Reformatorische hulpaktie ,Woord en Daad' bouwt bejaardentehuis in Peru

Als we straks het artikeltje over het bejaardenwerk in Peru lezen is het goed om vooraf even stil te staan bij de bejaardenzorg in Nederland.
In onze huidige maatschappij is bejaardenzorg niet meer weg te denken. In een kort overzicht hopen we enkele facetten van de zorg voor de ouder wordende mens te belichten.
Wanneer is men bejaard in Nederland?
1. Exact gezien: op de leeftijd van 65 jaar, men is dan pensioengerechtigd.
2. Buiten de kalender om is men bejaard als men lichamelijke en geestelijke gebreken krijgt.
Hieruit volgt dat bejaard zijn niet hoeft in te houden: noodlijdend en/of hulpbehoevend.
Zolang iemand zich zelfstandig kan redden is bejaardenzorg niet nodig (nu even afgezien van de eenzaamheid, die er onder bejaarden kan zijn). Komen er wat ongemakken, dan is hulp zeker nodig.

Welke soorten hulp?
Kinderen, familie en buren zullen zeker de eerste opvang doen. Het zijn vaak kleine dingen waar hulp voor gevraagd wordt, b.v. boodschappen doen, ramen zemen en de was. Helaas zijn er niet altijd kinderen en/of familieleden. Kinderen trekken vaak weg van hun ouderlijk huis en geboortestreek. De buren kunnen zelf al oud zijn. Blijken deze kleine tegemoetkomingen noodzakelijk te zijn, dan is er voor deze categorie langdurige en deskundige hulp te krijgen bij het „Open Bejaardenwerk".

Het Open Bejaardenwerk
Van overheidswege zijn er verschillende instanties in het leven geroepen — vaak op initiatief van partikulieren en vrijwilligers — die ondermeer de taak hebben diensten te verlenen aan de bejaarde mens. Via de plaatselijke sociale dienst kan men b.v. een aangepaste woning krijgen. Is trappen lopen onmogelijk geworden, dan is een bejaardenwoning een uitkomst. Ook is het mogelijk om voor één of meerdere dagen een hulp in de huishouding te krijgen. Zijn er financiële problemen, dan kan een beroep gedaan worden op de Bijstandswet. In vele plaatsen zijn dienstencentra. Van hieruit wordt het warme eten verstrekt, variërend van drie tot zeven maal in de week. In het centrum zelf kan men vaak ook eten en er worden kontaktmiddagen gehouden. Vrijwilligers halen diegenen, die niet op eigen kracht kunnen kornen.
De bejaardenwoningen en alle andere soorten hulp die geboden wordt, hebben tot doel de ouder wordende mens zolang mogelijk in zijn omgeving te laten. De zelfstandigheid en eigenwaarde worden op deze manier zo lang mogelijk gehandhaafd. Als deze voorzieningen niet meer toereikend zijn, is er gelukkig een andere mogelijkheid.

Gesloten Bejaardenzorg
In het Open Bejaardenwerk is het onmogelijk (of bijna onmogelijk) om 24 uur per dag een beroep te doen op hulp van buitenaf.
Helaas, door de tegenwoordige behuizing en de „onwil" van de kinderen komt het nog maar zelden voor, dat ouders bij hun kinderen intrekken, of kinderen bij hun ouders. Dat geeft vaak conflicten.
Als u nagaat, dat het aantal bejaarden in de loop der jaren nogal toegenomen is en blijft toenemen (enkele cijfers: 1930 484.000 bejaarden; 6,2% van de totale bevolking, in 1970 was het aantal bejaarden 10%) dan begrijpt u ook, dat de vraag naar constante hulp steeds groter wordt.
Het initiatief van gemeentebesturen, sociale diensten, diakonieën, vrouwenverenigingen en kruisorganisaties heeft de laatste 20 jaar enorm veel bejaardentehuizen tot stand doen komen. Werden er vroeger vaak door partikulier initiatief tehuizen gesticht, nu roept men stichtingen i n het leven, die langs allerlei officiële voorschriften tot het bouwen van bejaardencentra komen.
Door de enorm hoge kosten van grondaankoop en dure bouwmaterialen is men als Stichting niet i n staat om zelf een tehuis te financieren. Met subsidies van provinciale en plaatselijke overheid kan men een centrum bouwen, dat aan alle eisen van de tegenwoordige maatstaf van comfort en privacy voldoet.
Afhankelijk van de grootte van het tehuis wordt er personeel aangetrokken. Door de continu-diensten is men als bejaarde nu gewaarborgd altijd een beroep te kunnen doen op de helpster of verzorgster.
Er zijn speciale cursussen gecreëerd, die het personeel opleiden tot volwaardige krachten, zodat de . oude medemens, die afhankelijk geworden is van zijn naaste een adequate verzorging krijgt.
De huidige tendens is om de bejaarden zo lang mogelijk in hun eigen omgeving te laten functioneren. Gaat het niet langer thuis, dan wordt een opname i n het bejaardentehuis noodzakelijk. De laatste jaren zijn er opnamecommissies benoemd, die de opnamen zo moeten regelen, dat er zo snel mogelijk hulp geboden wordt aan de urgente gevallen.
Tussen het Open en Gesloten bejaardenwerk zitten nog wel wat overgangsfasen, b.v. de serviceflat. De serviceflat biedt wel hulp i n lichte mate, zoals het verstrekken van maaltijden en het eventueel waarschuwen van een arts, maar eist de bejaarde zwaardere hulp dan moet er toch aan een andere oplossing gedacht worden.
Mogen we onze Bejaardenzorg ideaal noemen? Ja en nee.
Ja, want men kan een beroep doen op allerlei instanties op hulp. Een „zorgelijke" oude dag is niet meer nodig.
Nee, want gewone naastenliefde wordt door de zorg van bovenaf niet meer nodig geacht. Onze bejaarde medemens kan erg eenzaam zijn door het verlies van de partner en generatiegenoten. Vaak treden er ook wat problemen op met het „zien en het horen". Daarom blijft het noodzakelijk, dat we onze medemens, onze naaste-bejaarde blijven bezoeken en helpen, waar waar het nodig is. Ook al leven ze temidden van veel comfort en leeftijdsgenoten in een Bejaardencentrum, het contact met de „buitenwereld" blijft belangrijk. Voor velen is het aanvaarden van het ouder-worden met alle gebreken, . die er vaak bijhoren, erg moeilijk.
Kunt u in uw naaste omgeving nood lenigen door een gesprek, bezoek of door wat voor te lezen, schroomt u dan niet. Is er in uw dorp of stadswijk nog weinig aan het bejaardenwerk in het algemeen gedaan, dan ligt ook hier een taak voor u om een basis te gaan vormen.
Vanuit dit begin kan men verder werken. Verder werken aan de hulp die uw medemens, dichtbij of heel ver weg, zo hard nodig heeft. Verder werken om uw medemens zijn eigenwaarde te doen behouden. Verder werken door de zegen die u mocht ontvangen, door te geven aan uw naaste.

Met de Reformatorische Hulp Aktie 'Woord en Daad' is de afspraak gemaakt, dat projecten kunnen worden opgevoerd bij de commissie G.B./G.Z.B. voor het Werelddiakonaat, in het kader van de februari-collecte die in Hervormd Gereformeerde gemeenten gehouden werd. Deze Stichting zal dan ook geen directe collecten vragen in Hervormd Gereformeerde gemeenten. Anderzijds kunnen uiteraard wel persoonlijke giften voor bepaalde projecten van 'Woord en Daad" worden gegeven. Zo heeft 'Woord en Daad' een hulpactie t.b.v. een bejaardentehuis in Peru. We nemen in dit verband twee artikeltjes op, die ons door 'Woord en Daad' zijn toegezonden. Het eerste — dat hiernaast is afgedrukt — gaat in op de bejaardenzorg in ons land. Het is van de hand van mej. J. P. de Gier, directrice van een bejaardentehuis in Bruinisse. In een tweede artikeltje vertelt ds. H. J. Smit iets over de zorgen van Betania in Peru.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen