Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De grote verandering

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De grote verandering

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Elk jaar gaan duizenden leerlingen van het basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs. Van de vertrouwde basisschool met enkele honderden leerlingen naar een grote scholengemeenschap met vaak meer dan duizend leerlingen. Van een kleine school naar een groot gebouw met meerdere verdiepingen. Van een dag met een meester naar lesuren met verschillende docenten. Kortom: voor velen een grote verandering.

Eerste schooldag

Het is het zevende lesuur op vrijdagmiddag, Nederlands staat er op het lesrooster. Meneer Veldhuis komt het lokaal binnen. De leerlingen zijn al een beetje aan hem gewend, want het is al de derde keer in deze week dat ze Nederlands van hem hebben. "Jongens en meisjes, het is vrijdagmiddag. We hebben een hele week hard gewerkt en doen het daarom dit laatste lesuur wat rustiger aan. Na zo'n eerste schoolweek hebben jullie vast veel te vertellen, laten we eens kijken hoe het van de week gegaan is."

"Peter, vertel eens, wat hebben jullie de eerste schooldag gedaan? " "Wilt u alles weten, meneer? " "Dat lijkt mij wel aardig, Peter". "Nou, we moesten vroeg uit bed want de bus stond al om half acht bij de kerk. Daar konden wij onze fietsen neerzetten en zijn toen in de bus gestapt. Omdat we de eersten waren, zijn we op de achterbank gaan zitten. Maar vergeet het' maar, al snel werden weggestuurd. Daar zaten altijd leerlingen uit vier atheneum, zeiden ze.

Op school aangekomen, lazen we op een groot bord dat alle eerste klassers naar de aula moesten.

Daar kwam een meneer die zich voorstelde als de rector van de school. Hij leek ons wel een aardige man. Hij liet ons zingen en ging daarna voor in gebed, net zoals we altijd gewend waren op de basisschool. Hij hield een praatje over de school en over regels en zo. Wat hij precies gezegd heeft, ben ik allang vergeten, maar_het scheen wel belangrijk te zijn.

Daarna gingen we naar een klas met een mentor. Wat hij precies voor je doet, weet ik nog niet, maar als er iets is, dan kun je in elk geval naar hem toe gaan. Hij heeft ook het lesrooster gegeven en uitgelegd wat alles betekent.

Toen zijn we de school gaan bekijken. Eerst naar de derde verdieping, daar zijn grote practicum-lokalen, waar je proefjes mag doen voor het vak scheikunde en natuurkunde. Dat lijkt mij wel gaaf. Verder zijn we het hele gebouw doorgelopen en hebben van alles gezien.

's Middags hebben we spelletjes gedaan. Om drie uur hadden we weer onze mentor. Hij heeft nog uitgelegd wat we de volgende dag mee moesten nemen.

Toen heeft hij met ons geëindigd. Daarna moesten we vlug naar de bus, want als je te laat komt, is de bus weg en dan moet je maar zien hoe je thuis komt. Nou dat was het dan wel." "Bedankt, Peter." Zo ongeveer zal jullie eerste schooldag er wel uitzien.

Oudste en jongste

Op de basisschool waren jullie de oudste leerlingen, je hebt misschien wel eens gelachen om die kleutertjes die huilden toen ze voor het eerst naar school moesten, je begreep er niets van, er was toch niets engs aan.

Maar misschien begrijp je het als je voor het eerst naar het voortgezet onderwijs gaat, je zult wel merken dat alles nieuw is waardoor je onzeker voelt. Tussen al die oudere leerlingen, die ook nog opmerkingen maken over je nieuwe schooltas of je uitschelden voor "brugpieper 1 ". Na een week heb je daar nog nauwelijks erg in. je hebt dan alle leraren en leraressen minstens een keer gehad, je kent het gebouw al redelijk goed en je bent ook al een beetje gewend aan het lesrooster, je komt er al vlug achter dat je niet elke dag alle boeken mee moet slepen en dat je maar enkele keren per week je gymspullen mee moet nemen.

Gelijk en verschillend

Als je naar een reformatorische school gaat, zul je wel merken dat er ook veel overeenkom sten zijn met de basisschool, 's Morgens beginnen ze, net als op je vorige school, met zingen, bijbellezen en gebed. Soms is er een dagboek, of vertelt de docent iets over het gelezen bijbelgedeelte. De kinderen uit de klas gaan zondags bijna allemaal ook naar de kerk en de catechisatie, net als jij.

Naast deze overeenkomsten zijn er ook verschillen. Op het voortgezet onderwijs komen kinderen van één klas uit heel andere plaatsen ais waar jij vandaan komt. Op de basisschool kende je iedereen, maar op het voortgezet onderwijs is dat wel even anders. Ook heb je veel meer leerkrachten, soms voor elk vak een ander. Dat betekent dat je soms wel vijftien verschillende docenten hebt. Ze zijn allemaal anders: de één lijkt heel aardig, de ander juist wat nors.

Bij sommigen mag je zelf uitkiezen naast wie gaat zitten. Bij anderen krijg je een plaats op alfabetische volgorde. In het begin zul je daar best aan moeten wennen.

Het kan ook zijn dat je een uur vrij bent. Dan mag je iets voor jezelf gaan doen in de aula of een rondje op het plein gaan lopen met een vriend of vriendin. Misschien kun je wel gaan tafeltennissen met een klasgenoot. Veel eerste klassers vinden een uur vrij prachtig, op de basisschool hadden ze dat niet.

Zelfstandig worden

Je wordt ouder en een gevolg daarvan is dat je steeds zelfstandiger moet worden. Kijk je leven maar eens na, eerst was je baby, altijd bij moeder, toen peuter, je mócht alleen in de tuin spelen, daarna kleuter, je ging naar de basisschool en nu naar het voortgezet onder wijs. Het zijn steeds kleine stapjes waarin je steeds meer vrijheid krijgt en waar jij zelf steeds meer beslissingen gaat nemen.

Toch gebeurt dit allemaal geleidelijk. Je wordt in het zwembad ook niet gelijk in het diepe gegooid. Zo is het ook met de overstap naar het voortgezet onderwijs. Ze laten je echt niet zomaar los in dat grote gebouw waar je zelf alles maar moet uitzoeken. Alles wordt precies uitgelegd en als je het niet weet, zijn er altijd mensen die je verder helpen, je krijgt een klasseleraar toegewezen, die mentor genoemd wordt. Die moet er voor zorgen dat alles goed gaat. Als je iets niet weet of niet snapt, dan kun je naar hem toegaan. Dan is er ook een conciërge, die helpt als je een lekke band hebt, of je een pleister geeft als je gevallen bent.

Verantwoordelijkheid

Meer zelfstandigheid betekent meer vrijheid, maar ook meer verantwoordelijkheid. Dat laatste vergeten we wel eens. Wat betekent het woord verantwoordelijk eigenlijk? Vroeger toen je klein was, kon je zeggen: "Ik moet dit of dat van mijn ouders, of ik mag dat niet." Nu gaan mensen zelf vragen aan jou stellen waarom je iets doet. Dan moet je daar zelf ook een antwoord op kunnen geven.

Dat geldt niet alleen ten opzichte van mensen, maar ook ten opzichte van de Heere. je ouders zien en weten niet alles meer, je kunt allerlei verkeerde dingen doen. je bent toch immers ver van huis. Daarom is het goed te weten dat we voor al onze daden eens verantwoording af moeten leggen bij de Heere. Wij leven om het eens met een Latijns woord te zeggen "CORAM DEO", voor het aangezicht van God, voor een God die alles ziet en hoort.

Denk er aan dat er goed op ons, "refo's", gelet wordt door mensen buiten de kerk. je hoort nogal eens: "Nou, je moet eens zien hoe ze met elkaar omgaan."

"Ze smijten ook maar overal rommel neer en als je er eens iemand over aanspreekt, moet je eens horen wat ze dan allemaal tegen je zeggen, de honden lusten er geen brood van "; "Moet je eens zien hoe ze zich in het verkeer gedragen" en nog veel meer van dit soort zaken.

Het zou niet zo erg zijn als dit alleen maar laster was, maar het is helaas soms waar. Denk aan je gedrag, als wij ons verkeerd gedragen worden daardoor Gods Naam en Gods kerk gelasterd en dat is heel erg.

Meer vrijheid krijgen, dat kan niet anders als je ouder wordt, je moet tenslotte zelfstandig worden, volwassen. Dit betekent dat je steeds meer verantwoordelijkheid voor je eigen daden moet dragen. Ik denk dat het goed is dat we daar rekening mee houden. Het voortgezet onderwijs, een nieuwe periode in je leven en een belangrijke! Ik wens je een "goede" tijd toe op je nieuwe school.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 augustus 1996

Daniel | 32 Pagina's

De grote verandering

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 augustus 1996

Daniel | 32 Pagina's