M.l.k., wat is dat?

Voor mij ligt een lijst met de namen van scholen, die in het Provinciaal Overijssels Museum zullen gaan kijken. Er is een leuke tentoonstelling 'Plassen, wassen en naar bed'. Bedoeld voor de groepen 7 en S van de basisschool

Tussen de namen van allerlei scholen met de aanduiding groep 7. groep 8, lees ik ook: roep Henk. groep D, MLK-5. Behalve de naam wijkt ook het aantal leerlingen duidelijk af van de 27 en 32 die steevast horen bij de basisschoolgropeen:15 leerlingen, 17 leerlingen. Wat zijn dat voor scholen, die met zo weinig leerlingen toebedeeld zijn? Wat voor speciaals is daaraan?

Aankomst

Eén van die scholen, die speciale scholen, is de Eliëzerschool in Zwolle. Bedoeld voor leerlingen clie moeilijk of zeer moeilijk leren in dc leeftijd van 6 tot zo'n 20 jaar.

Op een bijna winterse morgen in november komen zc het plein op. Uit rode, oranje, witte busjes en blauwe of zwarte luxe taxi's. Soms wel een uur gereden, langs andere speciale scholen om iemand af te zetten daar. En nu met de handen in de zakken het prachtige vernieuwde plein op. Hun schouders hoog opgetrokken.

De z.m.l.k.-leerlingen lopen door naar hun plein met aangepaste speeltoestellen. De oudere v.s.o.-m.l.k. leerlingen praten wat met elkaar in een beschutte hoek. Een juf en een meester hebben het duidelijk gemakkelijker dan op zo'n zelfde morgen in de hete julimaand. Want dan is het ondanks dc vroegte en het prachtige plein toch al snel een drukkere bezigheid dan op een basisschool, met meer spelstimuleren door de leerkracht, met meer aandacht voor huilende kleinere kinderen, ruzieende tieners of zelfs groepen kinderen die vechten.

Leren om er bij te horen

Als de bel gaat, gaan de verschillende afdelingen naar hun klassen. In alle klassen is dan volop ruimte voor nieuws. Vanuit de beleving van kinderen, maar bij de ouderen ook vanuit de krant bijvoorbeeld. En alle leerkrachten zijn daar blij mee.

Zowel dc juf, die midden in de kring alle aandacht probeert te geven cn te vragen naar de tante van Annemieke. die misschien naar het ziekenhuis moet, als de juf die van Johan te horen krijgt dat Sportlife-kauwgomwikkels sparen niet helpt voor een rolstoel, het zwaaiende krantebericht in de hand als bewijs.

Het elkaar niet in de rede vallen en goed luisteren, op je beurt wachten, zijn belangrik, maar niet minder het durven vertellen. Misschien al wippend op de stoel, of heel zacht, of in dialekl, maar durven, erbij horen. Mee kunnen denken en praten om straks thuis ook te weten, waar een ander het over heeft. De kleine groep maakt betrokkenheid bij alles eenvoudiger. En het is nodig, want door teveel indrukken en afleidende dingen haken veel van de leerlingen af en de verleiding is dan groot weg te dromen.

Het onderwijs

Na het vertellen uit de Bijbel, het gebed en zingen begint hel werkprogramma van de leerlingen. In tegenstelling tot de basisschool zijn veel leerlingen bezig met verschillende boeken cn hulpmiddelen.

Achterin de klas staat een kassetterekorder met drie koptelefoons. De juf zelf heeft een zendertje om een slechthorend kind ten alle tijde te kunnen bereiken. Op veel tafels liggen rekenblokjes. viltstiften of een schaar.

Na zo'n veertig minuten werken is het nodig tijd voor iets anders. Waarbij inspannende aktiviteiten als leren lezen, rekenen en taal worden afgewisseld door gesprek, fruit eten, tekenen, muziek en gymnastiek. Bij de vakken aardrijkskunde, geschiedenis, biologie en natuurkunde bestaan er geen speciale leermethoden. Wel kiezen we die methode, die niet te veel leesstof biedt, en veel foto-en docmateriaal biedt. De vragenbladen worden veelal

vergroot en aangepast, aangevuld. Liefst maken de leerkrachten gebruik van lesmateriaal, waarbij veel te zien of te doen is. En de leerlingen hebben dat min of meer nodig. Het biologisch centrum "De Noterhof in Zwolle heeft een voorbeeldfunktie in Nederland ten aanzien van het verstrekken van lesmateriaal aan scholen. Elke maand sjouwt er dan ook een leerkracht leskoffers de Eliëzersc'hool in met bijenkorven, kaasmaaksets, bossen takken met knoppen, emmers met paddestoelenkweek, kompleet met lessuggesties. Daarom ook is groep MLK-5 aanwezig op de tentoonstelling in het museum. Wel nadat op school al een deel van de vragen is gemaakt, op vergrote kopicn die vooraf zijn aangevraagd, nadat al ongeveer is verteld wat er tc zien is. zodat de leerlingen iets tegemoet gaan. dat niet geheel onbekend is.

Streekschool

Omdat onze school een streekschool is. blijven de leerlingen de hele dag op school. Dat betekent een extra opdracht voor de school om zo'n dag een stuk afwisseling te geven. Juist dat rustpunt van thuis eten met het gezin zou zo nodig zijn. maar is er niet. Tussen dc vaak (gc)spannen(de) bus/ taxiritten in moeten de leerlingen dus een gevoel krijgen dat ze veilig zijn en zich prettig voelen. Daarom ook hebben we de pauzes voor de leerlingen op verschillende tijden gezet, zodat er minder konfliktcn zijn en er echt gespeeld en gevoetbald kan worden.

Daarom ook zijn er in de verschillende klassen veel spelletjes en - in de lagere klassen - speelgoed aanwezig, kassettebandjes met verhalen en muziek, hebben verschillende klassen goudvissen, schildpadden of konijnen te verzorgen. Ook regendagen kunnen zo afgewisseld worden.

De v.s.o.-m.l.k.

Voor de oudere (13 jaar en ouder) v.s.o.-m.l.k. leerlingen is de week trouwens ook heel wat afwisselender. Net ais bij de leerlingen uit het reguliere voortgezet onderwijs. Op maandag gaan ze - zij aan zij - op de Pietcr Zandtscholengemeenschap aan het werk, op dinsdag doen ze in en rond de school praktisch werk, variërend van het onderhouden van de prachtige tuin met hark, snoeischaar, bladblazer en maaitraktor, tot verzorgen van een koffietafel. Op donderdag en vrijdag stromen de leerlingen naar allerlei adressen in het land om stage te lopen in een gezin, bij een bakkerij of op een bank.

Een speciale school die eigenlijk niet zo speciaal is

De school bruist van bedrijvigheid. Op het overzichtbord is te zien welke ruimte op welke tijd vrij is, want veel aktiviteiten gebeuren in kleinere groepen, vaak met hulp van stagiaires. Eén van dc grootste wensen zou echter zijn, dat de school dichter in de buurt zou staan van de leerlingen, cn niet alleen om de ouders dan meer te kunnen betrekken bij het lesgebeuren, maar om de afstand ook figuurlijk tc verkleinen tussen al die kinderen en volwassenen, die met een vragende blik dat m.l.k.-kind nakijken, in dat rode of blauwe of witte busje. Naar een plaats, die eigenlijk zo speciaal niet is, maar die meer tijd en middelen heeft dan de gewone school.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen