De laatste dingen

XVIII.

Volgens de aanhangers van het duizendjarige rijk zou de Antichrist voorafgaan aan een eerste wederkomst van Christus sinds Zijn hemelvaart. Bij die • opvatting zou er dus sprake zijn van een drieërlei komst van Christus naar de aarde. De tweede komst zou dan zijn om het duizendjarig vrederijk op aarde te vestigen. En deze wederkomst van Christus zou dan gevolgd worden door een derde, om de wereld te oordelen. Aan de komst van Christus om het 'duizendjarig rijk hier op aarde in te leiden zou dan volgens het Chiliasme de komst van de Antichrist voorafgaan. Waar wij .ons echter niet aan de volgorde van de Chiliasten, doch aan die der Schrift houden vestigen we allereerst de blik op de voorstelling van het Chiliasme om dan daarna bij de Antichrist stil te staan. 1. Het Chiliasme. Het Chiliasme of de leer van het duizendjarig vrederijk is naar men algemeen aanneemt van Heidens-Perzische oorsprong. Het latere Jodendom nam, het in zijn vleselijke voorstelling van zijn Messiasverwachting ov, er. En vandaar is het vervolgens het christendom binnengedrongen. In de oude Christelijke kerk vond het vooral aanhangers bij de Montanisten. In de Hervormingstijd waren het met name de Wederdopers, de Socinianen en later Labadisten en Independenten, die als voorstanders er van bekend staan.. In de Gereformeerde Theologie waren er enkelen, die ook neigingen vertooncien tot deze leer. Zo o.a. Piscator, Alsted, Coccejus en W. a. Brakel. Zij kunnen echter niet onder de eigenlijke chiliasten gerekend worden en de Geref. Theologie in het algemeen stelde zich tegen deze leer. In de nieuwere tijd vond het Chiliasme verdedigers in Da Costa, Van Oosterzee, Ethischen, Joh. de Heer (Zoekl|fcht-mensen), Voorhoeve (Diarbysten en aanverwante secten.

De grondgedachten van het Chihasme zijn: Er zal een tweeërlei wederkomst van Christus zijn en evenzo ook een tweeërlei opstanding der doden, waarvan de eerste plaatsgrijpt bij Christus eerste komst met het ingaan van het duizendjarig rijk.' Daartoe werpt de Heere Jezus eerst, bij die beschouwing de Antichrist met zijn macht neer en wordt satan gebonden. De gestorven gelovigen worden opgewekt, , de gemeente verenigd met het bekeerde en naar het Joodse land teruggebrachte Israël vergadert Hij tot Zich. Vervolgens regeert

Hij van daar de wereld en bereidt Hij aan Zijn volk een periode van geestelijke en stoffelijke bloei. Christus zal dan op aarde regeren en het bekeerde Israël, in Palestina wedergelceerd, zal daarbij een ereplaats innemen. Aan het einde van de 1000 jaar zal Christus nog even van hier weggaan en de satan ontbonden worden om de volken, n.l. de Gog en de Magog te verleiden en tot de krijg tegen Christus en de Zijnen op te stoken. Dan verschijnt Christus wederom, op de wolken des hemels als Rechter en worden alle doden opgewekt en breekt de oordeelsdag aan, waarop satan en al zijn trawanten voor eeuwig worden verwezen naar de poel des vuurs. OOK willen vele chiliasten het duizendjarig rijk wel beschouwen als een overganstijdperk tussen het heden en de toekomstige heerlijkheid. Beschouwen we dit gevoelen eens wat van naderbij dan blijkt, dat het inhoudt de gedachte, dat voor de vestiging van het duizendjarig rijk de Antichrist zal neer geworpen worden en satan gebonden. Ver^ volgens dat de gestorven gelovigen opgewekt zullen worden iiit de slaap des doods; dat Israël massaal bekeerd en in Palestina teruggevoerd zal worden; en dat Christus vervolgens op aarde van daaruit de gehele wereld zal regeren met een zichtbare heerschappij ten goede voor Zijn volk en voor de ganse wereld.

Wat nu betreft, dat de Antichrist vóór het ingaan van het duizendjarig rijk zal vernietigd worden, daar geldt als bezwaar tegen, dat, die vernietiging pas op de oordeelsdag zal plaatsgrijpen volgens Hand. 3 : 21 en Thess. 2 : 8, waar staat: Alsdan zal de ongerechtige geopenbaard worden, dewelke de Heere verdoen zal door de Geest Zijns monds en teniet maken door de verschijning Zijner toekomst. Maar waar dit zo is, daar kan de kerk des Heeren geen duizend jaar vóór de verschijning van Christus ten oordeel in een uitwendige rust geregeerd worden. Immers deze Schriftwoorden wijzen duidelijk uit, dat het hier gaat over de komst van Christus ten, oordeel. Ook de gedachte, dat er een gedeeltelijke opstanding, die van de martelaren en andere gestorven gelovigen bij het ingaan van het duizendjarige rijk, gaat in tegen de leer der Heilige Schrift, die duidelijk leert, dat alle doden tegelijk op de laatste dag zull& ti opgewekt worden, zoals in Joh. 5 : 28 en 29. Ook geldt hier het woord van de Heere Jezus, dat Zijn koninkrijk niet van deze wereld is. Joh. 18 : 36, zodat er geen sprake is van een zichtbare heerschappij van Christus samen met de Zijnen, hetzij dan van uit de hemel of op de aarde gedurende 1000 jaren.

En wat betreft de bekering der Joden, wel is het zo, dat er weer een Staat Israël is, doch dit zegt niets ten gunste van de leer van het duizendjarig rijk. Volgens die leer toch valt het binnen een korte termijn^ dat de Heere Jezus het bekeerde én naar Palestina teruggebrachte Israël nu ook saamvergadert met het opgewekte deel Zijner gemeente. De hedendaagse politieke toestand van de staat Israël wijst daar trouwens ook in het geheel niet op. En wat er ook met het volk der Joden in de toekomst plaats moge grijpen, de verwachting van de chiliasten kan al niet in vervulling gaan wegens de dwaling van de gedeeltelijke opstanding van de gemeente van Christus met de aanvang van het duizendjarig rijk. Voorts, hoewel bekering van de Joden in Rom. 11 : 25 26 en 2 Cor. 3 : 16 voorzegd wordt, niettemin wordt de kerk geen rusttijd van duizend jaren beloofd, waarin zij zonder kruis, strijd en vervolging door de gehele wereld zal zijn. Dit toch strijdt met Schriftuitspraken als 2 Tim. 3:21: Allen die godzalig willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden. En dit zal nog inzonderheid gelden tegen het einde van de wereld, waar de Heere Jezus zo uitdrukkelijk zegt in Luc. 18 : 18: Doch de Zoon des mensen als Hij komt, zal Hij ook geloof vindenf, op de aarde; en Paulus in 2 Tim. 3:1: Weet dit, dat in de laatste dagen ontstaan zullen zware tijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen