Anders, maar toch vertrouwd

Hoe vernieuw je een magazine, zonder dat het blad zich vervreemdt van de lezers? Want een familieblad wordt in de loop van de tijd toch een huisvriend of -vriendin. Bekend, vertrouwd.
Noem dat in één zin de uitdaging waarvoor de redactie van familiemagazine Terdege zich gesteld zag. Een magazine heeft zo nu en dan wat nieuwe kleren nodig. Dat is een gegeven.
Een ander jasje, een andere vorm, een nieuw lettertype en noem het allemaal maar op.
Maar een uiterlijke verandering zonder naar de inhoud te kijken, werkt niet. Want vorm en inhoud zijn niet los verkrijgbaar.
Grafi sch specialiste Janneke Paalman kreeg de opdracht om Terdege helemaal in het nieuw te steken.
„Schitterend om te doen, maar ook een megaklus. Want waar begin je? En hoe maak je de veranderingen tot een eenheid?”
Ze begon met nadenken, lezen, bladeren en vooral schetsen. Vaak gewoon met pen en schetsboek.
Veel proberen, veel weggooien. Maar langzaam krijgt zo’n nieuwe vormgeving ook echt vorm. Het resultaat ervan is er nu.
Janneke: „Mijn insteek was heel erg dat Terdege toegankelijker moest worden voor alle doel- en leeftijdsgroepen. Geen blad voor dames, geen magazine voor heren, maar een christelijk familieblad voor iedereen. Dus kwam er één woord steeds weer op m’n netvlies te staan: Mix. De inhoud moest een mix worden, vernieuwend zijn en geen vervreemding gegeven.”
Volgens Janneke is het woordje mix niet alleen belangrijk voor de vorm, maar ook voor de inhoud. „Er moet lijn in de verhalen zitten, maar ze moeten wel afwisselend zijn. Wat betreft de opmaak én de inhoud. Een reportage wordt opgevolgd door een luchtiger artikel. Maar de basis blijft hetzelfde, de nummers moeten niet te veel verschillen. Er moet structuur in zitten.”
Omdat Terdege vertrouwd moest blijven aanvoelen, zijn de lettertypes in de vernieuwde Terdege niet aangepast.
„Maar de koppen en intro’s heb ik wel vernieuwd”, meldt Janneke.
„Ook heb ik een nieuw plan voor de fotografi e bedacht. Het moest puurder, echter en spontaner. Als je word gefotografeerd, dan neem je meestal een statige houding aan. Er wordt echt geposeerd en dat is eigenlijk helemaal niet realistisch. Als iemand een foto van je maakt waarop je rondloopt, koffi e zet, of kletst met je zus, is het veel echter. Spontaner. Dat was, volgens mij, precies wat Terdege nodig had. Het blad moest, wat de fotografi e betreft, meer een fotoboek worden dan een journalistiek blad.”
Maar ideeën zijn ideeën en op een gegeven moment moeten ze worden gevangen in een praktische vormgeving. Janneke: „Er kwam natuurlijk een moment dat het ontwerp omgezet moest worden naar vaste sjablonen voor ons redactiesysteem. Dat was ook nog een grote klus, maar gelukkig heb ik heel veel handige collega’s. Want dat is ook belangrijk om te melden: het bedenken van een vernieuwde Terdege is natuurlijk vóór alles teamwerk. Dat kun je niet alleen, daar heb je elkaar heel hard bij nodig.”
Het vergde nog heel wat energie om de deadline te halen. Want gedachten staan niet op papier, hebben geen vaste, werkbare vorm.”
Het resultaat is er nu. Daarover is veel nagedacht, gepraat en vergaderd.
Want Terdege moest Terdege blijven. Een familieblad dat in de loop van de jaren ook een beetje familie van de lezers is geworden. En familie moet familie blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen