VOOR ONZE Militairen

Trouw. (4.)

We hebben nu samen gesproken over: trouw aan ons beginsel, trouw aan ons Vaderland en ik wilde verder gaan om eens samen te praten over trouw aan onze naaste.

Wanneer je in dienst bent, wat een heel ander leven heb je dan toch dan als burger. Iemand die nooit de wapenrok 'rieeft gedragen, beseft daar niets van. Hij staat ten opzichte van ons soldatenleven geheel vreemd. Vandaar is het voor zo iemand heel moeilijk zich te verplaatsen in de sfeer waarin wij, militairen, leven. Wat een burger heel gewoon vindt, vinden wij militairen heel vreemd. De manier waarop onze superieuren ons behandelen is zo een geheel andere dan in de burgermaatschappij. Daar moeten wij ons — vooral in 't begin — echt aan wennen. Wanneer wij een poosje in dienst zijn dan wennen wij .hieraan en na enige tijd merken wij het zelfs niet meer. We doen zelf al heel gauw mee tot aan het scheppen van een bepaalde sfeer.

Kijk jongens! hier begint nu onze persoonlijke verantwoording. Je leeft in andere omstandigheden dan thuis. Die huiselijke, vertrouwde sfeer ben je kwijt. De vaderlijke controle en de moederliefde moet je missen. Dag en nacht moet je omgaan, werken en leven met vreemde jongens. Ik zou willen zeggen, vogels van verschillende pluimage. Godsdienstige jongens, jongens die nergens aan doen, Roomsen, Hervormden, Gereformeerden enz.

Wanneer je 's avonds vrij bent, dan bepaal je geheel zelfstandig, hoe je die vrije tijd zal doorbrengen. Wanneer je 's avonds terug komt in de kazerne, behoef je niemand rekenschap te geven, waar je bent geweest. Dat is thuis hoop ik nog wel een beetje anders. Kader, vraagt ge wel eens aan Uw mensen hoe ze hun vrije tijd doorbrengen? Dat is Uw plicht hoor. Ge hebt tijdelijk het ouderlijk gezag overgenomen. De ouders mogen er op rekenen dat ge hun kind niet maar zo aan zich zelf overlaat. Ik weet dat er onder U zijn die dit lezen en ook ouder zijn en ik zou U willen vragen, zoudt ge de instructeur niet dankbaar zijn, die een oogje in 't zeil hield over Uw zoon? Welnu, doet gij dan ook alzo.

Welnu jongens, rekening houdende met het bovenomschevene, zou ik willen zeggen: „Wees trouw." Ik weet jongens dat trouw in de echte zin van 't woord, een plant is die van nature niet op onze akker groeit. Geestelijke trouw is genade die ons van Boven geschonken moet worden. Maar daar is ook een natuurlijke trouw en daarover hebben wij het thans. Dat is die trouw aan ons Volk en Vaderland.

Ik Weet zeker dat er jongens in dienst zijn, die nog nooit van huis zijn geweest. Nog nooit in de vreemde hebben verkeerd en misschien nu wel in Indië zitten. Jongens die vroeger misschien alleen maar hebben geleefd in dat kleine kringetje: „het huisgezin". Jongens die altijd hun maaltijden hebben genuttigd aan tafel bij Vader en Moeder, zitten nu aan één tafel met Roomsen, Hervormden enz. enz. Het komt er nu op aan jongens, te tonen wie we zijn. Niet als een Farizeër hoor, dat bedoel ik niet, maar jongens, ik moet in je gehele leven, in je optreden, in het besteden van je vrije tijd, in je gesprekken toch kunnen merken, dat je opgevoed bent onder de zuivere Waarheid. Daardoor ben je niet beter dan die andere jongens, maar je bent wel anders in je openbaringen. Die anderen zien en merken dat hoor! Daar wordt zonder dat je het weet op je gelet, of je moet in je uitleven niets verschillen van die anderen. Dan zijn we onze ouders en daarmee hun opvoeding, ten hoogste ontrouw.

Die opvoeding van thuis jongens, is een grote schat. Die moet je trouw bewaren. Wanneer je die opvoeding trouw blijft, dan raak je die nooit kwijt, en ze kan je voor veel uitbrekende zonden bewaren.

Die neem je mee naar Indië en in stille uren komt hij terug. Jongens die een godzalige Vader of Moeder hebben, wees hun trouw. Wat een voorrecht heb je boven jongens die dat moeten missen. Hoe veel gebeden liggen er aan de troon der genade voor jullie. Wees trouw jongens!, die getrouwd of verloofd zijn. O, wat beleven we ten dien opzichte een vreselijke tijd. Huwelijkstrouw wordt zo dikwijls verbroken. Vreselijke dingen zou ik jullie daarover kunnen schrijven, maar dit heeft geen nut.

Velen beschouwen het huwelijk als een contract wat na zoveel maanden of jaren afloopt. Van een heilige band tussen man en vrouw hoort men schier niet meer spreken. Het liefdeleven tussen een man en zijn vrouw is zo iets teers en door God Zelf daar gesteld. Daar tegen te zondigen breekt je innerlijk leven. Daarmee maak je iets stuk dat God gaf — en alleen Zijn genade kan het dan nog helen. In dit verband mag ik jullie waarschuwen, zie toch toe, hoe je je vrije tijd besteedt. Kom alleen op die plaatsen waarvan je weet, dat je vrouw, vader of moeder het daar ook prettig zouden vinden. Die grote Rentmeester zal ook eenmaal hier rekenschap van vragen.

Verloofden, hoe staat het met jullie. Jongens, maar ook meisjes, zijn jullie trouw? Ik weet dat verloofd zijn, nog iets anders is dan getrouwd zijn. Daar is verschil tussen het huwelijk en de verloving. Maar anderzijds weet ik ook, dat je bij je verloving toch een ja-woord hebt gevraagd, hè? Dat was toch zeker maar niet een zakelijk afspraakje? Denk er aan, het geluk van een mensenleven is daarmee gemoeid. Zeker, een huwelijk kan nooit verbroken worden dan om hoererij, maar verbreek een verloving ook niet te licht. Daar kunnen misschien omstandigheden zich voordoen dat een verloving verbroken wordt, maar zorgt er dan voor, dat de verloving nooit verbroken is om ontrouw. De nasmaak zal bitter zijn.

Daarom jongens en meisjes, betrekt dagelijks de wacht. Sluit een verbond met je ogen, dat die zich afwenden van alle ijdelheid. Begeef je nooit op zijpaden, vermijd alles, wat je af zou kunnen trekken van de goede weg. Ben je nog' niet getrouwd of verloofd, maar neen, laat ik hiermee eindigen.

De volgende keer hoop ik hier nog op terug te ko-

men. De Heere beware ons voor de zonde, en Hij doe ons wandelen in Zijne wegen. Het allerbeste jongens,

„KRIJGSMAN".

Militairen, die in BERGEN OF ZOOM in garnizoen zijn en des Zondags naar Tholen willen komen, worden bij het uitgaan van de morgenkerk (deze begint 10 uur) gaarne meegenomen naar mensen, waar ze een thuis kunnen vinden. Bergen op Zoom - Tholen is ongeveer 5 kwartier lopen.

Die zich tevoren schriftelijk zou willen bekend maken, schrijve aan dhr A. J. v. d. Weele, Scriba der Geref. Gem. of aan dhr C. Boender te Tholen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen