De zgn. Nieuwe Vertaling

Enige tijd geleden ontving ik van iemand een brief, waarin hij mij mededeelde, dat hij het zo jammer vond, dat ik zo op de z.g. nieuwe vertaling afgaf. Hij deelde mij mede, dat ook de Statenbijbel een vertaling was uit de oorspronkelijke talen (welk een ontdekking!).

De mannen van de N.V. en deijveraarsdaarvoor hebben dus een bijzondere ontdekking gedaan om dat nu aan de kortzinnige mensen van de Statenvertaling te verkondigen. Waarlijk, zij menen dat zij de steen der wijzen hebben ontdekt. Wij alien weten natuurlijk wel met die briefschrijver dat ook de Statenvertaling — het woord zegt het reeds zelf — een vertaling is.

We hebben op catechisatie reeds geleerd, dat het Oude Testament is geschreven in het Hebreeuws en een gedeelte in het Chaldeeuws. Het Nieuwe Testament in het Grieks. Maar juist om de vertaling gaat het hier. De Statenvertaling is kennelijk een geschenk, dat de Heere aan Neerlands kerk gegeven heeft in de weg van Godsallerbijzonderstevoorzienigheid, door middel van godzalige en geleerde dienstknechten.

De N.V. daarentegen is niet meer dan een letterkundig produkt, waar „jan rap en zijn maat” aan meegewerkt hebben en door middel van een genootschap ons ter hand gesteld.

Het is een vrucht van de geest der eeuw en van een geest, die niet uit God is. Dez^ wordt gebruikt om de eerwaardige S.V. opzij te dringen. Steeds worden wij daar meer in bevestigd.

Laatst was ik in een ziekenhuis en bezocht daar iemand, die ik vroeg of deze ook een bijbeltje bij zich had. Het antwoord was bevestigend. Maar wat ik tot mijn teleurstelling ontdekte, dat het de zo hoog geprezen N.V. was.

Ik meende de 116e Psalm telezen. Ik deed dat uit mijn hoofd volgens de S.V., maar zag toen dat in deze Psalm in de N.V. stond in vers 6 in plaats van: Ik was uitgeteerd: „Ik was verzwakt!”

Het lust mij niet om in te gaan op al dergelijke dingen, die zo anders vertaald worden door de mannen van de N.V.

Maar het is duidelijk zichtbaar, dat hetvoortkomt uit een streven om de doodsstaat van de mens te verdoezelen en de leer van de vrije genade te doen ondergaan in een woordkeus, die naar het remonstrantisme heenleidt.

De mens in het middelpunt stelt en de soevereiniteit Gods verdoezelt.

Voonoaar, de N. V is een vrucht van de geest des tijds, een zucht naar nieuwigheid. Deoude kost is te zwaar, het moet alles, ook de N.V., ingericht worden naar de verdorven zin van de mens. „Zet de oude palen niet terug”. Dit wil ik ook hier met ernst uitsprekentegenover die strovuur geestdrift, die al wat nieuwis’met een hoera begroeten, alleen omdat het nieuw is.

Immers, die oude palen zijn toch niet „zomaar” ter begrenzing daar gezet. Dit zou ik niet het minst willen zeggen tot de dwepers met de zo hoog geroemde nieuwe vertaling. Ik denk hier ook aan hetgeen ik eens las van de geleerde en godvruchtige Zanchius, die, vertoevende in Heidelberg, tot de opstellers van de Heidelbergse Catechismussprak: „Gebruik in uw samenstelling zo weinig’mogelijk nieuwe woorden enuitdrukkingen, wantdaardoor worden zo licht nieuwe ideeen en leringen ingevoerd. Tracht zo eenvoudigmogelijk uit te drukken, opdat deleeronvervalstworde weergegeven!”

Op de Synode te Dordrecht(1618-1619)werd besloten de Bijbel uit de grondtekst te vertalen.

Dit is een werk waar de Heere Zijn gunst over betoond heeft. Bij deze vertaling heeft ons volk eeuwen geleefd.

En de leer, die op de Synode te Dordrecht verdedigd en gehandhaafd is, is de leer des Bijbels, naar de overzetting van onze vaderen, en daarom:

Wij strijden voor de Dordtse leer,
Omdat zij is van God de Heer’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen