Mevrouw Vink en haar babykleertjes

't Ouwe Plekkie. Het is de naam van het huis waar ik aanbel. Naast de voordeur hangt een juk met houten emmers. Misschien worden daar over een paar weken geraniums in geplant. De ontvangst is hartelijk. Bij de koffie presenteert m'n gastvrouw koek. „Gebakken door mijn man. Neem de grootste maar" Dan vertelt mevrouw Vink iets over haar leven. Over het altijd drukke boerenbedrijf. Over het kaasmaken en hoe dat uitgroeide tot een compleet zuivelwinkeltje waar van alles te koop was. Over een klant die tegen haar zoontje zei: „Kijk eens, dit maakt die mevrouw allemaal zelf." Waarop het jongetje verwonderd naar een mandje wees: „Die eieren ook? Hoe doet ze dat dan?" Ze vertelt ook over het moment dat ze in geen van de zes kinderen een opvolger zagen en gestopt zijn met boeren. Hoe ze verhuisden naar dit mooie huis, gebouwd op het 'plekkie' waar ze als kind jaren heeft gewoond.

Babykleertjes
En dan komt het gesprek op de babykleertjes die ze maakt en verkoopt, 't Is allemaal begonnen in 1991 met een braderie in Oud-Alblas. In Papendrecht verkocht ze op de braderie zuilvelprodukten ten bate van Woord & Daad. Ook het comité in de nieuwe woonplaats vroeg haar medewerking. Zelfgemaakte Weertjes en spulletjes gingen grif van de hand. Dit was het begin van een volgende drukke periode in haar leven. „Ik ben niet bijzonder en ik doe niets bijzonders. Het bijzondere is dat ik er de gelegenheid voor krijg. Mijn man doet heel veel in het huishouden zodat ik achter de naaimachine kan gaan zitten. Ik ben een bevoorrecht mens." Het winkeltje is boven. Een ruime slaapkamer is er helemaal voor ingericht. De zoon die er eerst sliep, heeft z'n kamer afgestaan. Er is van alles te koop. Allerlei cadeautjes voor groot en klein. Leuke dingen om huis en babykamer op te sieren. Een van de dochters kan goed met figuurzaag en stofjes overweg. Ook zij is vaak bezig om mooie dingen te maken voor het winkeltje.

Gestolen
En dan het rek met babyen kinderkleding. Bijna leeg! Er hangen wat overgebleven kraamcadeautjes van familie en bekenden. En een enkel pakje door mevrouw Vink gemaakt. „Gestolen. Kort geleden kwamen we thuis. Er was ingebroken. Wat sieraden weg. Wat geld weg. De grootste schrik kwam toen ik op deze kamer ging kijken. Alle zelfgemaakte kleertjes weg." Ik zie nog verbijstering op haar gezicht. Al die uren werk. Het lijkt zo zinloos. Toch is de ijverige mevrouw een paar dagen later weer aan de slag gegaan. Het rek moet vol. En haar gevoel naar de dieven toe? „Kijk maar eens in je eigen hart. Wij zijn ook dieven. Hoe vaak stelen wij niet de eer die de Heere toekomt"

Op bestelling
Mevrouw Vink naait ook kleding op bestelling. Niet alleen voor kinderen. Groot en klein kleedt ze aan. De verdiensten zijn voor hetzelfde doel: Kleding voor kinderen over de hele wereld die anders in lompen gehuld gaan. Voor dat doel heeft ze veel over Zelfs een stukje met een foto in Terdege. Ze hoopt dat meer mensen de weg naar haar winkeltje zullen vinden. Het is meer dan de moeite waard. Westeind 63, Oud-Alblas. De deur staat altijd open.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen