Als je geen kerkelijk recht hebt...

De betekenis van het Heilig Avondmaal

Het sacrament is door de Heere Jezus Zelf ingesteld. In de donkere nacht van verraad en lijden. Het pascha dat Hij toen met Zijn jongeren vierde, was het laatste pascha van de oude bedeling. Hij was Zelf het ware Paaslam van het Nieuwe Testament. Nu was er een onbloedig sacrament. De instellingswoorden sprak Hij toen: eemt, eet, dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gebroken wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis (Mattheüs 26 : 26; Markus 14:22; Lukas 22 : 19).

Het Avondmaal is een genademiddel tot versterking van het zaligmakend geloof in het hart van de Zijnen. Hij heeft het ingesteld opdat degenen, die Hem als Zaligmaker door een waar geloof hebben leren kennen en uit genade van Hem leven, het zouden gebruiken tot versterking van hun geloof.

De tekenen zijn brood en wijn. Het brood wordt voor aller ogen gebroken, gegeven, genomen en gegeten! Zo ook de wijn: vergoten, gegeven, genomen en gedronken. Het eten en drinken van deze tekenen van het lichaam en bloed des Heeren wil zeggen, dat zij het ganse lijden en sterven van Christus met een gelovig hart aannemen. Het is een geestelijke maaltijd. Zij komen tot de tafel. Zij nemen plaats aan de tafel. Zij ontvangen uit de hand van de dominee het gebroken brood en gevulde wijnbeker. Zij genieten zo het heil in Christus met een geestelijke mond namelijk hun geloof.

Dus zij eten en zij drinken met hun lichamelijke mond het brood en de wijn, maar met de mond van de ziel smaken zij door het geloof het vlees en bloed van de Heere Jezus Christus. Hij wordt zo één met hen! Zo wordt de gemeenschap met Christus gesmaakt. Door de Heilige Geest worden de ware avondmaalgangers met Zijn heilig lichaam verenigd. Het formulier om het Heilig Avondmaal te houden wekt daartoe op: Zo laat ons met onze harten niet aan het uiterlijke brood en wijn blijven hangen; maar onze harten opwaarts in de hemel verheffen, waar Jezus Christus is, onze Voorspraak, ter rechterhand van de Vader.

Geen kerkelijk recht

Om tot de Tafel des Heeren te mogen toegaan, is een kerkelijk recht nodig. Dit betekent: je moet belijdend lid van de gemeente zijn. Onze Dordtse

Kerkorde zegt in artikel 61 Men zal niemand ten Avondmaal des Heeren toelaten, dan die naar de gewoonheid der kerken, tot dewelke hij zich voegt, belijdenis der religie gedaan heeft, mitsgaders hebbende getuigenis eens vrome wandels, zonder welke ook degenen, die uit andere kerken komen niet zullen toegelaten worden. Er is dus een nadrukkelijk verband tussen openbare belijdenis doen en deelname aan het Heilig Avondmaal. Dit is echter geen automatisme. Dit is geen vanzelfsprekende zaak. Verre daarvan! Helaas blijkt deze praktijk soms wel. Voor de gang naar de Tafel des Heeren is ook een goddelijk recht noodzakelijk!

Ds. B. Smytegelt heeft in zijn tijd daar al over gezegd: Wij hebben al dikwijls gezien, dat de mensen meenden als ze belijdenis gedaan hadden, dat ze dan ten Avondmaal moesten gaan; doch belijdenis moet elk doen, maar elk mag niet ten Avondmaal gaan. Niemand mag er aangaan dan die genade heeft.

Voorbereiding

Er gaat een voorbereidingspreek aan het Avondmaal vooraf. Wat een verantwoordelijk werk voor de predikant en de gemeente. Onze vaderen achtten het nodig om scherp onderscheiden te prediken en zo het kostelijke van het snode te scheiden. Aan de andere kant moet de preek ook nodigend zijn voorde hongerigen en dorstigen naar de gerechtigheid. Zij zitten vaak in grote zielenraadsels en worden heftig bestreden. Tot de geestelijke Ruths en de treurende Maria's klinkt de boodschap: e Meester is daar en Hij roept u(Johannes 11 : 28).

Na de voorbereidingspreek komt de voorbereid ingsweekl

Ons rijke klassieke formulier wijst op twee dingen, die noodzakelijk moeten voorafgaan.

Het zijn de rechte zelfbeproeving en het stille overdenken van het doel, waartoe het door Christus is ingesteld.

Voor wie?

De grote vraag is: voor wie is het Avondmaal des Heeren ingesteld? De Bijbel en onze belijdenisgeschriften zijn duidelijk genoeg.

De Catechismus van Heidelberg spreekt over hen, die zichzelf vanwege hun zonden mishagen, zich voor God verootmoedigen en nochtans vertrouwen, dat deze hun om Christus' wil vergeven zijn en dat ook de overblijvende zwakheid met Zijn lijden en sterven bedekt is. Hiervan schrijft ook Guido de Brés: Wij geloven en belijden dat onze Zaligmaker Jezus Christus het sacrament van het Heilig Avondmaal verordend en ingesteld heeft, om te voeden en te onderhouden degenen, die Hij airede wedergeboren en in Zijn huisgezin, hetwelk is Zijn Kerk, ingelijfd heeft. Lees zelf artikel 35 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis maar eens aandachtig door.

Zelfonderzoek

De rechte zelfbeproeving moet biddend voor de Heere gebeuren. De apostel Paulus roept op: Onderzoekt uzelven of gij in het geloof zijt,

beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, datJezus Christus in u is? Tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt. (2 Korinthe 13 : 5).

De ware avondmaalganger kent een geestelijk leven. Alleen een levende heeft honger en dorst. We geven de doden geen eten of drinken. Dit houdt toch in dat men zonder geestelijk leven uit Christus ook niet met vrucht Avondmaal vieren kan. De ware avondmaalganger komt niet tot het Avondmaal om daarmee te betuigen dat hij in zichzelf rechtvaardig en volmaakt is; maar integendeel, aangezien hij het leven buiten zichzelf in Jezus Christus zoekt, zo belijdt hij daarmee dat hij midden in de dood ligt. Bij de viering van het sacrament wordt er persoonlijk iets van beleefd: t Zachtmoedig volk zal rijk verzadigd wezen, ten dis geleid. Wie God zoekt, zal hem prijzen. Zo leev' uw hart, door 's hemels gunstbewijzen, in eeuwigheid! (Psalm 22 : 13).

Een zalige plaats. Door de tekenen worden de gasten opgeleid tot de betekende zaak: het lijden en sterven van de Heere Christus. Met een geloofsoog Hem mogen zien en Zijn liefde gedenken. Zijn stervende liefde. Het overgetelijke: Ik voor u, daar u anders de eeuwige dood zou moeten sterven! Zö mogen ze nieuwe kracht ontvangen om de reis door de woestijn van dit aardse leven te vervolgen. Zö mag een kind van God gesterkt en gewillig Hem volgen. U al mijn liefde waardig schatten, wijl Gij mijn rechterhand wou vatten.

Een buitenstaander!

Wat heeft de bediening van het Avondmaal in het midden van de gemeente voor jou te zeggen? Misschien zegje: helemaal niets! Ik heb nog geen belijdenis gedaan. Ik ben onbekeerd. Dus voor mij is het niet! Misschien blijf je zelfs thuis als er bediening van het Avondmaal is. De dienst duurt dan helemaal zo lang! Jonge vriend(in), bedenk dat de heilige tafel des verbonds staat aangericht voor Gods kinderen... Voor arme, verloren zondaren die allen hun zaligheid in Jezus Christus leerden zoeken. Maar juist dan wil de HEERE op een bijzondere manier laten zien het heil door Hem bereid voorde Zijnen... Naast de prediking is dit een zichtbaar teken en zegel van Zijn genade. Daarom heeft het ook jou veel te zeggen! Zeker ook de voorbereiding en de nabetrachting gelden de hele gemeente. Jongen oud.

Wat en Wie zoek je in de voorbereidingstijd? Weetje wel datje in levensgevaar verkeert als je nog onbekeerd benten blijft?

Hoe diep ongelukkig is een mens buiten God en Christus, zonder bruiloftskleed, zonder hoop en zonder toekomst. Onbekeerd leven en onbekeerd sterven is wegzinken in een eeuwige nacht.

Smeek om een goddelijk genadewonder in je jonge leven. Worstel om het wederbarende werk van Gods Geest. Roep maar: Jezus, Gij Zone Davids, ontferm U mijner!

Door het Woord en de Geest kun je een echte buitenstaander worden. Iemand die de Heere niet meer kan missen. Geen recht op leven! Een verloren zondaar, die zijn ellendestaat gaat inleven en bewenen. Met hete tranen! Er is een beleven van je zonden a/s schuld bij God. Een mishagen en walgen van jezelf. Met bittere tranen. Met zoete tranen. Een bedelaar, die gaat hongeren en dorsten naar een gerechtigheid, die redt van de dood. Want dat moet er zijn: kennis met je hart van het werk van Christus. Van Zijn algenoegzaamheid, Zijn dierbaarheid. Zijn onmisbaarheid. Zijn noodzakelijkheid. Er moet zijn een toevluchtnemen tot Zijn Persoon en Zijn verdiensten!

Zij zullen op Gods tijd verzadigd worden! Verzadigd met het brood des levens.

Jongeren en het Heilig Avondmaal.

Het is een zondagmorgen. Het is avondmaalsbediening in jouw gemeente.

Te midden van de onrust en verwarring in de wereld en in de kerk mag het sacrament nog worden bediend. Nog even! Totdat Hij komt!

De grote Gastheer overziet de avondmaalstafel. Hij ziet anders dan wij! Hij ziet naar waarheid in het hart. Welzalig die Hij heeft verkoren, die Zijn heilstem mogen horen. Ze naderen uit al het aards gedruis tot Hem. De kinderen van God mogen door het geloof schuilen bij hun Koning en hun God. Ze mogen de toevlucht nemen onderZijn vleugelen.

Het is een gelukkig volk! Heb je dat wel eens echt mogen zien?

En jij? Wat gaat er om in jouw hart? Ze zitten er nog, jonge mensen, met de stille bede in hun hart: Geef dat mijn oog het goed' aanschouw'

't welk Gij, uit onbezweken trouw, Uw uitverkoor'nen toe wilt voegen; Opdat ik U mijn Rotststeen noem' En delend in Uws volks genoegen, mij, met Uw erfdeel blij beroem'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen