Dr. F. L. Bos: Kruisdominees, verhalen uit afgescheiden kringen, verbeterde 2e druk.

BOEKENNIEUWS

Ia 1953 verscheen de eerste druk, met als ondertitel: Figuren uit de Gereformeerde Kerk onder 't Kruis> Het was verschenen met medewerking van het „Comité ter herdenking van de Afscheiding". Thans bij de 2e druk is dus de ondertitel: Verhalen uit afgescheiden kringen. Dit boek van 221 bladzijden, gaat dus hoofdzakelijk over degenen die zich afgesplitst hebben van de Afgescheidenen, die sinds 1839 de naam van Christelijk Afgescheiden Kerk droegen. Deze weer afgescheiden gemeenten droegen dan de naam van de Kruisgemeenten. Op de achterzijde van het boek wordt gezegd dat dit boek gaat over een van de interessantste periodes uit de vaderlandse kerkgeschiedenis. Tevens dat er binnen de Kruisgemeenten nogal verschil van mening heerste over diverse punten. Dat kwam mede doordat er onder de Kruisdominees, de predikanten der Geref Kerk onder het Kruis, vele krachtige persoonlijkheden waren, die zich wisten laten gelden. Deze mannen hebben een duidelijk stempel gezet op het kerkelijk en geestelijk leven van de gereformeerden.

De schrijver geeft in zijn inleidend artikel „Tussen Reformatie en separatisme" een kort overzicht over de Afscheiding en de redenen van deze Afscheiding n.l. dat de afscheiding voor velen slechts bittere noodzaak was om te kunnen wederkeren tot het aloude gereformeerde kerkbestaan. Men heeft zich niet afgescheiden van de ware gereformeerde kerk noch van de ware gereformeerden, maar slechts van de synodale hervormde, liberale kerk, totdat deze terugkere tot de weg der vaderen die zij verlaten hebben. Voorts vestigt de schrijver de aandacht er op dat bij vele afgescheidenen bleef bestaan het groot-gereformeerde ideaal van vereniging van al wat gereformeerd is, maar dat er ook bij anderen separatistische tendenzen voorkwamen. De schrijver zegt dat er na 1869 en 1892 toch weer ledige plaatsen zijn gebleven en dat kerkelijke ontrouw enerzijds en separatistische tendenzen anderzijds nog altijd kwade vrucht dragen. Dit mdge dan de mening zijn van de schrijver. Maar het is toch niet altijd ontrouw en zucht naar separatisme geweest dat er waren die de verenigingen van 1869 en 1892 niet konden meemaken.

Wie dit boek leest, dat hoofdzakelijk dus handelt over enkele kruisdominees o.a. Gors Noorduyn, Hoksbergen, Schouwenberg, Sterkenburg, Kees van den Oever, Kloppenburg, enz. leest over ware vroomheid waarvoor men wilde lijden, schande en schade dragen. Ongetwijfeld ook dat er veel individualisme was, en dat men kerkrechtelijk soms maar wat raar aanrommelde. Het is dan ook de grote verdienste geweest van Ds. Kersten dat hij in 1907 dit alles goed doorzien heeft. Dat hij de vereniging niet maakte tot Kruisgemeenten of Ledeboeriaanse gemeenten, maar tot Gereformeerde Gemeenten. Een nieuw kerkverband, daadwerkelijk gebonden aan de Drie Formulieren van Enigheid en aan de Dordtse Kerkorde. Veel strijd heeft hij daarvoor moeten strijden om ook individualisme en independentisme te overwinnen. (De kerkorde zit niet in dè buik, maar is ons op papier gegeven). In het hoofdstuk „De klompendominee van Kampen" worden in een noot ook de dominees genoemd van de huidige Geref Gemeente te Kampen, met als laatste Ds. Adrianus Verha­ gen (25 juni 1947). Inmiddels had men de lijst van predikanten tot heden wel kunnen aanvullen.

Het boek is uitgegeven bij Kok - Kampen. De prijs is f29, 50. Interessante lectuur voor degene die van de kleine kerkgeschiedenis houdt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen