Wilhelmus à Brakel 6

Het is een goede gedachte van de bekende uitgeverij De Banier om een heruitgave van , , De Redelijke Godsdienst" door Wilhemus a Brakel te verzorgen. De Redelijke Godsdienst is wel het boek, dat algemene bekendheid geniet. Het is een dogmatiek. Brakel heeft echter deze opmerking gemaakt: , , Gebruik uw geleerdheid wel, doch verberg deze op. de kansel". Daar heeft hij zich niet alleen op de kansel aan gehouden, maar ook in zijn hoofdwerk: , , Redelijke Godsdienst". Toen hij het geschreven had, was het binnen de tijd van elf jaar reeds driemaal ter perse gelegd (in 1700 1701 en 1707). Kort na zijn dood in 1711 werd het opnieuw gedrukt. , , De Redelijke Godsdienst" mag in geen gezin ontbreken. De vragen, waar wij vandaag ook in het kerkelijk leven voor gesteld worden, worden hierin uiteen gezet.

Ds. Brakel bezat een helder en vooruitziend oordeel en een vlug begrip. In de talen en in de godgeleerdheid was hij een zeer ontwikkeld theoloog. Doch meer nog op geestelijk gebied boezemde hij eerbied in. Zijn ontzag I voor God, zoals dat in gesprekken, oefeningen en gebeden bleek, was onbegrensd. Onder de godsdienstoefeningen van zijn collega's zat hij met inspanning en eerbied te luisteren. Inzonderheid was hij een man des gebeds, voor de kerk, als voor eigen persoon. Maar hij was ook zondaar. Het was alleen vrije genade, dat hij in druk en laster wel eens bemoedigd mocht wezen, dat de Heere met hem was. Is dat uw ervaring ook lezer? Zijn uitgesproken wens, om als martelaar Jezus Christus te verheerlijken, is niet vervuld.

Hij oefende dikwijls in een gebouw, de Kapel genoemd, waar velen het kwamen horen. Ze noemden hem Vader Brakel.

Met kracht heeft hij de Labadisten bestreden. In het begin voelde hij wel voor de gedachte van Jean de Labadie. Maar nadat hij met hem en Anna Maria van Schuurman kennis gemaakt had, kreeg hij duidelijkheid in hun grote dwaling. Zijn besluit was, ondanks het verval om bij de kerk te blijven.

Vader Brakel heeft ongetwijfeld met lust en ijver 28 jaar te Rotterdam gearbeid. Het beroep naar de gemeente Middelburg werd niet aangenomen. De laatste levensjaren kondigden door velerlei gebreken de naderende dood aan. Zondag 30 aug. 1711 heeft Ds. Brakel nog tweemaal gepreekt, 's Morgens sprak hij uit Psalm 63 : 2 en in de namiddag inde Nieuwe Kerk over zondag 45, de inleiding tot het gebed des Heeren. Men zag hem die morgen wankelend over de straat gaan, en telkens hier en daar rusten, 's Middags was hij genoodzaakt zich met een wagentje naar de kerk te laten rij den. Hij beklom met hulp van de koster de kansel. Het was zijn laatste predikatie. Vrijdag 4 sept. werd hij ernstig ziek. Men dacht dat hij zou sterven, maar het behaagde de Heere Zijn dienstknecht nog geruime tijd door lijden te oefenen. Men hoorde hem spreken met de Heere en tot zichzelf. Steeds was hij in gebed. Nu eens keerde hij het tegen de vijanden van de kerk, dan weer bad hij voor de welstand van de kerk. De omstanders, die aan zijn ziekbed stonden sprak hij toe en gaf hun zijn zegen. , , Ik heb vrede met God van rondom", zo sprak hij.

Zijn kleinzoon Willem Brakel van der Kluit sprak hij met liefde toe. Steeds was hij zuchtende voor de gemeente Rotterdam. Soms ook bracht hij eigen toestand voor de troon der genade, zuchtende om verlossing uit de druk, en dat hij bij kennis mocht blijven, opdat hij Gode niet tot oneer zou zijn. Dat laatste is hem rijkelijk verleend. Toen benauwdheden hem aangrepen, sprak hij: „Zeg de gemeente uit mijnen naam, dat ik haar de waarheid heb gepredikt". In de morgen van 30 okt. greep er een verandering in de toestand plaats. Het werd sterven. Maar zijn getuigenis was: „Ik rust in mijn Jezus". Zijn schoonzoon ds. van der Kluit zei: , , Mijn lieve vader, gedenk, dat de Heere Jezus met de kroon nu in de hand staat en tot u zegt: Zijt getrouw tot in de dood, en Ik zal u geven de kroon des levens".

Brakel sloeg de ogen op, keek zeer verheugd en sloot zijn ogen. Zacht en kalm ontsliep hij om elf uur in de voormiddag. In de gezegende ouderdom van 76 jaar. In de Nieuwe Kerk sprak ds. Abr. Hellenbroek de lijkpredikatie uit. Zijn werken spreken ook nadat hij gestorven is. En mochten wij de Heere erkennen voor wat hij bij zijn leven of in geschriften voor Gods kerk geweest is.

T.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen