Seksualiteit en verkering

Als je aan een zwangere vrouw vraagt: "Waar hoopt u op: op een jongen of meisje?", dan is altijd het antwoord: "Het maakt niet uit, als het maar gezond is". Maar als de baby gezond ter wereld is gekomen, dan is vervolgens toch wel het eerste watje wilt weten of het een jongen of een meisje is.

Zo ga je dan ook door het leven: als jongen of als meisje en later als man of als vrouw.

Het is zelfs zo sterk, dat wanneer je nog eens terugdenkt aan iemand die je jaren geleden ontmoet hebt, je alles van die persoon kunt zijn vergeten (bijvoorbeeld hoe hij/zij heette en wat hij/zij deed), maar nooit of die persoon een man of een vrouw was! Dat blijft je als vanzelf altijd bij. Zo belangrijk is dus het man- of vrouw-zijn van iemand.

Seksualiteit mag in de kinderjaren nog geen rol spelen. Een kind moet ook echt kind kunnen zijn. We spreken dan ook over HET kind, dat geeft iets weer van het aseksuele van die fase.

Als een kind al wel met seksualiteit wordt geconfronteerd, dan werkt dat altijd beschadigend. Ouders en alle ouderen in de omgeving van het kind hebben dan ook de verantwoordelijkheid daar op een goede manier mee om te gaan.

In de tienerjaren, in de puberteit vinden er drie ontwikkelingen tegelijkertijd plaats:
- op lichamelijk gebied: een meisje wordt langzaam maar zeker vrouw en een jongen langzaam maar zeker man.
- op psychisch gebied: je komt als tiener meer los te staan van je ouders en je wilt allerlei beslissingen zelf gaan nemen, terwijl je nog maar heel weinig levenservaring hebt. Voor ouders ook best wel moeilijk om hun kinderen los te leren laten. Mat als gevolg dat botsinkjes onvermijdelijk zijn.
- op seksueel gebied: je gaat ervaren datje zelf een seksueel wezen bent, datje zelf te maken krijgt met seksuele gevoelens. En dat is ook goed. Zo is het naar Gods bedoeling. Dat seksuele is onlosmakelijk verbonden met je man- of je vrouw-zijn. Je mag dan ook op een goede manier over seksualiteit nadenken. Op die manier geef je het ook een goede plaats in je leven. Je kunt er ook op een verkeerde manier mee bezig zijn als je bijvoorbeeld in gedachten seksueel getinte tijdschriften doorbladert.

Datje een man of vrouw bent met de daarbij behorende seksuele gevoelens is naar Gods bedoeling. De Heere God heeft die gevoelens gemaakt en wij hebben daar op een goede manier mee om te gaan. Doe je dat niet dan kan seksualiteit erg beschadigend werken.

Hoe is het allemaal begonnen? In Genesis 1 vers 26 staat: 'En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis.' Er vindt een soort intern beraad plaats binnen de Goddelijke Drie-eenheid. Dat wil dan zeggen dat er iets heel belangrijks staat te gebeuren: de schepping van de mens. In het volgende vers, vers 27 wordt de mens gemaakt: 'En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze'. Dat geschapen verschil tussen man en vrouw heeft ook alles te maken met seksualiteit.

Helaas is Genesis 3 gevolgd op Genesis 2. De zonde heeft niets onaangeroerd gelaten, ook de seksualiteit niet. Het bederf van het beste wordt dan het slechtste. Met seksualiteit kan er zó verkeerd worden omgegaan, het kan zó beschadigend werken als je denkt aan bijvoorbeeld incest, verkrachting, overspel, seksverslaving en prostitutie. Maar wij moeten er ons niet op richten hoe verkeerd het is gegaan, maar hoe de Heere God het bedoeld heeft. Dat laatste moet ons uitgangspunt zijn.

De gevolgen van de eerder genoemde drie ontwikkelingen in de tienerjaren zorgen ervoor datje het gevoel krijgt datje alleen niet compleet bent. Er ontstaat een merkwaardig soort van eenzaamheid. Dat maakt dat je (onbewust) het verlangen krijgt jezelf te willen gaan aanvullen. En zo ga je zoekend om je heen kijken. Als meisje ga je met andere ogen naar jongens en als jongen ga je met andere ogen naar meisjes kijken. Zo kan het gebeuren dat je vroeg of laat iemand aardig gaat vinden, dat je veel aan die persoom moet denken, er warme gevoelens bij krijgt, je uitziet naar een volgende ontmoeting en dat je je dan bewust wordt datje verliefd geworden bent. Verliefd zijn is een bijzonder krachtig en sterk gevoel. Je voelt je heel erg tot de geliefde aangetrokken. Je bent er helemaal van vervuld. En je weet het zeker: Dat is de ware, daar wil ik bij horen, met die persoon wil ik mijn leven delen. Dit hele proces begint dus niet zo maar met een verliefdheid. Nee, aan de verliefdheid gaat iets vooraf Ze zeggen wel eens: 'Verliefd - verloofd - getrouwd', maar het is eigenlijk veel beter om te zeggen: 'Eenzaamheid - verlangen - op zoek gaan - verliefd - verkering - eventueel verloofd - getrouwd'.

Er is wat dat betreft niets nieuws onder de zon. Bij Adam ging het ook al zo. In Genesis 2 vers 20 moet Adam alle dieren een naam geven. Waarschijnlijk kwamen alle dieren twee aan twee langs hem heen. En dan staat er: 'Maar voor de mens vond hij geen hulpe die als tegen hem over ware'. Adam mist niet een hulpje in de huishouding, maar iemand die hem aanvult en aanvoelt! En dan krijgt Adam pas een vrouw.

Dus eerst is er dat gemis en het verlangen ernaar. In vers 21 vindt de ingreep plaats. Bij Adam wordt een rib weggenomen. De plaats van de rib is ook heel bijzonder: de vrouw komt niet uit het hoofd om de baas te spelen, niet uit de voeten om het slaafje en het sloofje te zijn. De vrouw komt uit de rib, dat is dicht bij het kloppende hart van Adam, onder zijn beschermende arm. Ik denk dat iedere vrouw ook graag die plaats wil innemen. In vers 22 wordt de vrouw uit de rib geformeerd. In vers 23 wordt Adam wakker. Hij is dan erg enthousiast en zingt het uit: 'Maar deze is been van mijn been en vlees van mijn vlees'. Het eerste bruiloftslied! Daarna gaat het zo niet meer en daarom staat er in het daaropvolgende vers hoe het vanaf dat moment zal gaan. Genesis 2 vers 24: 'Daarom zal de man (niet: de jongen) zijn vader en moeder verlaten (niet: breken), en zijn vrouw (niet: de vrouwen) aankleven of aanhangen; en zij zullen tot één vlees zijn'. Dat geldt uiteraard ook voor de vrouw, dat zij haar vader en moeder zal verlaten en dat zij haar man zal aanhangen en met haar man tot één vlees zal zijn. Zo geldt het vandaag de dag nog. Het gaat om een één op één relatie. Bij het verbreken van de aankleving ontstaat er altijd schade: hetzij door de dood, hetzij door het leven als je in het laatste geval bijvoorbeeld aan een echtscheiding denkt.

Waarom is een mens eigenlijk verliefd? Alle intieme relaties in dit leven overkomen je, zoals die van (groot-)ouders, broers en zussen, ooms en tantes, neven en nichten. Zelfs je eigen kinderen kun je niet uitzoeken. Als je zwanger bent, moetje immers maar helemaal afwachten hoe de baby er uit zal zien. De enige van alle intieme relaties in dit leven die je zelf mag uitzoeken, isje eigen man of vrouw. Daar heb je dan ook een seksuele relatie mee. Het moet ook een 'vreemde' zijn, want het is niet de bedoeling datje trouwt binnen al te nauwe bloedverwantschap. Hoe weetje nu wie de ware voor je is in die hele grote wereld? Daarom is het zo fijn om verliefd te zijn, want daardoor heb je het gevoel dat die ene persoon het ook werkelijk is.

Eerst is het heerlijk om alleen maar verliefd te zijn, maar uiteindelijk is de verliefdheid geen doel op zich, dat wil zeggen dat je er tevreden mee bent om alleen maar verliefd te zijn. Op een gegeven moment wil je er wat mee bereiken. Je wilt de geliefde er mee bereiken. Wat doe je dan? Je probeert indruk te maken op de geliefde in de hoop dat de geliefde jou ook aardig vindt. Eigenlijk is de verliefde met slechts twee dingen bezig: 'Hoe kom ik over bij de geliefde?' en 'Hoe vindt de gehefde mij?' Pas als je denkt dat die ander jou ook aardig vindt, durf je er over te gaan praten en durf je je verliefdheid uit te spreken. Als die ander jou ook aardig vindt, begint daarmee de verkering.

Het voordeel van verliefdheid is dat wanneer je aan de geliefde denkt, je die ander in gedachten net zo mooi, vriendelijk en aardig kunt maken als jij maar wilt. Maar als je verkering krijgt, word je met de werkelijkheid geconfronteerd. Jij bent niet zonder fouten, die ander heeft zijn/haar minpunten en botsinkjes zijn dan ook onvermijdelijk. Je zult dan ook heel veel met elkaar moeten praten om zo naar elkaar toe te kunnen groeien, dat twee mensen apart uiteindelijk samen één kunnen worden.

Ook gaat er wat met de verliefdheidgevoelens op zich gebeuren. De verliefdheid zal namelijk niet blijven zoals die is, maar veranderen! Je kunt namelijk niet een leven lang verliefd blijven op één en dezelfde persoon. Uit onderzoek is gebleken dat je maximaal een half tot twee jaar verliefd kunt zijn op je geliefde. Dat is maar goed ook, want een verliefdheid neemt je immers volledig in beslag. Met je verliefdheid kunnen slechts twee dingen gebeuren:
- of het gaat na verloop van tijd over in liefde,
- of een verliefdheid dooft uit als deze bijvoorbeeld niet wordt beantwoord of als een relatie niet goed op gang komt of niet goed gaat.

Eigenlijk is liefde veel mooier dan verliefdheid. Hieronder de verschilpunten op een rijtje:

Verliefdheid
- is sterk op de voorgrond in je gedachtewereld aanwezig
- geeft onrust
- doet je sterk in beelden denken
- duurt 1/2 tot 2 jaar
- maakt dat je niet realistisch in het leven staat
- maakt je blind voor de fouten van de geliefde
- maakt datje je zo goed mogelijk voordoet
- doet je de hoogte ingaan

Liefde
- is meer op de achtergrond in je gedachtewereld aanwezig
- geeft rust
- doet je minder sterk in beelden denken
- duurt een leven lang
- maakt datje wel realistisch in het leven staat
- maakt datje ook eikaars fouten ziet en daar in liefde mee weet om te gaan
- maakt dat je jezelf mag zijn
- gaat ook de diepte in, bijvoorbeeld als er ziekte is

Toch gaat het eerder genoemde proces niet bij iedereen even makkelijk. Soms lijkt het wel alsof je al heel lang op zoek bent en het maar niet lukt om iemand tegen te komen op wie je verliefd wordt. Ook zijn er nog al eens teleurstellingen als de verliefdheid toch niet wederzijds blijkt te zijn. Het is moeilijk als het verlangen naar een relatie niet wordt vervuld. Maar durf het ook af te wachten, breng het in het gebed en vraag de Heere God of Hij op Zijn tijd jou een lieve man of vrouw wil geven.

Er zijn vier mogelijkheden:
- Je trouwt en bent ook gelukkig. Geluk komt je echter niet vanzelf aanwaaien, daar zul je je altijd voor moeten inzetten.
- Je trouwt en wordt toch ongelukkig. Het is heel erg om gehuwd te zijn en niet gelukkig. De eenzaamheid in een ongelukkig huwelijk kan heel groot zijn.
- Je trouwt niet. Dat wil zeker niet zeggen datje dan ongelukkig zult zijn. Dan kun je veel vreugde en voldoening halen uit je beroep, familie- en vriendenkring en daarmee heel gelukkig worden, ook al kun je tegelijkertijd het missen van een huwelijksrelatie best wel erg vinden.
- Je komt niet tot een huwelijk en vindt dat zo erg dat je het maar laat gaan allemaal. Dan word je vanzelf ongelukkig. Bedenk wel dat een relatie op zich je persoonlijkheid niet wezenlijk verandert. Als je nu veel last hebt van sombere gevoelens, dan zal dat door een huwelijk niet echt veranderen en zul je er waarschijnlijk als gehuwde ook last van hebben.

Als je een relatie met iemand hebt gekregen, dan wil dat nog niet zeggen dat het allemaal wel goed zal gaan. Soms zal blijken datje niet naar elkaar toegroeit, maar eigenlijk veel meer van elkaar af, dat het dus niet goed gaat. Dan zul je de verkering uit moeten maken, hoe moeilijk dat misschien ook is. Je moet het zeker niet te snel uitmaken: iedereen is immers wel eens moe of geïrriteerd en dan voel je de verliefdheid/ liefde tot de ander ook veel minder.

Als je het gaat uitmaken, doe dat dan op een rustig moment, vertel eerlijk waarom je niet verder wih gaan en bedank die ander ook voor de goede momenten die je samen hebt gehad. Als het uitgaat en je hebt dat zelf niet gewild, dan kom je daarmee in een soort van rouwproces. Dat kan best wel heel hevig zijn. Het lijkt wel alsof je toekomst toch een beetje in duigen valt. Wees er verdrietig over, huil eens flink uit. Bedenk wel datje daarom verkering had met elkaar: om er achter te komen of je bij elkaar past, of je samen verder kunt. Als blijkt dat dat verkeren met elkaar niet goed gaat, dan kan en mag het ook niet verder gaan.

Soms kan het goed zijn om er enige tijd later nog eens samen over door te praten. Er kunnen best wel vragen onbeantwoord zijn gebleven en dan is het goed om het er samen op een veel rustiger moment nog eens over te hebben om zo echt tot een afronding te kunnen komen (en misschien wel weer tot een nieuw begin ...).

Als je het verwerkt hebt, mag je weer uitzien naar een nieuwe relatie. Er dreigt dan wel het gevaar datje een eventuele nieuwe verliefdheid gaat vergelijken met de vorige keer toen je wel verkering kreeg en het uitging. Je eerste serieuze verliefdheid in je leven is niet zelden de meest hevige verliefdheid. Onthoud goed: een verliefdheid op zich is niet de basis voor een gelukkig huwelijk. Met een verliefdheid wordt alleen maar iets in gang gezet! De liefde die er later op volgt is veel belangrijker!

Als je verkering wel goed gaat en aanblijft, dan ga je je langzaam maar zeker voorbereiden op het huwelijk. Je groeit ondertussen meer en meer naar elkaar toe. Je vriend(-in) komt steeds meer op de eerste plaats te staan en je ouders op de tweede. Je wordt ook steeds meer vertrouwd met elkaar. Natuurlijk groei je ook meer en meer lichamelijk naar elkaar toe. Het zou niet goed zijn als dat niet zo was. Je vindt het heerlijk om elkaar aan te raken, elkaar te zoenen enzovoorts.

De Heere God heeft het zo bedoeld dat seksuele omgang binnen het huwelijk thuishoort. Daar heeft Hij Zijn wijze bedoeling mee. In de seksuele omgang geef je je totaal en helemaal aan elkaar, je kunt niet nog meer van jezelf aan de ander geven. Daarom moet er eerst de veilige omheining van het huwelijk zijn. Dat vindt plaats op de trouwdag. Je belooft elkaar voor Gods Aangezicht datje elkaar trouw zult helpen en bijstaan bij alle dingen die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren. Daarna krijg je Gods zegen mee en dan pas is de seksuele omgang ook echt veilig.

Maar in de verkeringstijd ontstaan die seksuele gevoelens naar elkaar toe wel meer en meer. Daar is op zich niets mis mee. Alleen is het wel belangrijk om met elkaar duidelijk grenzen af te spreken tot hoever je gaat bij het beminnen van elkaar. Tussen een zoen aan de ene kant en seksuele omgang aan de andere kant ligt best wel een lang traject, dus is het echt belangrijk samen goede grenzen af te spreken tot hoever je gaat bij het beminnen van elkaar. Een goed advies kan zijn om elkaar niet uit te kleden.

Als je in de verkeringstijd al wel seksuele omgang met elkaar hebt gehad, dan mag je het eigenlijk niet meer uitmaken. Je vergeet ook nooit meer met wie je voor het eerst seksuele omgang hebt gehad, waar het was en hoe het was. Natuurlijk verlang je er van te voren naar, maar pas achteraf wordt helaas vaak beseft hoe ingrijpend het is. Tegelijkertijd is het zo dat als iemand echt spijt heeft en dit belijdt voor de Heere God, dat God het ook echt vergeven en opnieuw beginnen wil met mensen. We spreken niet voor niets over Gods vernieuwende kracht en genade. Bij verkrachting en/of incest wordt het je niet aangerekend, omdat je er niets aan kunt doen. Het is dan altijd ten volle de schuld van de dader.

Tenslotte Jongeren moeten in hun latere tienerjaren en vroege twintigerjaren de drie keuzes van hun leven maken. Keuzes die de rest van hun leven gaan bepalen. Dat zijn de:
- geloofskeuze
- beroepskeuze
- partnerkeuze

Je mag de Heere God er om vragen of Hij je wil helpen de juiste keuzes van je leven te maken en Hij wil dat doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen