PARLEMENTAIR LOGBOEK

NOVELLE

De Eerste Kamer moet een wetsvoorstel aannemen of verwerpen. Veranderen mag niet. Willen de senatoren een wetsvoorstel toch wijzigen, dan moeten ze dat doen via een omweg, via de Tweede Kamer. Dat heet dan een novelle. De regering past het oorspronkelijke voorstel aan aan de wensen van de Senaat, dient dat vernieuwde wetsvoorstel opnieuw in bij de Tweede Kamer, waarna het vervolgens door de dan tevreden gestelde Eerste Kamer alsnog aangenomen kan worden.

PSYCHIATRISCHE PATIËNTEN

Zo'n novelle was twee weken terug aanhangig in de Tweede Kamer. Onderwerp: de BOPZ, d.w.z. Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen. Die wet moet, althans ten dele, de oude Krankzinnigenwet vervangen. Belangrijkste punt van overweging en bezwaar van de Eerste Kamer was de reikwijdte van deze wet, en de daarmee gepaard gaande kosten in de justitiële sfeer, met name de werklastvergroting van de toch al overbelaste rechterlijke macht. En dus moest ook de Tweede Kamer zich daar over uitlaten.

De opvang van dementen en zwakzinnigen in inrichtingen en daarvoor bestemde ziekenhuizen kan niet lichtvaardig geschieden. Zeker bij hen die hun wil niet meer kunnen uiten is van groot be- j lang wie er namens hen hierin een beslissing mag c.q. moet nemen. De wet schrijft een weg voor de naar veler mening veel te bureaucratisch is. Vandaar dat gestreefd wordt naar een eenvoudiger procedure, een streven dat door de SGP wordt ondersteund.

OMBUDSMAN

Het mooist zou het zijn als de Nationale Ombudsman werkloos zou worden. Dat zou namelijk betekenen dat de overheid zich te allen tijde correct gedraagt tegenover de burgers. Helaas is dat niet altijd het geval. ledere keer als het jaarverslag van de Ombudsman in de Kamer besproken wordt, blijkt dat de overheid nog dagelijks steken laat vallen. Een veel voorkomend euvel is bijvoorbeeld, dat wettelijke termijnen waarbinnen een bepaalde procedure moet zijn afgerond (ruimschoots) worden overschreden.

Bedacht dient te worden dat de Ombudsman alleen klachten mag behandelen die de Rijksoverheid betreffen. Over gemeenten, provincies en zelfstandige bestuursorganen heeft de Ombudsman niets te vertellen. Daarmee raken we aan een oude discussie: moet de conpetcntic van de Ombudsman niet ook tot deze overheden en overheidsorganen worden uitgebreid? Ja, zegt de SGP. Om de simpele reden dat als de competentie niet wordt uitgebreid, zeker nu het Rijk taken afstoot naar mede-overheden en andere organen, belangrijke delen van het overheidshandelen buiten de aanvullende rechtsbescherming gaan vallen die de ombudsman nu nog biedt.

BEDRIJFSORGANISATIE

Kort debatteerde de Kamer over een wijziging van de Wet op de bedrijfsorganisatie. Die wijziging is erop gericht de positie van de publiekrechtelijke bedrijfslichamen ten opzichte van de overheid te verzelfstandigen. Daarbij is te denken aan de bekende -schappen in de wereld van de land- en tuinbouw, waar de SGP overigens nooit warm voor is gelopen.

Dit wetsvoorstelletje gaf ir Van der Vlies de mogelijkheid nog eens het SGP-standpunt te onderstrepen dat de pbo leidt tot een verwarring van verantwoordelijkheden. PBO-organen zijn publiekrechtelijk van aard en hebben dienovereenkomstige bevoegdheden. Ze behoren tot de overheid. Welnu, deze organen te laten besturen door bijvoorbeeld de sociale partners, doet afbreuk aan hun duidelijke publiekrechtelijke karakter, en heeft een vermenging van de overheid met de private sector tot gevolg.

COMPTABILITEITSWET

De Comptabiliteitswet is zo'n beetje de belangrijkste wet als het gaat over 's Rijks financiën. Ze regelt de controle over de geldstromen van het Rijk.

Met andere woorden: deugt de Comptabiliteitswet niet, dan ziet het er somber uit voor al onze belastinggelden. De „laatste druk" van de Comptabiliteitswet dateert van 1976, en is sindsdien al weer vier keer aangepast aan de eisen des tijds. De vijfde wijziging stond een dezer dagen op de Kameragenda.

De SGP stuurde financieel specialist Van Dis erop af. Hij constateerde dat er in de afgelopen jaren behoorlijke verbeteringen zijn aangebracht in het comptabel bestel. Dat was het resultaat van een vruchtbare samenwerking tussen kabinet, Staten-Generaal en de Algemene Rekenkamer Aan het adres van de binnenkort terugtredende „baas" van de Rekenkamer, president F. G. Kordes, richtte de heer Van Dis in dit verband een paar waarderende woorden.

Niemand wordt hier vermoeid met de wel zeer specialistische financiële materie die de heer Van Dis aansneed. Eén deel echter wordt eruit gelicht. Het betreft de Grondwetsbepaling (voor de fijnproevers: artikel 105 lid 3) dat de Rekenkamer de Rijksrekening hoe dan ook moet goedkeuren.

Dat is raar. De Rekenkamer kan eventuele kritiek weliswaar verpakken in aantekeningen die zij bij de Rijksrekening voegt, en op die manier dus het nodige op de goedkeuring in mindering brengen, het is en blijft een merkwaardig stelsel om iets te moeten beoordelen, en ook als je het niet goed vindt het toch goed te moeten keuren. Er is al een paar keer gepoogd dit stelsel bij te stellen, doch zonder resultaat. Mocht er via een grondwetswijziging, verbetering mogelijk zijn, zo suggereerde de heer Van Dis, dan zal de SGP-fractie zich daar bepaald niet tegen verzetten.

RAAD VOOR VERKEER EN WATERSTAAT

Dat ons land rijk bedeeld is met advies- en overlegorganen behoeft geen betoog. Nu is overleg een goede zaak, omdat problemen beter via deze weg tot een oplossing kunnen worden gebracht dan anderszins. Was het g niet de wijze Salomo die zei dat de behoudenis is in de veelheid der raadslieden?

Mr Vari den Berg haalde deze Bijbeltekst aan naar l aanleiding van het plan van minister Maij-Weggen om de adviesstructuur op het terrein van verkeer en waterstaat drastisch te veranderen. Wat wil de | minister? Twee dingen: ten eerste wil ze de bestaande adviesorganen „saneren en integreren". Op zich is daar niets op tegen, vindt ook de SGP.

Echter, voorzichtigheid is meer dan geboden, want iedereen is het erover eens dat de huidige adviesstructuur goed is, en wie wil veranderen moet dan tenminste aantonen dat de verandering ook een verbetering is.

Wat dat betreft had de SGP-afgevaardigde veel vraagtekens. Met name de integratie zag hij niet zitten. De minister wil namelijk de adviesorganen op waterstaatsgebied integreren met die van verkeer en vervoer Weliswaar is er een samenhang, dat valt niet te ontkennen, dat neemt niet weg dat het uiteindelijk twee in wezen verschillende zaken betreft. De heer Van den Berg vond de argumentatie van de minister dan ook allerminst sterk.

Het tweede centrale element in de plannen van de minister is het doorvoeren van een strikte scheiding van overleg en advies. Ik erken dat er theoretisch gezien iets voor te zeggen is de overlegfunctie en de advisering uit elkaar te halen, zei mr. Van den Berg, in dit geval moet het echter vooral gaan om praktische oplossingen. Op veel terreinen zijn beide functies in één orgaan gecombineerd. Nu blijkt dat deze opzet ook op het terrein van verkeer en waterstaat goed marcheert, is er geen reden daar verandering in aan te brengen.

LEGBATERRIJEN

In aansluiting op het werkbezoek aan Barneveld en Ede (zie elders in deze Banier) was SGP-fractievoorzitter Van den Vlies er als de kippen bij zijn ei te leggen bij het debat over de legbatterij. Kort en bondig komt het SGP-standpunt hierop neer: de huisvesting van kippen heeft alles te maken met het Bijbelse gegeven dat de mens de heerschappij heeft gekregen over de dieren. Die heerschappij is aan de norm gebonden van wat heet „een goed rentmeesterschap". Een legbatterij is daarmee in strijd. Daarom moeten we zo snel mogelijk van legbatterijen af, zo stelde de SGP-woordvoerder Zo snel mogelijk wil in dit verband zeggen: als de EG-regels op dit punt op elkaar zijn afgestemd, omdat Nederland het zich in het belang van de pluimveehouderij niet kan permitteren ver „voor de muziek uit te lopen".

MINISTERIE VAN LANDBOUW ENZOVOORTS

Opnieuw is het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, en daarmee de minister zelve, in opspraak geraakt. Beschadigd, zei minister Bukman zelf. Zo is het, en dat is niet best, oordeelde SGP-woordvoerder Van der Vlies. Want juist nu van het departement daadkracht, overtuigingskracht en gezag worden verwacht met het oog op de pijn­ lijke maatregelen die de boeren zullen gaan treffen, wordt de geloofwaardigheid van het departement en de bewindslieden ondergraven.

Intussen geldt dat de waarheid over de aantijgingen van (oud-)ambtenaren boven water moet komen. Het is dan ook goed dat een commissie van externe deskundigen een diepgaand onderzoek gaat instellen naar de geruchten en beschuldigingen. De grootst mogelijke zorgvuldigheid moet daarbij worden betracht, hoor- en wederhoor toegepast, opdat duidelijk wordt wat er mis is en herstel van geschonden vertrouwen mogelijk wordt. Tot de resultaten bekend zijn past het de Kamer zich van een verder oordeel te onthouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen