De regeling van ons KERKELIJK LEVEN

(34.)

„Zo iemand van een heimelijke zonde van twee of drie personen in liefde vermaand zijnde, geen gehoor geeft, of anderszins een openbare zonde bedreven heeft, zal zulks de Kerkeraad aangegeven worden." (Art. 74 D.K.O.)

Wanneer iemand, een heimelijke zonde bedreven hebbende, door twee of drie getuigen in liefde vermaand zijnde, niet tot schuldbelijdenis komt, krijgt zijn zonde het karakter van een openbare zonde en zal zij dc kerkeraad worden aangegeven.

In Matth. 18 staat wel: „zeg het der gemeente", maar de gemeente oefent de tucht uit door de ambtsdragers.

De aangifte kan zowel mondeling als schriftelijk geschieden. Met losse geruchten moet de kerkeraad de uiterste voorzichtigheid betrachten, alsmede met anonieme brieven. Misschien is het nog beter anonieme brieven regelrecht naar de prullemand te laten verhuizen.

Wanneer een aanklacht is ingediend, dient de kerkeraad eerst een onderzoek in te stellen.

Natuurlijk moet dit onderzoek onpartijdig geschieden. De aangeklaagde moet ook gelegenheid krijgen, zichzelf te verdedigen. De kerkeraad moet het „hoor-enwederhoor" toepassen. Dit onderzoek moet niet alleen onpartijdig zijn, maar het moet ook in alle stilte, voorzichtig en waardig geschieden. De kerkeraad - > mag er ook niet over spreken tegen derden en ook niet tegen de ene partij zeggen, wat de andere partij gezegd heeft.

Is het resultaat van het onderzoek, dat de aanklacht ongegrond blijkt te zijn, dan dient de aanklager vermaand te worden en behoort hij zijn aanklacht terug te nemen.

Is de schuld wel bewezen, dan neemt dc kerkelijke vermaning een aanvang. Deze vermaning van de kerkeraad draagt een ambtelijk karakter. In zeer ruime zin genomen geschiedt de ambtelijke vermaning in de prediking des Woords, 2 Cor. 5 : 20, 21 en bij de voorbereiding tot het Heilig Avondmaal 1 Cor. > 11 : 28.

In engere zin heeft de ambtelijke vermaning plaats in een bepaald tuc.htgeval, na gebleken schuld en heeft ze ook een bestraffend karakter.

Petrus bestrafte in 't openbaar Ananias en Saffira; Paulus zijn medeapostel Petrus; eveneens de gemeente van Corinthe, omdat zij de bloedschender in haar midden duldde.

De kerkelijke vermaning kan zowel mondeling als schriftelijk geschieden. Mondeling gebeurt het als de aangeklaagde op dc kerkeraad gekomen is of ook wel als de aangeklaagde thuis bezocht wordt, door een deputatie uit het midden van de kerkeraad. Het doel van de vermaning is de zondaar te behouden en er voor te waken, dat Gods Naam om onzentwille niet gelasterd worde. Blijft de zondaar na herhaalde vermaningen volharden in zijn zonde, dan gaat de vermaning over tot censuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen