In Zijn arm de lammeren

Nooit besef je dieper wat een kind voor je als vader of moeder betekent, dan wanneer het van je wordt weggerukt door de dood. Dat verlies is een verdriet wat helemaal door je heentrekt, wat je raakt tot in de uiterste vezels van je gevoelsleven. Mensen die dit niet hebben meegemaakt, kunnen dit nooit volledig begrijpen. Daarom is er meteen een verbondenheid tussen ouders die eenzelfde droevige ervaring hebben gehad.

Sommigen komen er nooit helemaal overheen. Ze ontvluchten of verdringen die intens pijnlijke gebeurtenis. De enige manier om deze scheur in je wezen te verwerken, is het geloof in de opstanding door Christus.

Waar moet een niet-gelovige heen met zijn smart, wanneer hij staat aan het graf van zijn kind, wanneer de lijkkist wordt ondergedolven onder het zand? Dan staart hij alleen maar in de troosteloosheid van de aarde, die straks dit dode lichaampje tot zich zal nemen er niets meer van zal overlaten.

De heer C. Lambregtse heeft aan dit thema een boek gewijd, een roman, — nee, toch niet helemaal een roman, want dit boek is geschreven tegen de achtergrond van wat hijzelf doorleefd heeft, de dood van zijn eerste kind Calvin John op vierjarige leeftijd, in 1952.

Het boek opent met dit korte voorwoord van de schrijver: „Dit verhaal dat in zeker opzicht allegorisch is, verplaatst ons naar een van de Zeeuwse eilanden in de twintiger jaren. Het vergunt ons een intieme blik in het leven van een klein jongetje, dat ons doet denken aan een bloemknop die zich langzaam en gestadig ontplooit om tot volle bloei te komen. Maar het verhaal weent niet 'om bloemen, in de knop gebroken, en voor den uchtend van haar bloei vergaan'".

Inderdaad, dit verhaal groeit uit tot de lofzang van het geloof dat over het graf heen ziet naar de eeuwige morgen, naar de nieuwe hemel op de nieuwe aarde.

Ik had het voorrecht drie jaar geleden enige dagen door te brengen ten huize van de schrijver, zelf lid van de gereformeerde gemeente te Grand Rapids. Het waren dagen van waarachtige gemeenschap der heiligen, van beleving van de dankbaarheid om zulk een grote en onverdiende Verlossing.

Maar vanwege deze vriendschapsbanden voel ik me niet in staat om een objektiet oordeel over deze roman te geven. Daarom laat ik hier enkele citaten uit recensies volgen:

„…. de fijne, psychologische tekening van de leef- en gedachtenwereld van de vierjarige 'hoofdpersoon', Fransje Westrate". Annie Verdelman in de Elisabethbode.

„De auteur is er m.i. uitnemend in geslaagd af te dalen in het leven van een kind. Dat maakt dit boek zo boeiend en mooi. Kortom een pracht van een roman, die men niet zonder ontroering leest". W. C. F. Scheps in Kerknieuws.

„Uit het voorgaande is wel duidelijk geworden mijn grote waardering voor dit ontroerende boek. Ik ben de schrijver voor dit boek oprecht dankbaar". IJ. Jacobs voor de Evangelische Omroep.

„Behalve in mooie karakteristieke beschrijvingen van het Zeeuwse land, het gereformeerde milieu.. de huiselijke omgang en de fijne tekening van de ontwikkeling van een kind in de kleuterleeftijd, is het boek sterk en ontroerend door de beschrijving van Gods trouw in het kinderlijk geloof van een kleuter". Nederlands Dagblad.

„Het is een ontroerend boek geworden dat ik met stille aandacht heb gelezen. Het is een geheel andere wereld dan — bij voorbeeld — die van Jan Wolkers. Het is een wereld van stille mensen die, soms in een ietwat zwaarmoedig geloof, dicht bij de Here leven. Maar met hoeveel liefde en tederheid heeft Lambregtse hen beschreven". Ds. L. H. Kwast in de Friese Kerkbode.

Na al deze enthousiaste recensies is het te begrijpen dat dit boek na vier maanden een derde druk mocht beleven. Ons kantoor had gelukkig een behoorlijke voorraad ingeslagen, zodat wij u direkt leveren kunnen. De prijs is ƒ 14,50 (omvang 350 bladzijden). Graag 90 cent voor verzend- en administratiekosten extra, zodat wij het voor ƒ 15,40 franco bij u aan huis kunnen leveren.

Wat mij persoonlijk het meeste heeft aangegrepen in dit boek, is de beschrijving van het sterven van Fransje. J e moet wel een uitermate sterke vaardigheid over de pen bezitten, wil je zulk een teer en intens gebeuren goed weergeven zonder het banaal of melodramatisch te maken. Maar de schrijver is daarin uitstekend geslaagd. Ondanks de diepe innigheid blijft hij voornaam en beheerst in zijn verhaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen