Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uniek opvangcentrum in Brabant

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uniek opvangcentrum in Brabant

Papegaaitje, leef je nog...

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er leven meer papegaaien in gevangenschap dan in de vrije natuur. Een deel van de gekooide vogels heeft een redelijk leven, maar er zijn er ook die schromelijk verwaarloosd of zelfs mishandeld worden. Afgebrande snavels, bevroren tenen en afgeknipte vleugels zijn geen zeldzaamheid. In een gloednieuw uniek opvangcentrum in Brabant worden deze kneusjes vertroeteld.

Net door de bocht voorbij de prachtig gerestaureerde molen van St. Jan in Veldhoven ligt het splinternieuwe Papegaaien Buiten van de Stichting Nederlandse Opvang Papegaaien (NOP). Óp het terrein van een voormalige camping is men druk bezig met diverse bouwactiviteiten om er een schitterend papegaaienpark van te maken. De voorzitter van de stichting NOP, de heer Tonny van Meegen, stelt voor dat we eerst de diverse papegaaienverblijven bezichtigen en daarna een praatje met hem maken over het unieke opvangcentrum in Nederland en waarschijnlijk in heel Europa.

„Hallo..."
We worden verwelkomd door een kakafonie van gekrijs, gegil en gefluit dat uit de zestien nieuwe buitenkooien blijkt te komen, 'n Bonte verzameling eenzame, geplaagde, verwaarloosde en verminkte papegaaien, ara's, kakatoe's en parkietachtigen kunnen hier weer een beetje op verhaal komen. De meeste van hen hebben een ellendig leven achter de rug. Uit de schone, ruime kooien, waarin echte bomen en ander klimtuig is geplaatst, klinken onophoudelijk schorre kreten terwijl er opeens een duidelijk geaffecteerde damesstem "hallo" zegt... Voor de zekerheid kijken we toch maar even om! Een geelnekamazonepapegaai houdt ons knap voor de gek. Een groenvleugelara oefent steeds opnieuw: „Glaasje op, laat je rijden!"
Het taalgebruik van de meeste papegaaien is niet veel soeps. Een blauwgele ara, afkomstig uit Brazilië heeft kennelijk een klassieke opleiding gehad: hij fluit de eerste tonen van "Eine kleine Nachtmusik'' van Mozart!

Onwetendheid

Volgens de heer Van Tilburg, één van de sympathieke, hardwerkende vrijwilligers, op wie het opvangcentrum voornamelijk draait, zijn de meeste papegaaien en hun aanverwante broeders in de eerste plaats het slachtoffer van de onwetendheid van hun bazen. Op de tweede plaats komt het feit dat veel mensen een papegaai al gauw lastig gaan vinden. Als het nieuwtje er af is, verliest men zijn interesse in Lorre en vervolgens verpietert hij in zijn veel te kleine kooi. Als Lorre dan gaat krijsen en bijten, omdat hij aandacht of een partner wil (als hij de geslachtsrijpe leeftijd heeft bereikt), kan hij hooguit een mep met de krant krijgen. Of zijn baas brandt "gewoon" een stuk van zijn snavel weg, waardoor Lorre niet meer kan bijten, maar ook niet meer fatsoenlijk kan eten...Er zijn gevallen bekend van "baasjes" die Lorres vleugels afknipten omdat hij anders niet meer in de kooi paste!

Bevroren tenen
Ook gebeurde het wel dat "het baasje" niet meer tegen het geschreeuw kon en daarom een wollen deken over de kooi gooide, waardoor het arme dier bijna stikte. De eigenaar van een prachtige roodvleugelpapegaai zette zijn tropische geverderde vriend midden in de winter met kooi en al buiten omdat hij hem zat was. Hierdoor vroren de tenen van de roodvleugel af .. Gelukkig is het dier nu van zijn baas af en kan hij hier in het opvangcentrum een nieuw papegaaieleven beginnen. En dat samen met zijn partner, die men hier voor hem gevonden heeft. Beide dieren beginnen zich nu na een aantal maanden een beetje te herstellen van al het leed dat hen is aangedaan en bloeien zichtbaar op. In een andere kooi zit een stel kaalgeplukte ara's die eigenlijk meer op slordig geplukte kippen lijken.
Uit louter eenzaamheid hebben ze zichzelf zo toegetakeld, dat het zeker wel twee jaar kan duren voor er weer van enige verengroei sprake kan zijn.

Stoflongen
Veel papegaaien lijden aan mijnwerkers- en stoflongen vanwege het droge centraleverwarmingsklimaat waar ze absoluut niet tegen kunnen. In de vrije natuur nemen deze vogels immers regelmatig een tropische douche. Daardoor blijft hun verenpak in goede conditie en krijgt ongedierte geen kans. In hun longen heerst dan de juiste vochtigheidsgraad. Er leven meer papegaaien achter de tralies dan in vrijheid, licht de heer Van Tilburg toe. In aanmerking genomen dat papegaaien wel zestig of zeventig jaar oud kunnen worden is het niet verwonderlijk dat deze van oorsprong uit tropische gebieden afkomstige vogels totaal depressief en gestressed kunnen worden. Bovendien zijn papegaaien sociale dieren, die nadat ze geslachtsrijp zijn -op ongeveer zesjarige leeftijd- op zoek gaan naar een partner. Het zoeken naar een partner gebeurt door te schreeuwen. Degene die interesse heeft antwoordt met een schreeuw, zodat het mannetje weet in welke richting hij zijn partner moet zoeken. Als ze elkaar gevonden hebben blijven ze hun hele leven bij elkaar en doen alles samen. Spelen, eten, drinken en slapen. Samen voeden ze ook de jongen op. Als de pop broedt zorgt het mannetje ervoor dat zij voedsel krijgt. Nadat de jongen geboren zijn zorgen de ouders samen voor het kroost en samen leren ze de jongen vliegen.

Observatie
Uiteraard is niet iedere papegaai die hier binnenkomt ziek of ongelukkig. Er zijn er ook die hun baas hebben overleefd en de familie weet dan vaak niet wat men met het dier aan moet vangen. Ook deze dieren zijn hier hartelijk welkom om van een prettig leven te blijven genieten. Zodra de Lorres en andere kromsnaveligen hier gebracht worden gaan ze eerst zes weken in quarantaine, waar ze zorgvuldig geobserveerd worden. Als ze gezond bevonden zijn, mogen ze naar de grote buitenkooien waar ze tussen hun soortgenoten een ander, papegaaiwaardig leven kunnen gaan leiden. De voormalige cafetaria van de camping is nu ingericht als ziekenboeg. Onder supervisie van de faculteit van Dierengeneeskunde krijgen zieke of verzwakte dieren een perfecte verzorging en zo nodig de juiste behandeling. De doelstelling van de stichting NOP is mensen er duidelijk bewust van te maken dat men geen papegaai aan moet schaffen zonder kennis van zaken en zonder te weten welke haken en ogen aan het houden van deze vogels zitten.

Alle welkom
Alle dieren die aangeboden worden, om welke reden dan ook, zijn altijd welkom en mogen hun leven lang blijven. Het NOP geeft honderd procent zekerheid dat de dieren nooit meer in de handel terecht komen. In de handel hebben deze vogels een enorme geldwaarde; dat is dan ook de reden dat er continue bewaking is in het opvangcentrum. Naast opvang en verzorging zullen er in het Papegaaien Buiten een aantal activiteiten worden ontplooid. In 1993 hoopt men de bouw van acht grote vluchten en twee enorme vrijvlieghallen te kunnen realiseren. Het Papegaaien Buiten wordt een groot, prachtig park waar bezoekers al wandelend papegaaien, kakatoe's, ara's en parkietachtigen kunnen bewonderen. Ook voor kinderen zal het Buiten een eldorado zijn: ze kunnen er naar hartelust ravotten en ondertussen een praatje maken met Lorre. Antwoord krijgen ze zeker...

Voor meer informatie: Stichting N.O.P., Wintelresedijk 1, Veldhoven,
tel. 04905 - 2772.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 januari 1993

Terdege | 80 Pagina's

Uniek opvangcentrum in Brabant

Bekijk de hele uitgave van woensdag 27 januari 1993

Terdege | 80 Pagina's