De huishoudelijke vergadering

Op D.V. dinsdag 2 oktober zal de

Huishoudelijke Vergadering worden gehouden in de kerk van de Gereformeerde Gemeente tc Utrecht, ingang Bergsiraat 54. Tijdens de morgenvergadering, die om 10.00 uur begint, zal onder meer bestuursverkiezing en afscheid van mevr. S.N. dc Vrics-Triemstra plaatsvinden.

’s Middags zal, als de Heere het geeft, mevr. Seraflma Joedintscva ons vertellen over de wonderlijke wegen die de Heere met haar hield.

Serafima Joedintseva, een naam die velen van ons nog bekend in de oren zal klinken. Het is nu ongeveer vijfjaar geleden, dat duizenden verzoekschriften ten gunste van deze vrouw naar Rusland werden verzonden. Serafima was immers een aktief lid van de (inmiddels opgeheven) Verwantenraad en werd daarom veroordeeld tot twee jaar strafkamp. De voltrekking van dat vonnis werd twee jaar uitgesteld, want de jongste van haar 13 kinderen was nog geen drie jaar oud. De toestand was zorgelijk, want Serafima was niet alleen moeder van een groot gezin. Zij deed tevens ontzettend veel voor de verzorging en verdediging van andere gezinnen en gevangen christenen.

En.... de Heere hoorde. De Heere neigde de harten van hooggeplaatsten in Rusland en Serafima mocht bij haar kinderen blijven.

In Boerjatië

De man van Serafima. Vasili, werd in 1986 tot drie jaar strafkamp met streng regime en twee jaar verbanning veroordeeld. Hij kwam daardoor terecht in Moechorsjibir in Siberië. Zijn vrouw cn acht kinderen volgden hem en zochten een huis in datzelfde dorpje. Groot was de blijdschap, toen Vasili Jocdintsev in december 1988 hoorde, dat hij vrij was. hi mocht naar huis!

Maar Vasili had de grote nood gezien van de Boerjatische bevolking, die nooit van dc Heere gehoord hadden en eensgezind werd besloten om te blijven! Ze wonen daar - volgens ccn brief van zoon Andrej - in een klein huisje.

„Het heeft twee kamers, in totaal een ruimte van 6X7 meter. Zo zijn hier alle blokhutten gebouwd. Onder het plafond zijn er britsen gemonteerd, waar de kleintjes op slapen. We zijn met ons tienen. Christenen zijn hier niet. Als je het met de Bocrjaten over de Bijbel hebt. dan zitten ze wantrouwig te luisteren, want het zijn boeddhisten. Maar als je door je dagelijks leven ccn goed christelijk getuigenis geeft, dan krijgen ze belangstelling. Voor het merendeel is het ccn vriendelijk volk. De Russen die hier leven zijn heel eenvoudige mensen. Helaas drinken ze erg veel. net als overal in de Noordsiberischc gebieden. Zonder braga (een soort sterk, dun bier) en jenever komen ze de dag niet door. Dat mijn vader hierheen werd gestuurd, was leiding van God. We hadden nooit gedacht, dat we hier zouden blijven. Zelfs vader was het oorspronkelijk niet van plan. Momenteel twijfelen onze ouders er helemaal niet aan. dat zc hier moeten blijven.”

Zo heeft de familie Joedintsev de zonnige Oekraïne - waar ze oorspronkelijk vandaan kwam - verruild voor het koude Siberië om ook aan dc heidense Boerjatcn het Evangelie te verkondigen.

Mevr. Serafima Joedintseva hoopt hierover te spreken. Haar woorden worden vertaald door mevr. Kroon uit Rotterdam-Alcxanderpolder, die vroeger zelf in Rusland gewoond heeft. Geve de Heere Zijn zegen over ons samenzijn, cn dat het mag strekken tot Zijn eer cn tot uitbreiding van Zijn koninkrijk!

Zwïjndrecht A. Teerds-Gertenbach

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen