Boekennieuws

Voor mij ligt een keurig verzorgde uitgave van boekhandel De Roo uit Zwijndrecht met als titel: ”Pastorale brieven rond geloofsvragen”. Dit 114 pagina’s tellende boekje bevat 38 pastorale brieven van de bekende professor G. Wisse. In de periode 1943 tot 1957 schreef hij bijna wekelijks een pastorale brief in De Wekker, het landelijk blad van de Christelijke Gereformeerde Kerken. De brieven die in dit boekje gebundeld zijn, zijn nog niet eerder uitgegeven. De predikanten H. van der Ham en M. van der Sluys hebben zorg gedragen voor deze uitgave.
Al bladerend door het boekje proef je onmiddellijk de eigen stijl van prof. Wisse.
De Heere had hem bedeeld met gaven van hart en hoofd. Op tere wijze gaat hij in op allerhande zielenworstelingen. Liefelijk en vertroostend is hij voor bekommerde zielen; voortleidend als het gaat om de nadere oefeningen in het leven der genade; maar ook messcherp in de onderscheiding van schijn en zijn en in het afsnijden van alles wat naar lichtzinnige godsdienst riekt.
Om dit te illustreren een citaat uit de zeventiende brief: ‘Ik vrees, beste broeder, dat we weleens wat al te spoedig een soort afscheid nemen van de Heilige Geest. Zou er in onze dagen wel veel Heilige Geest-nood gekend en beleefd worden? Men is in veel kringen zo snel ‘af’ bekeerd, zo spoedig gereed, er boven op, en aan de huppelgestalte toe (...) Paulus (dit moet Johannes zijn, neem ik aan, ATH) kan het u anders leren in zijn onderwijs over zuigelingen, kinderen, jongelingen en vaders in de genade’.
Het is verleidelijk om uitvoerig te gaan citeren uit deze bundel brieven. Om de aanschaf van het boek niet overbodig te maken zal ik dit niet doen. Maar om uw kooplust te prikkelen een enkel citaat.
In één van de brieven gaat Wisse in op het gevaar om iemand te haastig de handen op te leggen. Hij zegt dan: ‘...en de mensen maar al te gemakkelijk in te beelden, dat ze het al hebben, en er al zijn met hun zogenaamde bekering. Bij een gevoelig momentje, een traantje, één of andere verstands- of gevoelsaandoening uit de algemene en niet zaligmakende werking van de Geest, wordt dan maar al te gemakkelijk van geloof en genade gesproken’.
In dezelfde brief signaleert de professor ook een ander gevaar. Ik citeer: ‘Een dominee wordt alleen dan goed bevonden, en haalt het gewicht, als hij de mensen maar goed alles ‘afneemt’. En die mensen ‘genieten’ alleen dan, als ze goed naakt aan de dijk worden gezet, om daar dan te blijven staan. Moeten we dan niet ‘uitgekleed’ worden? Ja, maar goed ook! (...)
Uitkleden zonder aan te kleden is een predikkunde van antichristelijke aard. De ware uitkleding heeft te bedoelen: aangekleed te worden. Omdat het geestelijke kleedhuis vol hangt van de aller-kostelijkste ‘veelvervige rokken’, en nog wel om niet te verkrijgen’.
Ter afsluiting nog dit citaat: ‘Als er ooit één kenmerk mag gelden als kenmerk van genade, dan is het dit, dat zulk een begenadigde bij uitstek spreekt van Zijn dierbare Borg. (...) Bovenal klopt hier de pols van het waarachtige geestelijke leven, als die ziel aan het woord komt, om van haar Koning te spreken’.
Van harte wil ik deze bundel brieven bij u aanbevelen. Het is zuivere kost! Liefhebbers van Schriftuurlijk-bevindelijk onderwijs zullen er hun hart aan ophalen.

Sliedrecht, ds. A.T. Huijser

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen