Herleefd verleden

(10)

De heuvel Nimrod

Het nieuws van de vondst was in minder dan geen tijd in de wijde omtrek verspreid. Vele inboorlingen stroomden toe om een blik te werpen op het reusachtige afgodsbeeld.

Een van de inboorlingen, die had meegeholpen het beeld uit te graven, was naar Mosoel gegaan om te vertellen, dat de grote Nimrod was opgestaan. Zijn verhaal wekte een hevige opschudding op de markt van Mosoel. De pasja kwam het verhaal ter ore en beval Layard het gevonden beeldhouwwerk met de grootste eerbied te behandelen en direkt op te houden met graven. De sultan gaf echter zijn toestemming verder te graven en weldra werden de werkzaamheden hervat. Dertien paar gevleugelde leeuwen en stieren werden aan de vergetelheid ontrukt. Langzaam maar zeker kwamen de resten van een prachtig paleis te voorschijn. Uit dit paleis kwamen allerlei jachttaferelen en dierenbeelden tevoorschijn. Deze vondsten gaven Layard de verzekering, dat dit alles aan Nimrod gewijd was, later is echter het tegendeel bewezen.

Groot waren cle moeilijkheden waarmee Layard te kampen had, want de kolossen moesten vervoerd worden.

Layard liet in Mosoel een reusachtige wagen timmeren om twee van de kleinste exemplaren, een stier en een leeuw te vervoeren.

Maar voordat het zover was, clat de beelden op de wagen waren geplaatst, moest er nog heel wat gebeuren. Om de beelden uit de heuvel weg te slepen naar de voet van de heuvel moest een geul worden gegraven van dertig meter lang, vijf meter breed en zeven meter diep. Honderden arbeiders rolden de beelden over walsen naar de voet van de heuvel. De eerste fase was achter de rug. Die avond hield sjeik Abd-er-Rahman een toespraak: (Goden, Graven en Geleerden door C. W. Ceram):

„Wonderlijk! Wonderlijk! Er is waarlijk maar één God en Mohammed is zijn profeet! In de naam des Allerhoogsten, o, Bey, zeg mij, wat gij met deze stenen wilt doen. Zo vele duizenden buidels geld voor zulke dingen uitgeven! Is het mogelijk dat, zoals gij zegt, uw volk hieruit wijsheid leert, of is het zoals Zijn Eerwaarde de kadi verklaart, dat ze in het paleis der koningin komen, die deze afgodsbeelden met de overige ongelovigen aanbidt? Want wat betreft de wijsheid, zo zullen deze figuren u niet leren betere messen, scharen en bonte goederen te maken, en in het tot stand brengen van deze dingen betonen de Engelsen immers hun wijsheid. Maar God is groot! Hier zijn de stenen, welke sedert de tijd van de heilige Noach, vrede zij met hem, hier begraven zijn geweest.

Misschien waren ze reeds voor de zondvloed onder de aarde!

Jaren lang heb ik in dit land geleefd. Mijn vader en mijns vaders vader hebben vóór mij hun tenten hier opgeslagen, zij hebben echter nooit iets van deze gestalten gehoord. Sedert twaalf eeuwen hebben zich de ware gelovigen, en God zij geprezen, alleen zij bezitten de ware wijsheid, in dit land gevestigd, en niemand van hen heeft ooit van een onderaards paleis gehoord en ook niet degenen die vóór hen kwamen." (Hier spreekt de mohammedaan!) „En zie!

Daar komt een Frank uit een land dat vele dagreizen ver ligt, en gaat rechtstreeks naar de plek toe en neemt een stok en trekt een lijn hierheen en een lijn daarheen. Hier, zegt hij is het paleis, en daar, zegt hij, is de poort, en toont ons, wat ons leven lang onder onze voeten heeft gelegen, zonder dat wij er van wisten.

Wonderlijk! Wonderlijk!

Hebt gij dit uit boeken geleerd, door tovenarij of van uw profeten? Spreek, o Bey! zeg mij het geheim der wijsheid!" De volgende morgen werd de wagen naar de rivier gesleept, maar de sterkste buffels konden het gevaarte niet trekken. Wanhopig porbeerden de dieren de wagen in beweging te krijgen. Het lukte niet Bijna driehonderd schreeuwende mannen, aangevuurd door opzichters moesten er aan te pas komen om de wagen naar de rivier te glijden. Talloze vrouwen liepen gillend achter de stoet. Tot tweemaal toe bleef de wagen steken. Daarna werden de beelden op grote vlotten geladen, wat met vele moeilijkheden gepaard ging. Duizend kilometer moesten deze vlotten de Tigris afvaren, totdat ze in Basra aan de Perzische Golf aankwamen, waar de kolossen op zeeschepen werden geladen.

Duizenden kilometers moesten deze schepen varen (om Afrika heen) voordat zij in Londen arriveerden.

De Assyrische afgoden vonden een nieuwe verblijfplaats in het Britisch Museum, nadat zij enkele duizenden jaren in het stof der aarde hadden gerust..

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen