VALT ER WAT TE KIEZEN?

KIEZEN IN HET GROOT

Onze oosterburen hebben een uitdrukking, de ‘Qual der Wahl’, vrij vertaald: het probleem van de keuze. Kiezen is niet altijd makkelijk. De buren in het verre westen kunnen erover meepraten. Deze maanden worden in de Verenigde Staten voorverkiezingen gehouden. De zittende president George W. Bush nadert het einde van zijn tweede ambtstermijn. Volgens de Amerikaanse grondwet mag een president maximaal twee ambtstermijnen dienen. Dus moet er een opvolger voor Bush komen. Op 4 november 2008 staat de verkiezing gepland. Ruim een jaar van tevoren zijn de campagnes gestart. Zonder op de details in te gaan van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, valt het toch op dat in Nederland de media reeds druk zijn met de voorverkiezingen. De uitslagen worden per staat op de voet gevolgd en zijn niet zelden voorpaginanieuws in de kranten.

Nu is Amerika een absolute supermacht in de wereld. Het maakt ook best verschil wie daar de volgende president zal zijn. Maar de voorverkiezingen zijn alleen maar een lange aanloop naar de echte verkiezing in november. Maken we ons ook zo druk over de interne voorselectie bij de Duitse, Franse of Engelse verkiezingen? Onze Europese buurlanden mogen dan geen echte supermachten meer zijn, ze bepalen toch voor een belangrijk deel het politieke en economische klimaat waarin ook Nederland leeft.

KIEZEN IN HET KLEIN

De eerste zondag in februari werd in onze kerken de hulpverleningszondag gehouden. Deputaten diaconaat hadden een paar projecten uitgekozen om bij de kerken onder de aandacht te brengen. Het was geen wereldschokkende voorselectie waar de kranten vol van stonden. Het waren zes projecten; één ervan in Europa, de andere vijf verdeeld over de rest van de wereld. In vergelijking met begrotingen van nationale regeringen ging het niet om veel geld. Kleinschalige projecten, gericht op mensen in nood, gericht op sociale samenhang, gericht op bestrijding van armoede en honger. Over elk van die projecten is een heel verhaal te vertellen. Wat mij persoonlijk erg aansprak, was het project in Mamasa, Indonesië. Daar worden tientallen kinderen en volwassenen ieder jaar geopereerd aan een hazenlip. In Nederland een volkomen ‘normale’ ingreep die beschikbaar is voor de mensen die het nodig hebben. In Mamasa worden mensen met een hazenlip ‘gescheurde mensen’ genoemd. Het is in Indonesië niet overal en voor iedereen vanzelfsprekend dat ‘gescheurde mensen’ geholpen kunnen worden. Daar moeten tot in Nederland keuzes voor gemaakt worden. Weliswaar is het kiezen in het klein, maar voor de mensen die geholpen worden, is het heel groot.

GEKOZEN

De Amerikaanse kiezer wens ik veel wijsheid om ondanks alle mediaspektakel tot een verantwoorde keuze te komen. Gelukkig gaat aan alle menselijke keuze een andere keuze vooraf. Geen voor-verkiezing, maar uit-verkiezing in Christus voor de grondlegging der wereld (Ef. 1:4). Dat is de solide basis voor alle ‘gescheurde mensen’ om in Gods ogen heilig te leven, herkenbaar als kinderen van God de Vader. Deze liefdevolle keuze van God roept om de keuze van het hart van mensen, waar ook ter wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen