WEER NAAR CANADA

5

Op een middag ging Marja met ons naar Simcoe. Daar wordt een grote stad gebouwd. We waren er wel vaker geweest om eens een kijkje te nemen op het werk van Bill, die in de bouw werkt, samen met een vriend. In de vakantietijd hadden ze allebei hulp van een zoon. Ze waren bezig met een huis, dat al bijna klaar was. Het gaat daar anders en vlugger dan meestal hier. Wel kunnen we hier en daar opmerken, dat de Canadese wijze van bouwen ook in ons land toepassing gaat vinden. Als het basement — de kelderverdieping over de hele oppervlakte van het huis — klaar is wordt de bovenbouw gemaakt, helemaal van hout. Dat geschiedt door onderaannemers, die daarvoor een bepaalde prijs bedingen. Tegenwoordig wordt meestal om een huis een muur van steen gemetseld. Daardoor is er voor het uiterlijk geen verschil met woningen die in ons land gebouwd worden.

In Canada hebben de meeste mensen een eigen woning, vaak een soort bungalow, met een perceel eigen grond eromheen. De kosten van het bouwen zijn de laatste jaren aanzienlijk gestegen en daarmee ook de prijzen van de huizen. Daarbij komt, dat de rentestandaard in Canada nog hoger is dan hier. Dit brengt mee, dat er weinig bedrijvigheid in de verkoop is en dat heeft weer tot gevolg, dat er werkeloosheid in de bouw is. Want daar is het zo dat nieuwe huizen pas gebouwd worden wanneer vast staat dat ze verkocht worden.

We reden door naar Port Dover. Dat is een klein plaatsje aan de noordkant va nhet Erie-meer. Vroeger was het een badplaats, maar nu was het er erg stil. Er is een klein haventje. Zo nu en dan voer er een scheepje uit of kwam er een binnen. Vissers waren bezig netten te boeten. Vakantiegangers maakten een wandeling naar het havenhoofd. Anderen waren aan het proberen wat vis te vangen.

Er liep een oude man met tractaatjes. Hij gaf er ons ook een paar, maar maakte geen praatje. Hij liep dadelijk door. Even verder stond een auto geparkeerd:. De chauffeur zat nog op z’n plaats, achter het stuur. Daar bleef de oude man geruime tijd praten. Zeker om op een eenvoudige wijze het evangelie te brengen. We laten hier in het midden in hoever dat zuiver geschiedde. Het gaat ons wel om de gedachte, dat anderen onder de zegen des Heeren soms door een eenvoudig woord tot de kennis der waarheid komen. En dan moet er vooral van Gods volk, van hun woord en wandel, een goed getuigenis uitgaan.

We vertoefden een poos aan het water. Het Erie-meer is zo groot als een zee. De overkant, de kust van de Verenigde Staten, is niet te zien. Net als bij het Noordzeestrand. Dan kunnen we de kust van Engeland evenmin zien.

De tijd riep om de auto op te zoeken en zo keerden we naar huis terug. Het was heen en terug een mooie tocht langs koren- en tabaksvelden, over heuvels en door dalen en door verschillende dorpen. Het landschap is daar heel anders dan in ons land, maar het is even boeiend en indrukwekkend. Het spreekt van de Schepper en Onderhouder van alle dingen, Die Zijn zorg uitstrekt over het geschapene, opdat er van jaar tot jaar voedsel zal zijn voor mens en dier. Geheel naar Zijn woord, dat zaaiïng en oogst enz. niet zullen ophouden zolang de wereld blijft bestaan.

Onze schoonzoon zorgde voor nog een tochtje. Hij had een paar dagen vrij en stelde ons voor, dat we met z’n allen — ook de kleinkinderen — naar Dresden zouden gaan. In Canada is ook een plaats die zo heet. Vele steden en dorpen hebben namen, die meegenomen zijn uit het oude vaderland. Dit Dresden is niet zo groot. Het heeft slechts 2400 inwoners, maar toch heeft het enige betekenis.

Daar staat nog de woning van Ds. Johnson, een negerpredikant en daar is een museum dat herinnert aan de dagen van de slavernij. Toen er nog slavernij in de Verenigde Staten was, vluchtten vele slaven naar Canada. Zij kwamen in dit gedeelte van Canada terecht. Daar hadden ze de vrijheid. In Canada is nooit slavernij geweest. Ds. Johnson werd hun predikant. Hij was als kind zelf slaaf geweest. Na de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten zijn velen weer teruggekeerd naar hun vroegere woonplaats. Ondanks hun verleden als slaaf voelden ze toch de Verenigde Staten als hun vaderland. Ds. Johnson bleef met enkele negers achter en is daar gestorven en begraven.

De bedoeling was, dat we even door zouden rijden naar Chattam om Ds. C. Bos te bezoeken, die daar sinds enige tijd predikant is van de Free Reformed Church. Deze gemeente bestond enige tijd geleden 25 jaar. Ds. J. Tamminga, nu emeritus-predikant te Grand Rapids, was haar eerste predikant. We vonden een verslag van de herdenking.in Hollandia News, een blad dat elke veertien dagen in Chattam verschijnt en in het Nederlands gedrukt wordt. Het is begrijpelijk, dat zo’n blad vooral voor oudere emigranten van waarde is. Zij kennen vaak het engels niet voldoende om in die taal wat te lezen en zij blijven in hun hart toch aan het oude vaderland verbonden.

We willen hier iets uit het verslag overnemen en daarmee dit artikel besluiten.

Ds. J. Tamminga, de eerste predikant van deze gemeente, had de leiding bij de herdenkingsavond. Op een geestige manier, wat hem eigen is, liet hij de ruim 200 aanwezigen iets horen over de ervaringen tijdens de eerste jaren van de gemeente. Hij kwam als predikant naar Canada en liet in Nederland (Enschede) een grote gemeente achter, die in de regel meer dan duizend kerkgangers onder zijn gehoor trok. In Chattam was het aantal in het begin ongeveer twintig personen en genoot hij de steun van een zeer kleine kerkeraad, bestaande uit een ouderling en een diaken. "Niettegenstaande”, zei ds. Tamminga, ‚had ik nooit een hevig verlangen om naar Nederland terug te gaan en daar mijn ambt te hervatten, omdat ik geloofde dat mijn taak was gelegd in Canada en wel tussen dit kleine deel van de Kerk van Christus.” In het begin woonde ds. Tamminga 30 mijl buiten Chattam in een huis dat niet van alle moderne gemakken was voorzien, maar het was bewoonbaar. Toch waren die jaren daar de mooiste van zijn leven.

Het historisch overzicht werd gegeven door de heer Koopman. Hieruit bleken de moeiten en strijd van een emigranten gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen