Fietsen door Tongeren

Vanuit Epe kom je in Tongeren door het passeren van twee zuilen met daarop de naam ”Landgoed Tongeren”. Langs de wegen en enkele boerderijen staan dikke oude beuken. Het gebied heeft een eeuwenoude uitstraling. De weilanden waarop het vee graast, zijn omgeven door houtsingels. Kleine en grote weilanden wisselen elkaar af. Daartussen vinden we prachtige lanen met oude bomen. Het ideale leefgebied voor dassen en reeën. Later op de avond zien we ook een edelhert in het landbouwgebied lopen. Het landgoed, dat tegenwoordig deels particulier bezit is en deels toebehoort aan “Geldersch Landschap en Geldersche Kasteelen”, werd in de tweede helft van de achttiende eeuw gevormd. De toenmalige burgemeester van Harderwijk had vijf van de boerderijen van Tongeren in zijn bezit, evenals een deel bouwland en heidegrond. Toen hij stierf, liet hij zijn bezit na aan zijn dochter en haar man Jan Hendrik Rauwenhoff, die daarmee in 1768 alle boerderijen (op een na) in Tongeren bezaten.

Rauwenhoff
De geschiedenis van Tongeren is nauw verweven met die van de familie Rauwenhoff. Jan Hendrik Rauwenhoff was burgemeester van Elburg en landheer van Tongeren. Hij heeft in de tweede helft van de 18e eeuw veel gedaan ter verfraaiing van zijn landgoed door het planten van exotische bomen en heesters. We fietsen over de Rauwenhoffweg. Inderdaad staat er een aantal prachtige boerderijen langs de weg, evenals een aantal mooie huisjes, waarvan de meeste roodgroene luiken hebben. Tussen de boerderijen en huizen liggen weilanden die bewoond worden door schapen of koeien. Twee kaljes rennen zojuist bokkend door de wei. Jan Hendrik Rauwenhof liet in 1812 in het dennenbos een begraafplaats aanleggen. Het is wel even zoeken, er wordt niet zoveel ruchtbaarheid aan gegeven, er zijn geen borden die ernaar verwijzen.

´t Graf is heilig
Na even rondgestruind te hebben, bevinden we voor ons gevoel op de juiste weg. We lopen over een bospaadje door een gemengd bos als het landschap ineens wat parkachtig aandoet. Grote percelen rododendrons midden in het bos omringen ons. Delen van de bosgrond zijn opgehoogd, misschien zijn dit vroeger gebiedsgrenzen geweest. Een nog hogere bult grond trekt onze aandacht. Er staat een bordje bij met ‘archeologische vindplaats’, een grafheuvel uit vroeger tijden. De rododendrons leiden ons verder naar achteren, tot we een houten omheining ontdekken. Deze blijkt de begraafplaats te omsluiten. Een groot houten toegangshek draagt de volgende tekst: “Betreed O wandelaar met eerbied deze grond. Aan dooden toegewijd ter rustplaats: ‘t graf is heilig. En zij wier asch hier rust, zijn voor all’onrust veilig. Schoon hem geen marmer dekt, maar heide groei in ‘t rond”. We begrijpen dat deze plek wat verborgen mag blijven liggen in het bos, rust. Rauwenhof, de aanlegger van de plek, ligt hier zelf ook begraven (1815), evenals zijn kleinzoon, die naar hem vernoemd was, Jan Hendrik Junior.

Particuliere school
Toen Jan Hendrik in 1833 op jonge leeftijd stierf (34) hertrouwde zijn weduwe met Charles le Chevalier. Deze Deense koopman, die in 1800 in Kopenhagen was geboren, was een zeer sociaal voelend mens, Hij introduceerde allerlei nieuwe landbouwmethodes. Vooral de slechte onderwijsvoorziening voor de kinderen, die dagelijks twee uur moesten lopen naar de dorpsschool te Epe, was hem een doorn in het oog. Hieraan kwam een einde toen hij een particuliere school te Tongeren stichtte. Deze school werd van 1868 tot 1893 door de families Rauwenhoff en Le Chevalier bekostigd en later door het Rijk overgenomen. Op het graf van Charles Le Chevalier, die in 1881 overleed en werd begraven op deze familiebegraafplaats staan de woorden “Weldoener van Tongeren”. Volgen we de weg verder naar het Westen dan komen we aan de rand van het Veluwemassief. Hier kun je naar de Tongerense heide wandelen. Ooit was het waarschijnlijk een groter heide gebied dat gemeenschappelijk werd gebruikt door de boeren uit Tongeren. Op de natte delen vinden we vennetjes met veenpluis en dopheide. De heide herbergt ook een redelijk aantal adders. Ook de kleine hagedis, zandhagedis en hazelworm leven er. leven er.

Vissoorten
De Tongerense heide is in het bezit van het Gelderslandschap. Daar zijn wandel- en fietsroutes uitgezet. In de omgeving van het buurtschap Tongeren zijn geen routes uitgezet. De paden over de Tondense heide voeren ook langs Wisselse veen. Een karakteristiek en bijzonder gebied door het voorkomen van bermpje, rivierdonderpad, beekprik en elrits. Vissoorten die voorkomen in natuurlijke stroompjes met schoon water.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen