Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Tuinen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Tuinen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Jan van de Vlekkert - in het dagelijks leven gehandicaptenbegeleider - is hobbyist-kweker. Zijn fuchsia's staan te kijk in de tuinen van Slot in Zeist op de nationale fuchsiatentoonstelling. Hij heeft weinig aanmoediging nodig om het wel en wee van zijn liefhebberij uit de doeken te doen.

Verslingerd aan jubeltenen en wipneuzen
Van fuchsia's moet je weten dat uit de wilde, botanische soorten alle andere „ V te vormen zijn gekweekt. Ook de populaire bellenplanten. Hun oorsprong ligt in Argentinië en Midden- en Zuid-Amerika. De groep die weliswaar gekweekt is, maar dicht bij de oorspronkelijke vorm staat, is herkenbaar aan de bloemen die op lange gekleurde pijpjes lijken met trosjes op de knoppen", weet Van de Vlekkert. „Mijn hobby is diverse fuchsia's kweken, waaronder Triphylla's. Maar mijn specialiteit is om de hele sortering van 65 soorten die de bekende kweker Henk Waldemeijer ooit gekweekt heeft, in mijn assortiment te hebben. Dat zijn dus kruisingen van de oorspronkelijke botanische soorten. Liefhebbers van de kruisingen van Waldemeijer zijn verenigd in de Walzclub waar ik ook lid van ben. Wij, vrienden van Walz, houden deze schitterende serie fuchsia's in stand."

Walz-wipneus
„Ik ben helemaal verslingerd aan die prachtige jubeltenen, blauwkousen en wipneuzen." Grinnikend: „Ja, zo heten ze. Met Walz als eerste naam. Als je bij een kweker om een Walzwipneus vraagt, kijkt-ie je heus niet gek aan. Ze hebben heel kleine bloempjes waarvan de leek zegt: Hé, is dat ook een fuchsia? En ze bloeien bijzonder rijk. De botanische soorten hebben weliswaar als nadeeltje dat ze wat moeilijker te kweken zijn, maar dat vind ik nu juist een uitdaging." Wat is er eigenlijk zo leuk aan om fuchsia's te kweken? „Kijk, als je zelf kweekt, is er altijd een zekere spanning. Zal het lukken? Hoe doen ze het? Het bezig zijn ermee. Die verbondenheid met de natuur. En er zijn weinig planten die zo lang en overdadig bloeien. En wat denk je van de mogelijkheden? Je kan ze als hanger kweken, als opgaande plant en op stam", vertelt hij bevlogen.

Weggeven
„Om er met ons gezin van te kunnen genieten heb ik een pergola gebouwd van 25 meter lang en twee meter breed. Tel maar uit: dat is vijftig vierkante meter in de lucht en nog eens vijftig op de grond. Daar omheen heb ik alles gegroepeerd en hangen de series bij elkaar. Op die manier kan ik familie, vrienden en belangstellenden langs mijn pronkstukken leiden." Enthousiast: „Ik houd twee keer per jaar open dag. Eén keer voor mijn ftichsiavrienden in mijn woonplaats Zoetermeer. En op de landelijke dag zijn mensen uit heel Nederland welkom. Ook Terdegelezers. Nu we toch 'onder ons' zijn, moet ik nog even iets leuks vertellen," lacht hij. „Greet en ik hebben vorig jaar die prachtige Terdegereis naar Duitsland meegemaakt en we spraken daar uiteraard over onze hobby. Toen hebben we de hele bus uitgenodigd om bij ons thuis een paar stekken te komen halen, 't Is namelijk bij mij de gewoonte dat iedereen die naar de ftichsia's komt kijken na afloop twee stekken mag meenemen. Jaarlijks kweek ik zo'n 500 a 600 stekken om weg te geven. Trouwens, voor lezers die met kweken willen beginnen heb ik een tip. Ik zeg altijd: Mensen, praat met je planten. Praat ermee! Schrijf dat er vooral bij...! Wie iets wil weten, mag me ook gerust bellen: 079 3314205." "De Lusthoftuinen" van Gerrie en Hans Denis, Kapweg 10,3774RDKootwijkerbroek, 0342-442101. Open van 1 april tot 1 oktober elke donderdag van 13 tot 21 uur Groepen op aanvraag. Toegangsprijs: ƒ 3,50 per persoon. Kinderen onder de twaalf jaar geen toegang. Honden zijn niet toegestaan.

Echtpaar met groene vingers
Na een leven van hard werken wilden Gerrie en Hans Denis rust. Ze kochten een boerderijtje op een hectare land in het buurtschap Garderbroek. Tot nu toe is er van rust geen sprake. Want ze ontdekten een nieuwe hobby. Samen tuinieren. Allerlei elementen vormen op een speelse manier tuintjes in hun tuin: smaakvolle borders, magnolia's en een beuk (geplant als symbolen van dankbaarheid voor de geboorte van hun kleinkinderen), een hoogstamboomgaard aangevuld met nieuwe soorten, het kerstbomenbos en de rotstuin. Een waterval klatert langs de sloot met hoog opgaande wallen, waarop een bonte mengeling van bloemen voor een zomers boeket zorgen. Nepeta, vrouwenmantel en kruiproosjes (Immensee) flankeren honderden rozen, waaronder de bekroonde roos Justjoey. Gerrie en Hans hadden hun Lusthoftuinen ook sprookjestuinen kunnen noemen. „Ja, wij vinden het ook een sprookje. Dat tuinliefhebbers komen kijken geeft ons nieuwe energie", zegt Gerrie. „De mensen zijn zo enthousiast. Soms bedanken ze ons met de woorden: We hebben zo'n heerlijke middag gehad. Het is fijn om je tuinplezier te delen met anderen. Dat was ook de gedachte erachter om de tuin open te stellen. Want laten we eerlijk zijn, we zijn toch bevoorrecht dat we dit mogen doen."

Erfenis
Via sluip-door-kruip-doorpaadjes komen we in Gerries kruidentuin. Een pad van oude ijsselsteentjes voert naar de moestuin. „We kweken onze kruiden en groente voor het hele jaar zelf. Hier liggen ook de zaaibedden voor eenjarigen en nieuwe vaste planten voor de borders", laat Gerrie zien. Af en toe bukt ze zich kwiek om onkruid 'mee te pikken'. „We wieden altijd samen. Anders is het zo saai", lacht ze. Snijbonen, pronkers en lathyrus woekeren langs een loofgang omhoog. Langs natuurlijk aandoende wilde tuintjes met fluitekruid, lupinen en koekoeksbloemen komen we bij de boomgaard. „Die appelboom die je daar ziet is een dubbele bellefleur. Hij is zeker 150 jaar oud. Een erfenis van de vorige bewoners. Wat we mooi vinden mag blijven staan. Vandaar dat er in de borders naast cultivars ook wilde planten als vingerhoedskruid groeien."

Chamignonaaree
Hans komt erbij en legt uit: „De houtwal om het terrein is eigenlijk een krijgertje. Toen het Geldersch Landschap in het bos -hier verderop- aan het dunnen was, mochten wij het "afval" hebben. Dat was ons eerste grote karwei. Als je aan zo'n lap van een tuin begint kun je wel wat gebruiken. We waren blij met elk struikje dat we kregen. We zitten hier op leemgrond. Droogt niet snel uit. Zelfs bij langdurige droogte hoeven we haast nooit te sproeien. Onder de rodo's hebben we houtsnippers gestort. Voor de bloemen- en moestuin laten we jaarlijks 30 kuub champignonaarde komen. Gerrie en ik doen er vrijwel de hele maand december over om het uit te kruien. Voor de rozen doen we er nog verteerde koemest bij. 's Winters zijn we haast nog drukker dan 's zomers. Met dahlia's rooien, fuchsia's inkuilen, datura's opbergen, sloot schonen, snoeien, compost maken en stekken. En tuinmeubilair nakijken." Tijdens de thee klinkt de zang van de Japanse nachtegaal uit de volière. Trots zegt Gerrie: „Het leeuwendeel van het beplanten heeft Hans voor z'n rekening genomen. Voor een man weet hij aardig kleuren te combineren...!"

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 februari 1996

Terdege | 96 Pagina's

Tuinen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 21 februari 1996

Terdege | 96 Pagina's