Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR ONZE Militairen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR ONZE Militairen

DE NIEUWE VERTALING (2.)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE NIEUWE VERTALING (2.) De nieuwe vertaling van de Bijbel draagt helemaal geen stempel zegt Prof. Edelkoort dan dit éne, dat die nationaal is in de hoogste betekenis daarvan.

Ik zou zeggen dat is ons wel duidelijk. In mijn vorig artikel heb ik geschreven dat de nieuwe vertalers met elkaar rekenden. Hoe zal dat gegaan zijn? De vrijzinnige met de Bartiaan, de Remonstrant met de Doopsgezinde, de Christelijk Gereformeerde met de Schriftcritici. Is er dan nog sprake van „Er staat geschreven" of hebben ze dit anders geformeerd in „Wij zullen schrijven" ?

Hoe durft Prof. E. dit een nationaal werk te noemen! Wat enkelen doen, kan men dat nationaal noemen? Doch het wordt nog erger. Ik haal slechts aan wat Prof. E. geschreven heeft. Dit is toch niet de eerste de beste. Het is een van de mannen die meegewerkt heeft aan de nieuwe vertaling. De Prof. schrijft dan als volgt:

„Misschien vreest iemand, dat het beginsel bij deze werkwijze schade zal lijden en, nietwaar? dat beginsel mag toch onder geen beding geschonden worden. Neen, dat mag het zeker niet, maar dat hoeft ook niet, als er maar een gemeenschappelijke basis is, die ons allen draagt. En die is er inderdaad. En die basis is zo stevig, dat de portefeuillekwestie, van het beginsel niet gesteld behoeft te worden.

Welke basis dat dan wel is? Wel geen andere dan deze, dat wij ons verenigen rondom het geschreven Woord en dat wij maar één vraag stellen: wat staat er? En dan komt de kwestie niet aan de orde, welke persoonlijke opvatting wij daarvan huldigen en ook niet, of het zich laat invoegen in ons theologisch systeem. Niets daarvan. Het gaat er om eerlijk en correct weer te geven wat Jesaja heeft gezegd en wat Paulus heeft geschreven. En daarbij blijven wij ook. Aan de uitleg van het gegeven Schriftwoord komen we niet toe; dat moet ook niet, want dat is onze taak niet. Die is Schriftvertaling, geen Schriftverklaring. En deze basis van onvoorwaardelijke eerbied voor het geschreven Woord is zo hecht en sterk, dat daarmee onze eenheid gewaarborgd is. Tot zover Prof. E.

Ik vind dit een belangrijke verklaring want hierin wordt de basis van de commissie beschreven.

Prof. E. zegt: „het beginsel mag onder geen beding geschonden worden, maar dat hoeft ook niet als er maar een gemeenschappelijke basis is, die ons allen draagt." Ik zou hier willen vragen, is er dan naast ons beginsel nog een andere gemeenschappelijke basis? Het is toch van tweeën één; er is een werkelijke gemeenschappelijke basis en dan zullen er geen tegenstrijdige beginsels zijn of er zijn werkelijke tegenstrijdige beginselen maar dan zal er beslist geen gemeenschappelijke basis zijn. Wat zou men toch verstaan onder „beginsel"? Is dat zo langzamerhand een modewoord geworden of staat of valt hiermee onze belijdenis die zijn grondslag vindt in Gods Woord. Maar de Prof. gaat die basis nader verklaren. Ik heb mijn ogen uitgewreven wat er dan volgt. U kunt het zelf lezen. Geen persoonlijke opvatting. Geen invoegen in een theologisch systeem. Niets daarvan, zegt de Prof. Eerlijk en correct. Geen Schriftverklaring maar Schriftvertaling. Kan het mooier? Laten we deze uitspraak eens wat nader bekijken.

Eerbied, ja onvoorwaardelijke eerbied voor het geschreven Woord dat was de basis van de commissie.

Ik zou hier willen vragen, hoe moet ik dat toch opvatten. In het voorafgaande schreef Prof. E.. „men moet weten te geven en te nemen." Hoe zit dit dan toch met dat „onvoorwaardelijke". Het wordt nog moeilijker te verstaan als de Prof. zegt: „dit werk draagt in hoge mate het kenteken van het compromis." Wanneer de onvoorwaardelijke eerbied voor Gods Woord in het geding is, is er dan sprake van een compromis? Onbegrijpelijk'. Is er bij de vertaling van Gods Woord helemaal geen en nooit een persoonlijke opvatting aarde orde geweest? En waren dat dan allemaal „geleerden" die daar aan meewerkten? Dat lijkt veel op de zo hoog geroemde oecumenische levensopvatting. Beter kun je dan zeggen, dat we geen gegronde opvattinghebben. Alles wordt dan nationaal en internationaal „Christendom" genoemd. Dat is dan het zgn. „Christendom" boven geloofsverdeeldheid, maar de leer der Godzaligheid is verkwanseld.

Het lijkt allemaal zo mooi wat Prof. E. schrijft. „Geen invoegen in een of andere theologisch systeem." O. die theologie! Dat riepen de Remonstranten in hun dagen ook. Die scholden zo hard ze konden op het theologisch systeem van de kanttekeningen.

Weet je waarom? Die waren hun te „Calvinistisch in de leer van de uitverkiezing."

Ten slotte schrijft Prof. E. „Aan de uitleg van gegeven Schriftwoord komen we niet toe; " het

Daar begrijp ik helemaal niets van. Zijn er werkelijk geleerden, die kunnen vertalen zonder uitleg? Doen ze dat dan met behulp van een woordenboek ? Enkel van een woordenboek? Ik heb lang geleden les gehad in Engels en dan moest ik ook verschillende lesjes van het Engels in het Hollands vertalen. De leraar die ik had zei altijd dat ik dit eerst op een kladblaadje moest doen. Ik moest dan mijn woordenboek er bij nemen maar zei hij altijd, je moet altijd letten op het 7.insverband, de samenhang, de inhoud en de bedoeling. Je moet de geest proeven van cle schrijver.

Ik moest het eerst goed begrijpen, dan vertalen. Ik

vraag U nu lezer, is dat alleen met een woordenboek te doen. Immers neen. Hier komt uitleggen, bij te pas anders gaat het niet. Maar ja, dat schrijft Prof. E. niet. Dat kan hij, gezien de heterogene samenstellingvan de commissie, ook niet schrijven.

Veel, ja zeer veel zou over de nieuwe vertaling nog te schrijven zijn. Dit kan misschien later nog wel eens. Ik heb in 2 artikeltjes een weinig willen schrijven over de werkwijze en de samenstelling van de Commissie die de nieuwe vertaling heeft uitgevoerd. Prof. E. hoopt dat de nieuwe vertaling door alle kerken zal erkend worden en dat ze van de kansels en in de huiskamers gelezen zal worden. Wij hopen het tegendeel. Laten we allen blijven en vasthouden aan de oude Statenvertaling die het vertrouwen heeft van ons volk en die velen tot rijke zegen is geweest.

De hartelijke groeten van

„KRIJGSMAN".

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 maart 1953

Daniel | 8 Pagina's

VOOR ONZE Militairen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 maart 1953

Daniel | 8 Pagina's