Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uiterwaard in wintertooi

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uiterwaard in wintertooi

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

"O land van mest en mist, van vuile koude regen, Doorsijperd stukje gornd vol kille dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaardbre...." Hoe kan iemand het zo schrijven! Nee, dan toch liever zo: "Maar neem je Hollands water weg, Zijn plassen en zijn vaarten Dan is mijn lnd geen Holland meer Al staat het op de kaarten"

We nemen zo n waterig" stukje Holland onder de lens: de uiterwaard, 't Is winter, dus het wordt een "ijzig" stukje Holland. De uiterwaarden hebben altijd een bijzondere aantrekkingskracht op me. Kilometers onbelemmerd uitzicht, 't Spel van wind en water. Zwellende wolkenstoeten... Uiteraard moet ik me kritisch opstellen en m'n geestdrift relativeren. In 't verleden is water, behalve vriend, menigmaal onze vijand gebleken. Daar is veel nuttigs over geschreven en te schrijven. In deze impressie beperk ik me tot de natuurlijke schoonheid.

Meeuw
't Heeft afgelopen nacht licht een dun vliesje. Er steekt van alles boven uit. Stronken en paaltjes in stilte en ijs geknebeetje berijpt gras... Opkijkend, zie ik iets aan de afrastering hangen. In het prikkeldraad hangt een vogel: een meeuw. De afrastering volgend, kom ik bij een harmonieus talud langs de Lek. De uiterwaarden zijn dicht met vogels bezet. Watervogels in het water en in de lucht. Ganzen, meerkoeten, scholeksters... In de verte zie ik boven de lichte nevel de spits van een kerkje. Met zonsondergang kleurt het ijs en water prachtig, 't Is alsof er geschilderd wordt. Steeds in ffM tènser. Grotere plassen zijn nog niet bevroren. Dat zal nog wel even duren. Het is we! vier graden onder nul, maar er staat een stevige bries. Het water slaat stuk op het dunne ijsrandje.

Sneeuw
Twee dagen later... De uiterwaarden zijn wit. Het is nu windstil. Er ligt een decimeter se molshopen steken zwart af in de sneeuw. Zwart-wit. Even verderop liggen er enkele. Voorzichtig loop ik er naar toe. Drie hopen. Eén ervan heeft een snavel. 't Wordt steeds stiller in de waard. IJzig stil. De lucht slaat dicht.Ik loop tegen de dijk op. Paaltjes tekenen zich prachtig af tegen de loodgrauwe lucht. Eén het een zware last moei De wind steekt op en het gaat ijzelen. Niet leuk voor mij en voor m n camera Zo'n honderd meter van mij Even later draaft een kudde schapen langs me heen, me eenzaam achterlatend in de waard. Dacht ik, want niet ver van me vandaan paradeert een reiger. Voorzichtig nader ik hem. Als ik een stap naar links doe, doet hij twee stappen naar rechts. En andersom. Totdat hij een gaatje in de rietkraag vindt en statig wegstapt. Ik volg zijn voorbeeld.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 februari 1996

Terdege | 80 Pagina's

Uiterwaard in wintertooi

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 februari 1996

Terdege | 80 Pagina's