OVER MANNETJES EN PROGRAMMA’S

DE WERELD

De Amerikaanse verkiezingen zijn al weer een aantal weken achter de rug. En deze maand zal de nieuwe president, Barack Obama, daarmee ook wel machtigste man van de wereld genoemd, beëdigd worden. U zult wellicht, net als ik, de verkiezingsstrijd aan de overkant van de oceaan gevolgd hebben. Het was een hete strijd, tussen Obama en McCain uiteindelijk. Soms dacht ik: dit gaat echt over de inhoud; vaak dacht ik ook: het zijn schitterende zinnen, maar wat is de inhoud? En als er inhoud was, dacht ik: wat zal er in de concrete praktijk, staande in de dagelijkse modderige praktijk, werkelijk van terecht komen? Maar er werd ook iets ànders duidelijk in deze verkiezingen, namelijk dit dat niemand in het Witte Huis komt dan door een keur van mensen die doorkneed zijn in presentatie en mediatechnieken. Het mannetje moet het doen, meer dan het programma.

Dat is niet alleen in Amerika zo. Een paar jaar geleden zag ik op de regionale TV hoe twee kandidaten voor het burgemeesterschap van Best elkaar de loef afstaken. Ik dacht: dat is drie keer niks; wat ben ik dankbaar dat dominees, op tweetal gezet door een kerkenraad, zich niet op die manier hoeven te ‘bewijzen’... Je ziet het meer en meer in de politiek: je kunt een goed programma hebben, je kunt zelfs bezig zijn dat goed uit te voeren, maar als ‘het niet overkomt’... dan word je geofferd voor een ander (die zelfs soms al klaar staat voordat je zelf weet dat je eruit vliegt). En als je daar voorzichtig een opmerking over maakt, dan is de reactie: ‘Zo werkt het nu eenmaal’.

DE KERK

Maar staat deze praktijk echt wel zo ver van het kerkelijk leven af? Nee, wij ontheffen onze predikanten en ouderlingen niet zo snel uit hun ambt. Maar anderzijds worden preken al lang net zo hard op presentatie be/veroordeeld als op inhoud. Of misschien ook (veel) méér op presentatie dan op inhoud? Nu zult u op deze bladzijde niet lezen dat presentatie niet van belang is. Meer dan ooit is dat zo, of we dat nu frjn vinden of niet. De kerk staat ook wat dat betreft midden in de wereld en kan zich niet onttrekken aan de invloed van het oprukken van de invloed van de media. Anderzijds: de kerk leeft toch van de gaven van de Geest? En de ene breeder heeft deze gave, de andere die. De ene is nog een onvervalste ‘kanselredenaar’, de ander moet het echt hebben van de geheel uitgeschreven preek. En tussendoor: het curatorium moedigt de Studenten aan niet te snel uit het hoofd te gaan preken. Dat komt wel met de loop der jaren; àl te snel dat te willen beoefenen, betekent ook vaak te gemakkelijk van de inhoud afwijken.

Het gevaar dreigt dat wij als gemeenten ons te gemakkelijk door de presentatie laten beïnvloeden. Dat dit, zoals in de wereld, voor ons belangrijker wordt dan de inhoud. Laten we luisteren naar het hart van de prediker dat spreekt uit de preek, en dan pas naar de presentatie. Daar zal zeker zegen op rusten: het programma vóór het mannetje (uit het stof verrezen)!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen