Het zondenpak

De Engelse schilder en evangelist Ch. Davies heeft verschillende schilderijen gemaakt van gebeurtenissen uit de boeken van John Bunyan. Op een afbeelding beeldt hij het moment af hoe een bedroefd omhoog blikkende pelgrim met betraande ogen en biddende handen naar het hemelse licht opziet. Op datzelfde moment breken de banden los van het grote pak dat zijn schouders naar beneden had gedrukt en zijn zware last verdwijnt in een rood vlammende diepte. Wie van ons die de Christenreis heeft gelezen zou niet begeren om dat heedijke ogenblik te mogen meemaken? Kennis te hebben aan de vergeving der zonden!

Bezwaren
Wanneer John Bunyan deze gebeurtenis beschrijft is hij al ISjaar prediker van het goddelijke Woord. Reeds twaalf jaar heeft hij daarvoor in de gevangenis moeten doorbrengen. Wanneer u de kleine kerkerdeuren ziet waarachter hij opgesloten zat, beseft u dat hij niet alleen in een droom maar ook letterlijk door een enge poort moest doorkruipen. Maar die gevangenis werd ook de plaats waar hij leerde roemen in het kruis van Christus. Wanneer we deze praktijk van het geloofsleven wat kennen doet het merkwaardig aan dat in een recensie bezwaar gemaakt werd tegen de weg die Bunyan schildert, f-Iet kruis zou binnen het verhaal niet de goede, schriftuurlijke plaats krijgen.

De enge poort
Mogelijk leeft bij u ook de vraag hoe het mogelijk is dat de pelgrim wel door de enge poort is gegaan, maar daar niet het pak van de zonde heeft achtergelaten. Het hindert hem op zijn reis, zodat hij niet zo snel kan lopen als hij wel zou willen. Hij zou ook graag van deze last bevrijd willen worden, maar hij kan die last niet zelf van zich afwerpen. Om de betekenis van de enge poort te begrijpen, kunnen we wijzen naar een andere verhandeling die Bunyan daarover heeft geschreven. Hij wijst erop dat eenzelfde poort eng kan zijn en tegelijk wijd. De poort van het paradijs was voor Adam en Eva wijd genoeg om daardoor uit het paradijs te gaan maar tegelijk te eng om daardoor binnen te komen. En hoewel ook de poort van de tempel zes el wijd was, kwam daardoor niets in wat onrein was. Als de pelgrim de wijde poort van de stad Verderf uitgaat, is die poort op dat moment tegelijk voor hem een enge poort geworden. Daar begeert hij niet meer in terug te keren. En hoewel zijn reis toch weer door de wijde poorten van de stad IJdelheid loopt, heeft hij bij de enge poort aan het begin van de reis de liefde tot de zonde achtergelaten. Dat is de poort der bekering. We zien in de Schrift dat Christus getuigt om te strijden om in te gaan door die enge poort. Overal waar het evangelie gepredikt wordt, ontsluit Christus die poort voor de grootste der zondaren. Bunyan beschrijft zo heerlijk en ruim dat die klopt, opengedaan zal worden. En de deurwachter Welbehagen zegt tot beladen pelgrims: ,,Ik ben een voorspraak voor allen, die tot Mij komen, door welk middel ook." Door de poort van de bekering komen geen bekeerden maar onbekeerden. Niet iedere pelgrim ziet vanwege de droefheid over zijn zonde in de weg van de onberouwelijke bekering direct de Zaligmaker. Toch is hun aangeraden om tot Christus te vluchten door de enge poort. In de waarachtige bekering blijft de liefde tot de zonde achter bij de enge poort. Maar het verdriet over en de bewustheid van de zondeschuld gaat ook na de bekering nog mee en kan bij tijden zwaar neer drukken.

Het kruis
Wanneer Bunyan op pastorale wijze beschrijft dat de pelgrim pas na enige tijd bij het kruis komt, dan wijst hij eerst op de lessen in het huis van Uitlegger. Hiermee wordt getekend de souvereiniteit van God de Heilige Geest. Niet ieder zal het ogenblik van de bekering kunnen vertellen. Niet ieder zal altijd kunnen en durven vertellen over de liefde Gods in het hart en de vrede van het kruis. Zeker weet Bunyan ook uit zijn eigen leven te vertellen dat hij vol droefheid en schuld onder een haag wandelde en weende in zijn ongeluk. Maar als hij dan mag denken aan het bloed van Christus dat alle schuld wegneemt, bedaart zijn verdriet enigszins. En hij put troost uit het woord des kruises: het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden. En daarop begint hij enige vrede in zijn ziel gewaar te worden. In die tijd waren zijn zonden vergeleken met het bloed van Christus, niet meer dan een kluitje aarde bij het grote en wijde veld dat hij daar zag. Wanneer in zulke ogenblikken gezien wordt op het kruis dan denkt Bunyan dat hij dat in geen veertig jaren meer vergeten zal. Maar in minder dan veertig dagen houdt hij het toch weer alles voor verdacht. Hij tekent daarom in de Christenreis dat de pelgrim van de vrucht van het kruis verzegeld wordt door drie blinkende gestalten. De een verzekert hem: uw zonden zijn u vergeven. De ander kleedt hem in een nieuw gewaad. De derde verzegelt het beloftewoord en geeft hem het Woord van God mee dat hij draagt op zijn hart. Als de pelgrim voorttrekt is de belevenis bij het kruis niet een eenmalige zaak geweest. Het woord des kruises gaat mee in de perkamenten boekrol en het wordt bij het lezen door de Heilige Geest bij tijden weer vernieuwd aan het hart.

Verscheidenheid
Om de belevenissen van de christen bij de enge poort en het kruis schriftuurlijk weer te geven heeft Bunyan in zijn boek over de Christinnereis ons de sleutel in handen gegeven. De vraag kan opkomen of we ook zonder poort en kruisbelevenis zalig kunnen worden. Omdat je niet van een zondenpak leest bij Christinne dat ze bij het kruis verliest, denkt men wel eens datje ook zonder bewuste schuldbelevenis van de zonden afkomt. Niets is minder waar! Ook Christinne heeft op de weg der bekering net als Timotheus tranen gekend. Aanvankelijk was het droefheid ten gevolge van natuuriijke gehechtheid. Maar dan wordt dat verdiept en begint ook haar het schuldgevoel te drukken. Zij ontvangt reeds vrede door het geloof in het belofte woord als ze door de enge poort heen is. Bij het kruis ontvangt zij een voller besef van de verzoening. Hoe verscheiden de leidingen van de Uitlegger ook zijn, niemand verliest zijn zondenpak bij het kruis van Christus dan door de enge poort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen