Recht doen

Als er over een onderwerp wordt geschreven, waarover de meningen verdeeld zijn, dan zal de tegenpartij zich dikwijls niet geheel recht behandeld gevoelen. Dan somt men op wat toch tenminste ook vermeld had moeten worden. Dat had erbij geschreven moeten worden om de zaak recht te doen.

In „De Wachter Sions" van 27 januari j.l. schreven we over de gevaren, die de Gereformeerde Bond en eigenlijk de gehele Gereformeerde Gezindte bedreigen van de zijde van het barthianisme. We deden dit onder de titel „Tegen zichzelf verdeeld." We hebben helemaal niet verwacht, dat iedereen daarmee zou instemmen of er ook blij mee zou zijn. Maar we willen ook graag iedereen recht doen en gaan daarom hier nog even in op hetgeen naar aanleiding van genoemd artikel naar voren werd gebracht.

Wat men feitelijk tegen ons artikel inbrengt is, dat we de zaak te donker zouden zien. Het barthiaanse geluid binnen de kring van de Bond wordt niet ontkent, maar het zou slechts de stem van een enkeling zijn. In zoverre kunnen we dit toestemmen, dat het inderdaad een enkele stem is, maar het is een eerHjke stem, die uit, wat anderen niet uitspreken. Een stem, die weergeeft, wat er in veel breder verband leeft. Niets liever zou ik wiUen, dan dat ik mij daarin vergiste, maar ik ben er van overtuigd, dat deze dwaalleer veel dieper heeft doorgewerkt, dan zelfs uit mijn artikel zou kunnen bHjken.

De richting van deze enkele stem heeft, zoi deelt men ons mee, nooit op enigerlei wij2: e mee het beleid van de Gereformeerde Bond mogen bepalen. Nu, laten we daar blij om zijn en hopen, dat dit altijd zo mag blijven.

Ook noemden we het blad „Wapenveld", het orgaan van de RRFR, de reünistenvereniging van de studentenvereniging CSFR. Maar, zoals beweerd wordt, behoort dit blad tot de „kritische randgangers van de Gereformeerde Gezindte." Gaarne willen we dit aannemen, maar dan verwondert het ons toch, dat binnen de Gereformeerde Gezindte die studentenvereniging dikwijls met zoveel vrijmoedigheid wordt aanbevolen. Juist de geest, die in die barthiaans getinte kringen openbaar komt, vraagt om er met veel klem tegen te waarschuwen en het getuigt van weinig zorgvuldigheid en ernst als we onze jonge mensen door onze voorspraak daarheen leiden.

Hoe het ook zij, gesteld wordt, dat de Bond de theologische positiekeuze van Barth pertinent -afwijst en ze kan instemmen met het gezegde, dat de barthiaanse richting het bederf van het beste is. Daartoe wijst men ook op hetgeen geschreven is in het officiële orgaan van de Bond „De Waarheidsvriend" van 30 december j.l. Daarin werd onder andere gezegd: „Wanneer ons thans b.v. gevraagd wordt of Barth of Miskotte misschien ook onze Hervormde vaderen mogen zijn, dan voelen we hoe juist hier aan de basis van onze identiteit wordt geknaagd. Barth en Miskotte mogen theologen van naam zijn geweest, hun kerkelijke nalatenschap is de middenorthodoxie. Een gestrand schip is hier voor ons een baken in zee." Tot zover „De Waarheidsvriend". In deze woorden wordt dus de barthiaanse richting door de Bond afgewezen en we willen dit gaarne vermelden. Toch bekruipt ons een wat onaangenaam gevoel. Is de afwijzing niet wat oppervlakkig gesteld } Laten we aannemen, dat de naam van Van Ruler is weggelaten om niet al te uitgebreid te worden. Maar Van Ruler is niet minder verwant aan Barth als Miskotte en Van Niftrik. Alleen achten wij hem veel gevaarlijker, omdat hij zijn werk altijd verrichtte tegen de achtergrond van de aloude Hervormde leer. En er zullen er ongetwijfeld zijn, die Miskotte en Barth al te afwijkend achten, maar die over Van Ruler geheel anders oordelen en ia hem toch min of meer hun geestelijke vader vinden. En Van Ruler is teveel barthiaan om nog tot de Gereformeerde theologen gerekend te kunnen worden.

Al met al maakt de afwijzing de indruk als van iemand, die het kerkelijk terrein eens overziet en bemerkt hoe de middenorthodoxie niet de gewenste kerkelijke vemieuvwng heeft gebracht, maar veeleer bezig is te verzanden in een nieuwe vorm van vrijzinnigheid. Dit gestrande schip is een baken in zee en een aanwijzing om niet dezelfde koers te gaan. Maar was er dan geen bestek en geen kompas ? Wat afwijkt van Gods Woord moet vallen. De leer van Bairth, Miskotte en Van Ruler wijzen we af, omdat zij afwijken van Gods Woord en op' een uiterst geraffineerde manier de vastheid van de Her^ vormde belijdenis ondergraven. Velen, die tot de Bond behoren, begeren ongetwijfeld juist de zuivere leer ook tegenover deze geesten te handhaven en we hopen, dat het „De Waarheidsvriend" gegeven mag worden, daarin gedurig voor te gaan, vooral met het oog op het opkomende geslacht.

Uit dit alles moet helaas blijken, dat ais een predikant zich de naam „Bonder" toeeigent, dit nog geen garantie is voor een gereformeerde prediking. Het kan best zijn, dat het iemand is die met gebruikmaking van termen uit de Gereformeerde Dogmatiek, ons de verderfelijke leer van Barth inprent. Hiertegen zou meer algemeen gewaarschuwd moeten worden. Men kan zich ook afvragen of zulke predikanten wel oprecht handelen als ze enerzijds in Miskotte - Van Ruler - Barth hun Hervormde vaderen vinden en anderzijds toch Hd zijn van de Bond, die deze dwaalgeesten zeer beslist moet afwijzen.

Wij voor ons geloven, dat als de Bond een helder en duidelijk geluid blijft geven, zij een donkere en bange tijd tegemoet gaat. Het moet toch wel schokkend worden geacht, dat een bekende bondspredikant een leraar in het ambt bevestigt; die duidelijk te kennen heeft gegeven, dat Miskotte en Van Ruler zijn „Hervormde vaderen" zijn. Als er enig besef was van de ernst van het bewaren van de zuivere leer van Gods Woord en de roeping, die op een leraar rust, mede ook met het oog op het opkomend geslacht, dan zou hij zulk een daad nooit hebben kunnen stellen. Het is hetzelfde alsof een van de leraren van de Dordtse Synode een remonstrant en arminiaan in het ambt bevestigt. Dat dedeii de Dordtse vaderen niet, maar zij hebben ze juist uit de kerk geweerd. En we mogen geloven, dat ze de ere Gods op het oog hadden.

We willen daarom graag de Gerefordmeerde Bond recht doen, maar we geloven, dat het kwaad verder is voortgeschreden, dan uit ons vorige artikel kon-blijken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen