Canada van dichtbij

Weer is er een maand voorbij. Wat gaat de tijd toch hard. Oktober is hier meestal een prachtige maand, maar in november begint het echt guur te worden. De jongens hopen bij elke grijze lucht op sneeuw, maar daar zullen ze waarschijnlijk nog weleen maand op moeten wachten. De winters in Ontario zijn wel lang maar niet onplezierig. Canada is zo goed op sneeuw en kou berekend, dat niemand echt onder het weer hoeft te lijden. Huizen en gebouwen zijn heerlijk laarm, en er is volop warme, praktische kleding te koop, die helemaal niet duur is. Wel zien oudere mensen soms erg tegen de winter op, omdat ze niet op gladde wegen durven rijden. En de afstanden zijn zo groot, datje zonder auto -weinig kunt beginnen. Het openbaar vervoer is erg goed, maar kost veel tijd.

We komen nu minder buiten dan in de zomer, al probeer ik wel elke dag een eind te wandelen met Richard. Hij zit gelukkig noggraag in de wandelwagen, zodat ik flink door kan lopen. Ik neem hem ook wel eens mee op de fiets, maar er zijn hier helaas geen fietspaden. Omdat de weg te druk is, wordt fietsers geadviseerd op de stoep te rijden. De meeste fietsers dragen tegenwoordig ook een helm, omdat mèt het aantalfietsers op de weg het aantal ongelukken is toegenomen. Richard is altijd een beetje bang achterop, en gilt bij elke bocht dat „mama te veel gas geeft." Ik moet toegeven dat ik mezelf soms echt moet dwingen om eruit te gaan, omdat er altijd zoveel werk in huis is. Maar je frist er heerlijk van op! 53 Ik ben eindelijk klaar met de schoonmaak en met de grote opruiming!"
Ik ben gelukkig eindelijk klaar met de grote schoonmaak. In gedachten zie ik Terdege-lezers al lachen, want wie heeft het nu in november over de schoonmaak. Maar in augustus is het hele huis van binnen geverfd en omdat alles toch van z 'n plaats was, leek het me een goed idee om alles meteen een grote beurt te geven. We wilden eerst ook nog laten behangen, maar daar voelden we bij nader inzien toch niet voor. We vonden het een beetje jammer van de keurig geverfde muren, en hadden trouwens andere prioriteiten dan Nederlanders: de grootste voorrang wordt hier verleend aan het kleinste kamertje! Na het toilet worden de badkamer en de keuken gedaan, terwijl woon-en slaapkamers voor het laatst gehouden worden.

We hebben dus drukke maanden achter de rug maar nu is het overal weer netjes. Ik moet zeggen dat het poets-, boen- en zeemieerk me ook dit jaar weer meeviel. We hebben wel een groot huis, maar 't werkt erg gemakkelijk, 't Was de "schoonmaak-zonder-water" waar de meeste tijd in ging zitten. Boeken, tijdschriften, kerkbodes, foto 's, schoolwerk, oude schriften uit Libanon en Nederland, geboortekaartjes, trouwkaarten, opgestuurde familieberichten, 't Leek wel of er geen eind aan kwam en dat terwijl we toch regelmatig orde op zaken stellen in onze "papierwinkel". Langzaam maarzeker heb ik alles uitgezocht, overbodige spullen weggegooid en de rest opgeborgen, en 'k moet zeggen dat ik me letterlijk een stuk opgeruimder voel!

'k Heb ook een hele stapel Margrieten en Lihelles uitgezocht, recepten en huishoudtips uitgeknipt, oude exemplaren weggegeven en nieuwe wegge-
gooid. Wat zijn die bladen achteruit gegaan! Ik had een paar jaar geleden op een Nederlandse rommelmarkt hier voor een paar dollar jaargangen uit de jaren zeventig gekocht, en alhoewel er weinig christelijks in te vinden was, waren er toch artikelen die voor een oud-Nederlander best het lezen waard waren. Iemand gaf me echter vorig jaar een stapel recente exemplaren, en ik moet zeggen dat het ene na het andere nummer me tegenviel. Ik geloof niet dat ik er in Nederland m 'n geld nog voor over zou hebben.

Niet dat het hier beter is: de meest conservatieve dames- en gezinsmagazines in Noord-Amerika zijn oppervlakkiger dan de modernste bladen in Nederland. Ik heb hier ook geleerd dat de ware "ligging" van een blad niet zozeer in de hoofdartikelen verwoord wordt, maar veel meer in de hulp- en vragenrubrieken. Allerlei zogenaamde deskundigen, met indrukwekkende titels en functies, geven de onzekere lezer advies en proberen hem of haar ervan te overtuigen datje echt iets zo gauw niet "gek" hoef te vinden, en dat ieder mens eengroot "potentieel" heeft, zo lang het maar volledig ontplooid kan worden. Alhoewel angstvallig vermeden wordt om christelijke lezers openlijk aanstoot te geven, is er geen plaats voor de Bijbel, terwijl God in Zijn woord richtlijnen heeft gegeven voor alle aspecten van het dagelijkse leven. Hoewel ik -weet dat reclame niet in redactionele kolommen thuishoort, mag u best weten dat ik de afgelopen maanden echt naar Terdege uit ben gaan zien, en dat ik het na elk nummer weer jammer vind dat wij zoiets in Canada niet hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen