De kennis des geloofs

Reeds hebben we er van gesproken dat het de Heilige Geest is die het .zaligmakend geloof in het hart van E Gods uitverkorenen op de tijd "des welbehagens door wederbarende genade inplant. Hij is de Werkmeester van het geloof, Die het werkt en sterkt. Niet door zelfoefening en naarstig onderzoek' der Schriften op zichzelf wordt dus het geloof verkregen. Wel hebben we de middelen, die God ons gaf, getrouw te gebruiken, of het de Heere behagen mocht die tot bekering dienstbaar te stellen. De Heere Jezus vermaant Zelf daartoe: „Onderzoek de Schriften", Joh. 5 : 39. Ook Gods volk heeft zich door onderzoek steeds meer te oefenen in de Schrift, opdat het onder de leiding des Heiligen Geestes opwasse in de kermis van de Heere Jezus Christus. Doch het Woord zelf werkt het geloof niet. Door onze diepe val in ons verbondshoofd Adam zijn we in een staat des ongeloofs en kunnen noch willen van onszelf God geloven. De weldaad nu van het geloof is dan ook een gave Gods. Ook zijn geloof en goede werken geen , , oorzaken" van verkiezing, gelijk de Remonstranten leren, maar , , vruchten" van verkiezende liefde Gods. Dit geloof nu, dat de Heilige Geest inplant, is geen dood geloof, is ook geen blind geloof, maar een levend geloof, dat zijn daden en werkingen heeft, waarbij het echter geheel afhankelijk blijft van de werkingen des Heiligen Geestes. Staan we nu eerst eens stil bij de „kermis des geloofs". Dié kennis is een geestelijke, bovennatuurlijke kennis. Het is niet gelijk sommigen stellen dat het geloof zou zijn de historische kennis, die allen bezitten welke onder het Woord opgaan en dat als Gods Woord erkennen en toestemmen, vermeerderd met vertrouwen dat de Heilige Geest dan daarbij zou werken, . neen, de kennis van het ware geloof is van geheel andere aard dan die van het historisch geloof. Want de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen die des Geestes Gods zijn, zij zijn hem dwaasheid en hij kan ze niet verstaan, omdat ze geestelijk onderscheiden worden, 1 Cor. 2 : 14. En nademaal in de wijsheid Gods, de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het God behaagd door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven, 1 Cor. 1 : 24.

Want God, Die gezegd heeft dat het licht in de duisternis zou schijnen, is Degene, Die in onze harten geschenen heeft om te geven verlichting van de kennis der heerlijkheid Gods in het aangezicht van Jezus Christus", 2 Cor. 4 : 6. Hoe noodzakelijk is het in onze doorvloeiende tijden, dit toch vooral goed vast te houden, om niet bedrogen uit te komen, waartoe de apostel zegt: „Zo iemand meent iets te weten, die heeft nog niets gekend, gelijk men behoort te kennen", 1 Cor. 8:2. Rome leert dat het geloof een daad des verstand is, in pelagianen, remonstranten en socinianen, die in onze dagen heus nog niet uitgestorven zijn, al dragen ze andere namen, willen de kennis des geloofs uit het licht der natuur doen opkomen. Het geloof is bij hen een bloot verstandelijke toestemming.

Onze vaderen leerden echter, dat de mens niet door het licht der natuur, dat in hem na de val overgebleven is, komen kan tot de zaligmakende kennis van God en zich tot Hem bekeren. 5 art. 3, 4 hfst. art. 4. Hoewel Paulus opgevoed was aan de voeten van Gamaliel, kende hij de Christus der Schriften niet, totdat het God behaagde Zijn Zoon in hem te openbaren. Gal. 1 : 16. Nooit zal een mens met zijn verduisterd verstand, hoe verlicht het ook kan zijn, door de algemene verlichting tot de geestelijke kennis des waren geloofs kunnen komen. Het is een bovennatuurlijke kennis, waaraan verbonden is de rechtvaardigmaking des zondaars en het eeuwige leven. Want dit is het eeuwige leven dat zij u „kennen", de enige en waarachtige God en Jezus Christus, Die Gij gezonden hebt. Joh. 17 : 3. Deze kennis is ook geen toevoegsel aan de mens, maar een bovennatuurlijke verlichting van zijn verduisterde verstand, en is zaligmakend, daarom welgelukzalig is het volk dat het geklank kent. Psalm 89 : 16.

Hoe onderscheiden is ook de zaligmakende kennis des geloofs van de natuurlijke kennis, ten opzichte van het voorwerp des geloofs. Beide hebben hetzelfde woord. De natuurlijke kennis, hoe verlicht ook, heeft echter alleen de letter, terwijl de genade des geloofs, de inleving, de inhoud en kracht van hetzelve geeft. Hiermede komen we tegelijk tot het voorwerp van de kennis des geloofs. In zondag 7 wordt gezegd, dat die kennis is: „het voor waarachtig houden al wat God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft". Comrie zegt, zo kostelijk sprekende over het Woord van God als voorwerp van de kennis des geloofs: „Twee voorname zaken met betrekking tot ons behelst het Woord van God, nl. een openbaring van God aan ons, zoals Hij Zich in Zijn goddelijke wet aan ons, verbondsverbrekers, in de eerste Adam openbaart; en een openbaring van Zichzelf in Christus, de tweede Adam^ in het dierbaar Evangelie". Wat de kennis van God en van zichzelf betreft is het de Heilige Geest, Die door middel van de wet deze in ons hart werkt in Zijn betrekking van Rechter tot ons wegens onze bondsbreuk in Adetm, en ook wegens onze menigvuldige dadelijke overtredingen, en van onze betrekking tot God als zondaren, die waardig zijn om aanstonds onder de Goddelijke gramschap te vergaan. Tot de kennis van God en van onszelf gebruikt de Heilige Geest dus de wet als de middeloorzaak tot ontdekking, overtuiging en overbuiging. En al is het dat dezulken van geen kennis des geloofs tot zaligheid durven of kunnen spreken, waar die ontdekkingen veeleer vrees, angst en verschrikking veroorzaken met innerlijke droefheid tot God, nochtans is dit de eerste blijk van Gods liefde in Christus, dat Hij brengt onder het tuchtmeesterschap der wet, om in de hand des Geestes te overtuigen en diep te verootmoedigen voor God over aangeboren en werkelijke zonden, om van de volstrekte noodzakelijkheid van een Borg en Zaligmaker op het levendigst te overtuigen. Werpt de wet door de krachtdadige onwederstandelijke overtuiging des Heiligen Geestes dus de zondaar neder als één, die de eeuwige dood verdiend heeft, de aard van het geloof is echter uit de diepte der eUende de ziel in Christus te doen opkomen tot volkomen verlossing. Hoe dierbaar is dan door de ontsluiting des Heiligen Geestes de geloofskennis van Christus Jezus in het Evangelie als de enige Weg van zaligheid, als die geheel enige Borg en Middelaar, Die bekwaam is om zalig te maken dl degenen, die door Hem tot God gaan. Dat is die kennis van Christus in Zijn noodzakelijkheid, gepastheid, algenoegzaamheid, bereidwilligheid en heerlijkheid. Dit noemt Comrie dan ook het voornaamste deel van de geloofskennis, zó zelfs, dat het dikwijls voor de gehele geloofskennis gehouden wordt, doch echter niet, voegt hij er aanstonds bij, zonder de voorafgaande kennis der ellendestaat. Dus het ingewrochte geloof, in kennis bestaande, is wel, wanneer het in het hart wordt ingeplant, volkomen in zijn hebbelijkheid of het vermogen om te kennen, doch krijgt pas zijn beslag of volkomenheid als de dingen, die God ons van onszelf en de weg der zaligheid ontdekt, dadelijk gekend worden, door het gewerkte geloof.

De onderwijzer geeft dan ook op de vraag: wat is een christen nodig te geloven? het antwoord: al wat ons in het Evangelie beloofd wordt, hetwelk ons de artikelen van ons algemeen en ongetwijfeld christelijk geloof in een somma leren.

Onder de voorlichting des Heiligen Geestes heeft de kerk haar belijdenis mt het Woord geput en daarin beknopt saamgevat wat het voorwerp des geloofs is. Die algemene belijdenis vormen de twaalf artikelen des geloofs. Deze zijn het symbool der kerk, gebouwd op de leer der apostelen. De apostelen hebben deze niet opgesteld, dat is een legende, doch zij vormen een korte ontwikkeling van de doopformule: in de Naam des Vaders, des Zoons en des Heiligen Geestes. De zaken in deze belijdenis vervat, vormen een korte samenvatting van al hetgeen God geopenbaard heeft tot Zijn eer en tot zaligheid der Zijnen. Die volkomen openbaring is nodig door het geloof te kennen en in Gods kerk rein en zuiver te bewaren, daarvan mag, noch kan iets gemist worden. Zo wordt het geloof dus middellijk door het Woord gewrocht, dat het zaad der wedergeboorte wordt genoemd, 1 Petr. 1 : 23, Jac. 1 : 18 en dat het geloof steeds voedt en zijn vastheid schenkt en de wedergeborene rechtvaardigt, Jesaja 53 : 11. En daar Christus de grote hoofdinhoud is van het Evangelie, zo is Hij, in geheel enige zin, het voorwerp des geloofs. De kennis des geloofs doet ook toestemmen. De toestemming is de tweede daad des geloofs. Ook deze is door de onwederstandelijke werking des Heiligen Geestes. Het is maar niet een blote beaming van het historisch geloof. Het toestemmen van het zaligmakend geloof wordt een „verzegelen" genoemd dat God waarachtig is. Joh. 3 : 33. De Heilige Geest overreedt met kracht de ziel van de waarheid van het Evangelie. Door die overreding erkent zulk één het Goddelijk gezag en de geloofwaardigheid ervan. In de toestemming hebben dezulken Gods Woord opgegeten en het was hun zoeter dan honig en honigzeem.

Rotterdam-W

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen