Psycholoog, pionier en pastor

,,Hij vraagt liever achteraf vergeving dan van tevoren toestemming."
Zó typeerde ds. Eufemio Ricardo vorig jaar een van zijn hartsvrienden. Dat gebeurde tijdens een urenlange autotocht van Santo Domingo naar Savannah Grande de Boy in de Dominicaanse Republiek. Op weg naar Colegio Calvino, founded by Neal Hegeman. Ds. Hegeman glimlacht bij onze ontmoeting in een hotel in Toronto, een paar maanden later. Hij ontkent de woorden van de Dominicaanse dominee Ricardo niet. Vader Hegeman (1914-1981) was predikant in de Gereformeerde Gemeenten: te Genemuiden, Tholen, Veenendaal en Ermelo. Tevens diende hij sedert 1948 diverse Netherlands Reformed Congregations in Noord-Amerika. Minder bekend blijkt dat hij in het begin van de jaren veertig ook in hervormd Monnickendam en Eindhoven een stichtelijk woord sprak. „Toen hij in 1970 een beroep aannam van Unionville naar Tholen, ben ik in Canada gebleven." Neal woonde dus slechts van 1957 tot 1961 in Nederland. En hij is niet echt op zijn gemak als hij geen Engels kan spreken. Zijn echtgenote kwam in de Verenigde Staten ter wereld. „Maar mijn vrouw is van Friese afkomst." En met de humor van een Amerikaan: „Weet je waarom er zo weinig pinkstergemeenten zijn in Friesland? Ze spreken daar al een vreemde taal." In huize Hegeman leefde grote interesse in het zendingsgebeuren. „Ik kan mij dia's herinneren die ds. G. Kuijt ons in het ouderlijk huis van Sioux Center vertoonde. Mijn broer Benjamin is zendehng in Benin. In 1981 trok ik als missionair predikant naar de Dominicaanse Republiek. Vader had het plan mij daar te komen bezoeken. Maar in datzelfde jaar overleed hij. Hij kende geen kerkmuren."

Psychologie
Neal Hegeman wist van binnenuit wat een pastorie is. Dit betekende niet dat hij zich daardoor gedrongen wist tot het wondere ambt van predikant. „Ik was 23 toen ik tot bekering kwam. Dat gebeurde in het laatste jaar van mijn universitaire studie psychologie. Door een evangelisatiecampagne vanuit de Christian Reformed Church (CRC) op de campus van de universiteit. Zo kwam ik op Gods eigen tijd tot het geloof datjezus mijn Verlosser is. Pas daarna onderzocht ik de mogelijkheden om het Evangelie te brengen." „Ik heb een eerste poging ondernomen binnen de Netherlands Reformed Congregations. Ik zocht contact met ds. W. Suijker, ds. W.C. Lamain en mijn vader. Maar het kon niet. Of er nu iets bij mij leeft van vijandschap? Nee hoor, daar is geen sprake van. Toen ben ik verder gegaan via de CRC. Tja, ik verliet onze kerk en de kerk verliet mij." Junior ontving een missionaire opleiding aan Reformed Bible College in Grand Rapids en studeerde theologie aan Calvin Seminary. Dat laatste instituut, niet te verwarren met Calvin College University, is vergelijkbaar met een hogeschool. In 1980 verbond hij zich aan de kerk van Clinton (Ontario) en in 1981 vertrok de Canadees naar het buurland van Haïti. De Dominicaanse Republiek was een heel nieuw zendingsveld voor de CRC.

Back to God
Waarom begon de CRC nu juist in dat Midden-Amerikaanse gebied? „Haïtiaanse immigranten nodigden ons uit. Zij luisterden naar het "back to God hour", een radioprogramma in het Spaans van de CRC predikant Juan Boonstra. Die is van Hollandse afkomst, maar zag in Argentinië het levenslicht. Ze kennen hem overal. De op Dominicaanse bodem levende Haïtianen kwamen bijeen in kleine groepen, een soort huisgemeenten. Want hun geordineerde predikanten konden niet mee emigreren. Van 1976 tot 1980 bezochten zendelingen van de CRC het gebied vanuit Puerto Rico. Daarna zond de kerk Raymond Brinks, eerder missionaris in Argentinië, naar het nieuwe zendingsterrein. Mijn vrouw en ik volgden. Van 1981 tot 1986 groeide een aantal kleine groepjes tot meer dan 200 mensen. De Haïtianen gingen eenvoudig van het ene dorp naar het andere en hielden diensten: buiten of in huis. Er zijn nu ongeveer 9500 mensen bij aangesloten. Het gemeenteleven droeg het karakter van "selfmade", van eigen maaksel, dus niet gereformeerd of volgens deze of gene belijdenis. Wij, Amerikanen, deden het anders, maar hebben nooit gezegd: jullie doen het verkeerd. Het was een wonderlijke tijd. Een opwekking. In de tien jaar daarna zijn er slechts 30 groepen bij gekomen. God vergaderde in die eerste vijfjaar Zijn gemeente en wij zagen het eenvoudig gebeuren. Wij evangeliseerden niet. Dat deden de Haïtianen zelf Het was onze taak om de zaak te organiseren."

Meer baptist
Aarzelend vraag ik naar de duurzaamheid, de 'kwaliteit' van het geloof van de leden van deze gemeenten. „Dat kan ik niet zeggen. Maar zij bleven trouw en volhardden in het christelijk geloof. Hun keuze bleek duurzaam. Hoewel er natuurlijk altijd de uitzondering is van mensen die weer vertrekken. Het waren de armste mensen. Hun leven veranderde. Zij stopten met gokken en drinken en zij verzoenden zich met hun gezin en familie. Zij getuigden ook met woorden van hun bekering. Hoewel ik inderdaad moet zeggen dat zij meer baptist zijn dan gereformeerd." In 1993 vertrok Hegeman van het zendingsveld. Enerzijds omdat de kerk een zekere mate van zelfstandigheid ontving. Anderzijds omdat hij als schriftgetrouw theoloog voor de keuze stond om in de Christian Reformed Church te blijven of niet. „Ik koos voor onafhankelijkheid." Hij voegde zich bij de verontruste independents. Sedert 1993 dient hij de independent christian reformed church van London in de buurt van Toronto.

Publicatie
Toch is Hegeman ook Nederland nog niet vergeten. Hij verrichtte grondig en alle landen omvattend onderzoek naar de Reformed Churches in Latijns Amerika en het Caraïbisch gebied. De bedoeling was om daarop te promoveren aan de Universiteit Utrecht. Dat blijkt zo vlot niet te gaan. Het heeft mede te maken met zijn orthodoxe visie. Meer wil Neal er publiekelijk niet over kwijt. Of zulk graaf- en spitwerk nu werkelijk nodig is? „Neem nu Sint Maarten. De deuren van de hervormde kerk zitten op slot. Die is dicht. In een encyclopedie vind je nauwelijks iets over een gereformeerde of presbyteriaanse kerk ter plekke. Dan is het toch goed om daar onderzoek naar te doen?" Ds. Hegeman fungeert intussen ook als directeur van Ligonier Ministries of Canada. Het is een instituut voor lekenvorming. Het niveau ligt eigenlijk tussen een seminarie en een zondagsschool voor volwassenen in. De organisatie bestaat in de States al meer dan 25 jaar. Vanaf 1990 ook in Canada. Uitgangspunt is het gedachtengoed van de presbyteriaanse professor R.C. Sproul. „Een vriendelijke calvinist bij wie de rechtvaardiging door geloof centraal stond."

Bevindelijker
Daarnaast is Hegeman verbonden aan het Knox Seminary, dat zo'n 120 studenten telt. „Zeer bevindelijk. Wij zien een revival van het puritanisme. Ook bij behoudende presbyterianen en gereformeerde baptisten. De free reformed ds. C. Pronk vestigde daar tijdens een recente conferentie de aandacht op. Dertig jaar geleden bestond er hier nauwelijk interesse voor puritanisme. Nu overal. En er is ook sprake van belangstelling voor Hollandse vertegenwoordigers van de Nadere Reformatie. Juist bij leden van de Independent Christian Reformed Church. Of het nu Baxter is, Watson of Owen: de Banner of Truth drukt steeds meer van deze werken." Knox Seminary is verbonden aan een gemeente van de Presbyterian Church of America. Zuiver plaatselijk. Want landelijk gezien is die kerkgemeenschap in het algemeen gesproken niet zo gericht op geloofservaring. „Knox is bevindelijker dan Mars, hoewel dat instituut wel orthodox is. Maar toch ook erg verbondsmatig. Daar studeren de meeste independents." Voor Knox Seminary gaat Hegeman af en toe ook nog naar de Dominicaanse Republiek. Om missiologie te geven. In het Spaans en in het Engels. Hegeman is zendeling af Hij koos voor de onafhankelijke, verontruste broeders die zich afscheidden van de Christian Reformed Church. Hoe het nu verder moet met de independents? „Aan de ene kant staan de Free Reformed Churches. Zij willen ons niet. Zij zijn bang voor een al te verbondsmatig denken. Aan de andere kant bevinden zich de Canadian Reformed Churches, zustergemeenten van de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt in Nederland. Zij willen wel, maar wij niet. Al werken wij in de week hier en daar wel samen met anderen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen