Bijbelse Aardrijkskunde en Oudheidkunde

De Bijbel is het Woord van God, waarin de Heere ons Zijn geopenbaarde wil en de weg der zaligheid onfeilbaar heeft laten beschrijven. Die onfeilbaarheid is gewaarborgd in de inspiratie van de Heilige Geest. Deze dingen hebben onder ons volkomen zekerheid. Een onuitsprekelijk voorrecht zou het zijn als we hiervan overtuigd zouden zijn, niet alleen op grond van opvoeding en toestemming van deze gekende waarheid, maar door het getuigenis van de Heilige Geest zaligmakend in ons hart. Dan wordt het beleefd op dezelfde wijze als de dichter van Psalm 119 het verwoordt.

Wij geloven en belijden dat de genoemde inspiratie organisch is. De Bijbelschrijvers hebben namelijk Gods Woord niet weergegeven als

een dictee, maar als een opstel. De Heilige Geest heeft hun de informatie verstrekt en ervoor gewaakt dat zij in dit schrijven niet hebben kunnen dwalen. Het gevolg hiervan is dat we uitspraken en gebeurtenissen dienen te zien tegen de achtergrond van toestanden en gebeurtenissen uit de tijd van de schrijvers, waarmee ze uiteraard bekend waren, maar die ze niet altijd beschreven hebben. Het is natuurlijk niet de bedoeling om daarmee het waarheidsgehalte van de Schrift op punten te relativeren, maar kennis van die achtergrond kan een hulpmiddel zijn om de boodschap van de Bijbel te leren verstaan. De Bijbel is namelijk een Oosters boek, geschreven tussen 1500 v Chr. en 100 n. Chr. De Bijbelse Aardrijkskunde

verschaft ons kennis van landschappelijke en klimatologische factoren die het leven van de Israëlieten en hun buurvolken beïnvloeden. Weten we deze kennis in de Bijbelvertelling in te bouwen, dan zullen de leerlingen zich beter in de situatie kunnen inleven. Het zal dan minder snel gebeuren dat een jongetje als Bartje de gelijkenis van de verloren zoon in het Drentse landschap laat plaatsvinden. De vertelling kan aan diepte winnen als de verteller op de hoogte is van bijvoorbeeld het woestijnleven.

De Bijbelse Oudheidkunde verschaft ons informatie over zeden en gewoonten van de oosterling. Als kind heb ik me o.a. vaak afgevraagd waarom Abraham niet meteen de spelonk van Machpela accepteerde die Efron hem gratis aanbood. Kennis van het herdersleven en de zorg van de herder voor zijn schapen kan kinderen wellicht met meer jaloersheid doen denken aan die gelukkige mensen die kunnen zeggen: "De HEERE is mijn Herder". Voor mensen die, in welke situatie ook, de Bijbelse boodschap aan anderen hebben door te geven is kennis van Bijbelse aardrijkskunde en oudheidkunde onontbeerlijk.

Een bezoek aan Israël kan daarbij goede diensten bewijzen. Daarnaast kunnen we ons met handboeken op de hoogte stellen van het leven in de landen van de Bijbel. De eenvoudige en duidelijke boekjes van Van Deursen en Meima en van Van Katwijk en Meima hebben tientallen jaren een nuttige functie vervuld. Nu zijn ze uitverkocht en worden ze niet meer gedrukt. Mede hierdoor is het boek op de markt verschenen dat hier besproken wordt.

Uit de inleiding blijkt dat de schrijvers dezelfde uitgangspunten hebben gehad als hierboven geschetst. Deze hebben hun bij het schrijven steeds voor ogen gestaan, zodat het niet moeilijk was hun gedachtengang te volgen.

Een van de eerste dingen die opvallen, zijn de veertien overzichtelijke landkaartjes. Men zou haast wensen dat ze in kleur aangebracht waren, maar dat zou het boek uiteraard heel wat duurder maken. Een minpunt is dat de spelling van een aantal namen op de kaarten afwijkt van de ons vertrouwde, bijvoorbeeld: Charoseth-Haggojim i.p.v Haroseth der heidenen. Andere voorbeelden zijn Beth-Shean, Beth-Choron, Bachurim.

Op de kaart lezen we Mikmas en Anathot en in de tekst: Michmas en Anathoth. De overzichtelijkheid van het aangebodene is vergroot door de verschillende lettertypen en de illustraties. Het boek leest prettig.

De geografische en historisch-topografische beschrijving van het Heilige Land heeft onze waardering. Dat klimaat, flora en fauna gezamenlijk maar één bladzijde beslaan, is toch al te summier, vooral als we letten op hun invloed op de Bijbelse gebeurtenissen. Niet alleen hier maar ook op andere plaatsen worden in een snel tempo een aantal feiten genoemd zonder verdere verklaringen, die verhelderend zouden kunnen werken op de Bijbeltekst. Voorbeelden zijn de stormen op het Meer van Galilea, verschillende betekenissen van "woestijn", het werk van de voller, de melaatsheid en het herdersleven.

Ik had graag een beschrijving gelezen van het ontstaan van de dauw. Het nadeel hiervan wordt gedeeltelijk opgeheven door de tekstverwijzingen in de marge.

Mooi is de inleiding op de behandeling van de stad Jeruzalem. Waarom niet meer van die stukjes?

Het hoofdstukje over Jeruzalem zou aan diepte gewonnen hebben als wat gezegd was over de verkiezing van Jeruzalem als heilige stad en de betekenis van Sion (Ps. 68).

Het hoofdstuk over de positie van Israël te midden van de volken in de tijd van het Nieuwe Testament is goed. Maar waarom geen soortgelijk hoofdstuk over het Oude Testament? Vanuit die achtergrond zouden lijnen getrokken kunnen worden naar de toekomst met betrekking tot de ook in dit boek uitgesproken hoop voor Israël in het laatste der dagen. Ik vraag me af waarom in een boek bedoeld voor de Gereformeerde Gezindte herhaaldelijk gebruik gemaakt wordt van een andere vertaling dan de Statenvertaling. Enige voorbeelden:

- Ex. 15 : 20: tamboerijn i.p.v trommel; - Ps. 150 : 5: schallende cymbalen i.p.v hel klinkende cimbalen; - Ef 2 : 14: de middelmuur der afscheiding i.p.v. de middelmuur des afscheidsels; - vrede-offer i.p.v dankoffer;

- Joh. 10 : 23: de zuilengang van Salomo i.p.v. de voorhof van Salomo. Inderdaad is zuilengang een goede vertaling voor het Griekse "stoa", maar willen we d.m.v. dit boek meer vertrouwd raken met de Schrift, dan werken zulke verschillen de duidelijkheid niet in de hand.

Over 't geheel ziet het boek er verzorgd uit. Een paar drukfouten heb ik slechts ontdekt: de laatste twee regels van biz. 98 worden in biz. 99 herhaald; halverwege biz. 100 staat tussen twee alinea's het woord "preparaten"; op biz. 130 staat "umim" I.p.v "urim ". Mijn slotconclusie: Het boek is bruikbaar. Wie het gebruikt voor persoonlijke Bijbelstudie blijft met een aantal onbeantwoorde vragen zitten. De docent in een lessituatie zal zich vaak gedrongen voelen aanvullende informatie te geven.

Iz. den Dekker.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen