Bekijk het origineel
Bekijk het origineel
Oeverwallen, stroomruggen en donken
Rivierenlandschap ontwikkelde zich door samenspel tussen mens en natuur
Onze grote rivieren en het landschap daaromheen zijn in het verleden vele keren een bron van inspiratie geweest. Vondel schreef een lofzang op de Rijn, Marsman zag „brede rivieren traag door oneindig laagland gaan", Coolen schreef over een dorp aan de rivier, Van Schendels "De Waterman" speelt in het rivierengebied. Verder heb je Herman de Man met "Het wassende water" en niet te vergeten Jac. P. Thijsse, die een Verkadealbum wijdde aan "Onze groote rivieren". Deze interesse laat zich alleen maar verklaren door het feit dat het rivierenlandschap, zoals dit in Nederland voorkomt, eigenlijk ook alleen maar hier bestaat. Hoe uniek is dit landschap (nog)?
Premium Artikel
Dit artikel is exclusief leesbaar voor abonnees met een RD-abonnement, een zesdaags abonnement op het RD of op de e-paper. Dit artikel lezen? Log in op uw EMG-account of neem een abonnement.
Inloggen Neem (proef)abonnementBekijk de hele uitgave van vrijdag 7 oktober 1994
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 oktober 1994
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's