GEWIJDE GESCHIEDENIS N.T.

DE EERSTE VERVOLGING DER GEMEENTE.

1. Het optreden van Stefanus.

2. Het optreden van Saulus van Tarsen.

De leidingen, die de Heere met Zijn volk houdt zijn vaak zo ontroerend vreemd en raadselachtig.

Dan gaat het in tegen onze verwachting.

Toch mogen we ook dan vasthouden aan de gedachte, dat Gods weg de beste weg is, en dat op Zijn tijd de Zon van Gods bedoelen heenbreekt door wolken en donkerheid.

Het schijnt vaak of de Vorst der duisternis vrij spel heeft, en dc poorten der hel de Gemeente zullen overweldigen.

Geen nood, want de Heere regeert.

Hij heeft de teugels van het wereldbestuur in handen. Onder Zijn toelating kan de vijand de oven der beproeving zeven maal heter stoken, maar de Heere heeft de thermometer in Zijn hand.

Wanneer de door Hem bepaalde hitte is bereikt wordt het goud uit de oven gehaald en leren Gods kinderen instemmen met de apostel Petrus: Opdat de beproeving Uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot eer en heerlijkheid in de openbaring van Jezus Christus.

Deze gedachten vervullen ons als we de eerste bladzijden lezen van het tweede boek van Lucas.

De Gemeente wordt ons voorgesteld als een jonge bruid in haar eerste liefde.

De Heere deed dagelijks toe tot de Gemeente die zalig wordt.

Plotseling breekt de storm der vervolging los.

Alles wordt uit elkander geslagen en aan de Paradijstoestand komt onverwachts een einde.

De oorzaak daarvan ligt in het optreden van de Jeruzalemse diaken Stefanus.

Hij is de eerste martelaar in de Chr. Kerk.

Stefanus was een man vol des Heiligen Geestes die ook het Woord Gods verkondigde.

Toen de vijanden niet op konden tegen de wijsheid en de kracht, waarmee hij sprak, gebruikten zij het scherpe wapen van de laster.

Een wapen uit het tuighuis van dc hel w'aarvan veel gebruik wordt gemaakt, helaas ook door mensen, die zeggen vóór de Waarheid te zijn.

Spoedig wordt hij voor de Joodse raad gebracht waar hij beschuldigd wordt, van de tempel en van de Wet schandelijke dingen te hebben gezegd.

Zijn verweer is geweldig.

Hij noemt zijn rechters onbesneden van hart en oren, die altijd de Heilige Geest wederstaan.

Hun woede is vreselijk.

Noch het blinkend aangezicht, noch het Woord: „Ziet, ik zie de hemelen geopend en de Zoon des mensen staande ter rechterhand Gods", kan aan die woede weerstand bieden.

Zij werpen hem de stad uit, zonder hem te vonnissen.

Zijn rechters worden zijn moordenaars.

Zij stenigen hem en Stefanus sterft, biddende voor zijn vijanden, hot voorbeeld volgende van Zijn dierbare Meester.

De jongeling, Saulus van Tarsen, die een welgevallen had in de dood van Stefanus zou straks van Godswege worden aangewezen als zijn opvolger.

Vader Jacob had van Benjamin gezegd, dat hij als een wolf zou verscheuren.

Des morgens zou hij roof roven, des avonds zou hij buit uitdelen.

Saulus openbaarde zich als een woeste wolf uit de stam van Benjamin.

Hij vervolgde Gods kinderen tot in de buitenlandse steden.

Later werd Saulus, Paulus genoemd.

Dit is echter geen naamsverandering.

Paulus is de Latijnse vorm van de Hebreeuwse naam Saul.

Hoewel in Tarsen geboren was hij toch van geboorte een Jood.

Reeds jong werd hij naar Jeruzalem gebracht om daar onderwezen te worden in de Wet.

Niet de moderne richting dier dagen trok hem aan, maar de streng orthodoxe..

Daar zorgde zijn leermeester Gamaliël wel voor.

Van het Sadduceïsme moest Paulus niets hebben.

Hij meende God een dienst te doen door de schapen van koning Jezus om te brengen.

Ge weet wat er op de weg naar Damascus gebeurd is. Toen de wolf uit Benjamin Damascus naderde, en de schuchtere schapen van de goede Herder in hun angst tot God riepen, stond de Leeuw uit Juda's stam op, om tot de woeste wolf te zeggen: „Tot hiertoe en niet verder!"

Hier is het wonder gebeurd dat ook aan ons gebeuren moet en waarvan Jesaja heeft geprofeteerd: „Voor een doorn zal een denneboom opgaan en voor een distel een mirteboom."

Gods handelingen zijn wonderbaar en voor ons verstand onbegrijpelijk.

Hij maakt van een wolf een schaap en van een schaap een herder.

De zaak van Gods Kerk is in goede handen.

De Heere regeert, de aarde verheuge zich.

Vragen:

1. Mag een diaken enkel maar zorgen voor de lichamelijke nooddruft der armen?

2. Waarom waren de buitenlandse Joden zo bitter tegen Stefanus?

3. Waarom vergelijken we Sadduceën bij de Modernen en Farizeeën bij de Orthodoxen?

4. Wanneer worden Farizeën en Sadduceën vrienden?

5. Kent ge meer voorbeelden dat vijanden om dezelfde reden vrienden worden ?

Ds A. DE BLOIS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen