Een bladzijde voor en van onze jeugd

DE DERDE JAARVERGADERING VAN HET LANDELIJK VERBAND VAN KNAPENVERENIGINGEN.

Begunstigd door mooi voorjaarsweer hield woensdag 24 mei j.1.. ons L.V. in Zeist zijn jaarvergadering. Ruim 500 jongens en meisjes besteedden deze dag van hun pinkstervakantie om de band te verstevigen tussen de jeugd van onze Ger. Gemeenten. Het stemde het bestuur tot blijdschap dat ook de „kleine meisjes"-verenigingen door een gehele vereniging vertegenwoordigd was. Misschien is dit een voorbeeld voor hun „kleine" zusterverenigingen om volgend jaar ook met ons samen te komen.

De opening.

Ds. Elshout liet ter opening zingen Ps. 105 : 3, las Spreuken 8 : 1—17 en ging voor in gebed. Het is voor mij, aldus Ds. Elshout, de eerste keer dat ik als voorzitter in uw midden ben en het vervult me met dankbaarheid, dat er zovelen gekomen zijn. Ik heet u allen hartelijk welkom, in 't bijzonder de leiders, leidsters, predikanten en sprekers. Van de voorzitter Ds. Hegeman hebben jullie uit Sioux Center het volgende telegram gekregen — een gezegende dag. Hegeman. — Hij is ons dus niet vergeten en is met z'n gedachten bij ons. We zijn deze dag samen gekomen om ons te bezinnen. Te bezinnen op onze plaats in dit leven. De wijze koning Salomo deed dat ook en heeft er in z'n Spreukenboek van geschreven. In zijn jeugd had hij voor de dienst des Heeren gekozen, maar op oudere leeftijd had hij veel verkeerde dingen gedaan. Als hij oud geworden is keert hij echter terug tot het leven van zijn jeugd. Salomo heeft geproefd hoe bitter de zonde is, maar ook hoe zoet de dienst des Heeren. Daarom beveelt hij ons aan om de Heere vroeg te zoeken: ant die vroeg zoeken, zullen Mij vinden. Wij zijn iets kwijt. Wat d? ai? Dat heerlijke geluk uit het paradijs. Van nature missen we dat niet, maar door Gods genade kunnen we van die missers worden. Zondige mensen kunnen zalig worden en daarom moeten we de Heere vroeg zoeken. Voorzitter liet nu nog zingen Ps. 25 : 6.

Jaarverslag.

De sekretaris kon weer een kleine groei van het L.V. vermelden. Het aantal verenigingen nam toe van 18 tot 22 en het aantal leden van 486 tot 535. Hij betreurde het dat niet alle aangesloten verenigingen aanwezig waren, daar er toch reeds een jaar op gerekend kan worden. Op deze dag moet elk lid aanwezig zijn; wat voor nut heeft anders onze landelijke vereniging?

John Knox.

Over deze Schotse hervormer vertelde Ds. G. A. Zijderveld van Capelle a. d. IJssel. Knox werd geboren in 1505, studeerde voor priester en stond al spoedig bekend als'een vurig spreker, die in het openbaar de zonden van de Roomse geestelijken bestrafte en brak met de Roomse leer. „Ik preek U Christus", zei Knox, „en niet de paus." Bij de val van St. Andrew wordt hij gevangen genomen en naar de galeien verbannen. Hier wacht hem een vreselijk lot. Op wonderlijke wijze komt hij weer vrij en dan begint hij weer te prediken; moet naar Genève vluchten, maar keert toch na verloop van tijd naar Schotland terug. Nu ontbrandt de strijd tegen Maria Stuart; hij bestrijdt haar met Gods Woord, het beste strijdmiddel in alle eeuwen. Het zou te ver voeren het gehele referaat weer te geven, want verschillende episoden uit het leven van John Knox volgden nog. Hij was een lichtend voorbeeld, een man om na te volgen. Spreker eindigde met de wens dat de geest van Knox ook ons zou mogen bezielen. Nadat gezongen en gekollekteerd was eindigde Ds. Zijderveld de morgenvergadering met dankgebed.

De middag-vergadering.

De voorzitter heropende op gebruikelijke wijze en gaf terstond het woord aan de weled. heer K. Brouwer uit Oostzaan. Deze begon de jonge vrienden te wijzen op Luther, hoe deze het sein tot de Kerkhervorming gegeven had en later de Bijbel in de volkstaal vertaald had. Iedereen die lezen geleerd had kon nu Gods Woord onderzoeken. Luther was een groot voorstander voor volksonderwijs, want dan zou het eenvoudige volk ook de Bijbel kunnen lezen. De Bijbel is het richtsnoer voor ons leven. De wereld lokt, maar het blijkt steeds weer een zeepbel te zijn, die ons niets geeft dan ontgoocheling. De dienst des Heeren is echter een liefdedienst. Treuren over de zonde is zoeter dan de blijdschap van de wereld. Na dit inleidend gesprek vertelde dhr. Brouwer een verhaal, getiteld: „De avonturen van een Russische Bijbel." Peter Alwin, een Russisch soldaat, ontvangt van een zendeling een Bijbel als hij in een gevangenkamp is. Peter, die zelf niet lezen kan, hecht al spoedig zo'n grote waarde aan dit Boek, dat hij het nooit meer missen wil. De woorden van de zendeling worden aan z'n hart gezegend, zodat er een andere Peter na de bevrijding naar huis gaat. In z'n geboortedorp terug gekomen moet hij om z'n Bijbel veel smaad en hoon ondervinden. Peter blijft echter getrouw. Hij leert zelf lezen en nu kan hij ook anderen onderwijzen Als hij z'n Bijbel kwijt is, geeft hij zelfs z'n enige koe voor een andere Bijbel, die uiteindelijk de zijne blijkt te zijn.

Dat dit verhaal bij de jonge aanwezigen (ja, ook bij de ouderen) in de smaak viel, bleek wel uit de stille aandacht, waarmee geluisterd werd. Een zucht van spanning ontsnapte dan ook de kelen, toen de heer Brouwer zijn verhaal beëindigde.

Slotwoord.

Nadat de boeken waren uitgereikt aan de winnaars van de opgaven in ons blad (nadere bijzonderheden volgende keer, jongelui) sprak Ds. Elshout een kort slotwoord, waarin hij allen wees op de ernst van het leven en vroeg of wij ook zoveel voor onze Bijbel zouden overhebben. Na een dankwoord aan allen, werd nog gezongen Ps. 85 : 6 en eindigde de voorzitter met dankgebed en gingen allen voldaan weer huiswaarts. de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen