes in de rij moeten gaan staan om naar binnen te gaan.

"Zo, " zegt de juf als iedereen op z'n plekje zit,

"omdat het vandaag de laatste dag voor de vakantie is, gaan we alleen maar leuke dingen doen. Zijn jullie het daar mee eens? "

Nou, dat had ze niet hoeven vragen! De kinderen beginnen allemaal te joelen. "Ja, ja!" roept ook Joëlle.

"Nou Joëlle, jij hebt zeker je mooiste kleren aangetrokken, omdat het vandaag feest is? " Opeens kijken alle kinderen naar Joëlle. Ja zeg, Joëlle heeft echt mooie kleren aan!

"Eh... eh...", Joëlle weet niet zo snel wat ze moet zeggen. Ze wordt er helemaal rood van! De juf die haar wat vraagt en alle kinderen die zo kijken... dat vindt ze helemaal niet zo leuk! Voordat Joëlle antwoord kan geven, zegt de juf al dat ze een versje gaan zingen.

Nadat ze gezongen hebben en de juf heeft gebeden zegt juffrouw Annemarie: "Omdat het vandaag feest is, ga ik jullie twee verhalen vertellen. Eerst ga ik een verhaal vertellen uit de Bijbel, over het Kerstfeest. En vanmiddag vertel ik nog een verhaal, maar dat blijft nog even een verrassing." Joëlle glundert. Dat is fijn! Twee verhalen! En de juf kan heel mooi vertellen! Stil luistert Joëlle naar het verhaal uit de Bijbel. Het gaat over Maria en Jozef die heel ver moesten reizen naar het stadje Bethlehem. Over Maria die op de ezel zit en Jozef, die naast de ezel loopt. Ze zijn allebei zo moe en in heel Bethlehem is er geen plekje meer te vinden om te slapen. Joëlle heeft heel erg medelijden met Maria en Jozef. Wat erg! Helemaal geen plekje om te slapen, geen dak boven hun hoofd! Maar gelukkig, uiteindelijk vinden ze toch een plaatsje, in een stal. Wat zijn Jozef en Maria blij! Ook al is het maar een stal, ze hebben toch onderdak gevonden! "En daar, in die nacht, krijgt Maria een kindje, een zoontje, de Heere Jezus, " vertelt de juf. "Maria windt haar kindje in doeken, tegen de kou, en legt Hem in de kribbe."

"Had de Heere Jezus dan geen kleren? " roept Sander opeens. Joëlle schrikt er van. Dat mag toch helemaal niet! Sander begint zomaar te praten terwijl de juf aan het vertellen is! Zou de juf boos worden? Sander schrikt er zelf ook van. Maar gelukkig, de juf wordt niet boos.

"Nee Sander, de Heere Jezus had helemaal geen kleren. Wat hebben wij het dan goed hè? Straks gaan we weer Kerstfeest vieren en misschien heb je wel van je moeder nieuwe kleren gekregen, die je dan aan mag."

Joëlle krijgt een kleur; zou de juf soms haar bedoelen? Zou de juf het weten dat haar kleren eigenlijk voor het Kerstfeest bedoeld waren? O, wat voelt Joëlle zich opeens onrustig. Maar de juf gaat nog verder. "En Sander, kinderen, weten jullie waarom de Heere Jezus geen kleren had? Weten jullie waarom de Heere Jezus die nacht in de stal is geboren? Om voor de zonden van de mensen te lijden en te sterven. Is dat niet een heel groot wonder? " Joëlle ziet nog maar één ding voor zich: de Heere Jezus in de kribbe, zonder kleren, in doeken gewonden, in de kou. En zij... met hele mooie kleren aan. Kleren die ze eigenlijk nog helemaal niet aan mag. O, wat heeft ze een spijt. Had ze deze mooie kleren maar niet aangedaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen