DE HOORN DER ZALIGHEID.

En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David Zijne knecht. Lucas 1:69.

En zo doet God nu de mens zijn ellende kennen. Hij igaat zien dat het van binnen een afgrond is van zonde en ongerechtigheid, van blakende vijandschap tegen God Daar moet men bij al die vrome godsdienstige mensen van deze tijd niet mee aankomen. Die behoeven niet als een vijand gezaligd te worden. Dat zijn zoekers en bidders en kloppers. En voor zulke zoekende mensen moet men de weg naar de hemel maar zo ruim mogelijk openstellen. Maar Gods Woord zegt ons, dat velen ook zullen zoeken in te gaan, maar zij zullen niet kunnen. Hemelzoekers komen er niet, maar alleen Godzoekers. En hemelzoekers zijn we van nature eigenlijk ook nog niet. We zoeken niet anders dan de hel, ook met al die uitwendige vrome godsdienst. Ge moet met al die vrome mensen bij wie het er zoigenaamd zo ernstig om te doen is, eens over onze vijandsohap tegen God en de weg van vrije genade gaan spreken. Dan komen ze wel openbaar. Hun hart brandt van liefde tot God en Zijn dienst, maar van die liefde schiet er niet veel over als het er eens over gaat of God rechtvaardig is als Hij ze voor eeuwig verstoot. De vijandschap is al te lezen uit hun ogen, als ze maar menen te moeten veronderstellen dat ge het igoede niet van hen denkt. Ze zullen het niet van U overnemen dat ze hetzelfde meit ifezus zouden doen als de Joden, als Hij thans nog eens op aarde kwam.

En toch zou Hem geen andere ontvangst worden bereid bij al die godsdienstige mensen die zo over Hem roemen en bij wie het er zogenaamd zo ernstig om te doen is.

Er zal door ware zielsontdekking plaats voor Jezus bij ons moeten worden gemaakt. Dan leert men de hel bij zichzelf van binnen vinden. Dan gaat van binnen de afgrond roepen tot de afgrond, bij het gedruis van Gods watergoten. En die ziel weet niet, dat die ontdekking nu juist zo noodzakelijk is. Daarom gaat het in de weg der ware zielsontdekking naar de waarneming der ziel niet op de zaligheid aan. O neen, er wordt wat van ingeleefd, wat de rampzaligheid eenmaal zijn zal. Moet men nu door zo'n weg zalig worden? Ja, door zo'n weg moet men nu zalig worden. Daar wil de mens buiten de ware zielsontdekking om niets van weten. En door de ware zielsontdekking komt men er achter dat men zoi niet zalig wil worden. We hebben allemaal liever een vrome jas aan. Dat is aangenkmer voor het vlees. Maar daarom is zulk een godsdienst nu juist een vleselijke godsdienst, waarin God niet aan Zijn eer kan komen. Maar Zacharias had zijn vrome jas verloren. Hij had al wat gebeden en gezucht om een kind. Maar met al dat zuchten en tobben en bidden bleef Elisabeth onvruchtbaar. En nu kwam de engel hem vertellen dat Elisabeth een zoon zou baren. Ja, daar moest de engel nu mee aankomen, als zijn vrouw verre op haar dagen was gekomen; als hij jarenlang als tegen een muur heeft moeten bidden! Werkt God nu zo? Ja, zo werkt God nu! „Ge moet er om denken zegt de engel tot Zacharias, dat ik Gabriel ben, die voor God sta en ben uitgezonden, om "tot u te spreken en u deze dingen te verkondigen." Gabriel kwam uit naam van die God Die door de onmogelijkheid heen Zich verheerlijkt in Zijn eigen werk in het zaligen van vloek- en doemwaardige, goddeloze zondaren. Dat moet Zacharias goed weten. Hij moet maar eens een poosje stom zijn. Hij wordt uitgeschakeld. God gaat aan het werk. Elisabeth wordt vruchtbaar en Johannes wordt ter bestemder tijd geboren.

Dat is de wegbereider van Ohristus. In de woestijn en in de wildernis moet er een rechte weg en een baan komen voor onze God. Zo gaat God een zondaar zaligen door Christus.

En daar wordt Zacharias 't mee eens gemaakt. Dan gunt hij God alle eer van het werk der zaligheid. Met een stomme mond buigt hij onder God en schrijft: „Johannes is zijn naam."

Nu mag Zacharias weer gaan en spreken. En terstond werd zijn mond geopend en zijn tong losgemaakt; en hij sprak. God lovende. Wat zal Zac-harias nu gaan zeggen?

Dat er troost is voor een ellendig en arm volk.

„Geloofd zij de Heere, de God Israels, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijne volke. En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David Zijne knecht."

Laten nu de ware bekommerde en bestreden zielen maar hopen. Hoe verder dat zij naar eigen waarneming van de zaligheid verwijderd zijn, hoe dichter dat ze er bij zijn.

En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David Zijne knecht. Nu stroomt er uit die hoorn niet anders dan heil en zaligheid. Dat is een hoorn van eeuwig Teven. Doden zullen leven en die in de kuil zijn nedergedaald zullen de Heere prijzen. Om dat leven en om die zaligheid is het ze toch te doen geworden. Ze hebben er wat van ingeleefd, hoe rampzalig de imens is buiten die zaligheid. Welke duisternissen zijn hun deel geweest. Welke helse verschrikkingen waren ze onderworpen.

Het is toöh niet te zeggen waar de mens terecht kan komen, en dat zelfs na al de genade die geschonken is. Hij zal door steeds diepere ontdekkingen moeten leren verstaan, wat de betekenis van dit woord is, als er staat dat God een hoorn der zaligheid heeft opgericht in het huis van David Zijne knecht. Die zalig worden, zullen weten uit welk een grote nood en dood ze verlost geworden zijn.

Maar het wonder van zalig worden zal al groter worden. Het is niet zo'n best teken als we de gedurige bediening uit die hoorn der zaligheid niet nodig hebben. En uit Zijne volheid, zegt Johannes, hebben wij allen ontvangen, ook genade voor genade. Als de volheid van genade in die hoorn niet onverminderd was, kon er niemand zalig worden. Maar de genade is veel meer overvloedig dan de schuld. Maar de minste toediening uit die hoorn van heil en zaligheid wordt een steeds groter wonder voor de waarlijk armen van geest. Mocht het zo bij vernieuwing nog eens Kerstfeest voor onze zielen worden! Dan zullen we Zacharias' lofzang nog eens van harte kunnen aanheffen. Dan wordt het Kind van Bethlehem ons nog weer eens bij vernieuwing onuitsprekelijk dierbaar.

Arme Kerstfeestvierders, die de hoorn der zaligheid niet kennen! Uw Kerstfeest is een Kerstfeest buiten Christus, al heft ge ook de schoonste psalmen aan en al zingt ge ook met Zacharias in zijn lofzang mee. Jezus is bij geen kerstbomen en uitwendige gezelligheid te vinden. Jezus wordt geboren in 't arme zondaarshart, in 'n beestenstal. Mocht het zo eens Kerstfeest voor U worden. Zal ook dit Kerstfeest weer zonder eeuwigheidsvrucht aan U voorbijgaan?

Vraag dat uzelf met ernst eens af! Nu wordt het u nog gepredikt, dat er een hoorn der zaligheid is opgericht. Uw ziel mocht voor de bediening uit die hoorn eens vatbaar gemaakt worden door de ontdekkende bearbeiding van Gods Geest. En dat dat ons ook bij vernieuwing nog eens werd geschonken. Het schijnt u misschien wel onmogelijk als ge let op de ellendige gesteldheid uwer ziel. Maar dan zou het toch juist nog kunnen, omdat er een hoorn der zaligheid is opgericht in het huis van David Zijne knecht.

V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen